1گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشکده کشاورزی- دانشگاه رازی- کرمانشاه
2دانشگاه رازی، گروه ترویج و آموزش کشاورزی
چکیده
در تحقیق حاضر سعی شد به ارزیابی اثربخشی سایت های الگویی جامع تولیدی – ترویجی شهرستان دهلران با استفاده از مدل کرک پاتریک پرداخته شود. برای این منظور دو گروه از افراد به عنوان جامعه مورد مطالعه انتخاب شدند. گروه اول؛ کلزاکاران دشت عباس، موسیان و مرکزی شهرستان دهلران (N=175) و گروه دوم؛ مدیران و کارشناسان دخیل در اجرای سایت الگویی کلزا بودند. ابزار گرد آوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته بود. روایی و پایایی این پرسشنامه توسط پانل متخصصان و ضریب آلفای کرونباخ مورد تایید قرار گرفت. بر طبق یافته ها، در سطح اطمینان (99/.) میتوان ادعا کرد با توجه به دیدگاه بهرهبرداران سایت کلزا در هر دو مؤلفه رضایت از آموزشهای سایت و رضایت از برخورد مربیان واکنش مطلوب و رضایت بخش داشتهاند. هم چنین نتایج تحلیل واریانس نشان داد تفاوت نمرات آگاهی بهرهبرداران سایت کلزا در دو مرحله قبل و بعد از آموزش از لحاظ آماری معنیدار است(01/.>p) و میزان آگاهی بهرهبرداران سایت در مرحله بعد از آموزش بیشتر از زمان قبل از آموزش بود. علاوه بر این، نتایج نشان داد مقدار سطح سوم (رفتار) و سطح چهارم (نتایج) از مقدار آزمون 3 بیشتر است و در سطح اطمینان 95 درصد میتوان ادعا کرد که از منظر مدیران رفتار و نتایج از پیش تعیین شده این دوره محقق شده است. با توجه به نتایج تحقیق حاضر به برنامه ریزان و سیاستگذاران پیشنهاد می شود که به توسعه و ترویج این سایت ها پرداخته و حمایت های بیشتری از آنها به عمل آورند.
Evaluating the effectiveness of comprehensive model sites in Dehloran, Ilam
(Case study: rapeseed)
نویسندگان [English]
Shahpar Geravandi1؛ Fereshteh Rafeie2
1Department of Agricultural Extension & Education- Faculty of Agriculture, Razi university- Kermanshah
2Razi university
چکیده [English]
In the present study, an attempt was made to evaluate the effectiveness of model sites in Dehloran city using the Kirk Patrick model. For this purpose, two groups of individuals were selected as the study population. first group; Rapeseed farmers of Abbas plain, Mosian and Markazi of Dehloran city (N = 175) and the second group; Managers and experts were involved in the implementation of the canola model site. According to the findings, at the confidence level (99.), it can be claimed that according to the views of rapeseed site users, in both components, satisfaction with the site's training and satisfaction with the attitude of the trainers have had a favorable and satisfactory response. . Also, the results of analysis of variance showed that the difference in knowledge scores of rapeseed site users in the two stages before and after training is statistically significant (p> .01) and the level of awareness of site users in the post-training stage. It was more than before training. In addition, the results showed that the value of the third level (behavior) and the fourth level (results) is higher than the value of test 3 and at the confidence level (.95) it can be claimed that from the perspective of managers behavior and predetermined results This course has been completed. According to the results of the present study, planners and policy makers are suggested to develop and promote these sites and provide more support to them.
ابیلی، خ.، سبحانی نژاد، م. و یوزباشی، ع.(1388). بررسی عوامل موثر بر ارتقا اثربخشی دوره های آموزشی مطالعه موردی شرکت ملی نفت ایران). مدیریت و منابع انسانی در صنعت نفت).3(9): 50-59.
اسداله پور، ع. (1385). ارزیابی دوره های آموزشی دامداران: مورد استان مازندران. علوم ترویج و آموزش کشاورزی ایران. 2(2): 99-110.
حسین زاده، د. و برزگر، ن. (1393). فرایند آموزش در سازمآن ها. تهران. انتشارات رزیتا روستا.
دارابی، ح. (1384)، تبیین پیامدهای فضایی سرمایه گذاریهای عمرانی در پرتو همیاری مردمی مورد سکونتگاههای روستایی ناحیه کاشان. رساله دکترا. دانشکده علوم انسانی. وزارت علوم، تحقیقات و فناوری دانشگاه تربیت مدرس.
زائری، ه.، خسروی پور، ب. و همتی، ب. (1393). نقش ترویج در توسعه پایدار کشاورزی با تأکید بر همیاری. همایش ملی تغییرات اقلیم و مهندسی توسعه پایدار کشاورزی و منابع طبیعی،همدان
شاه پسند، م. ر. (1397). پایگاه الگویی و کانون یادگیری (رهیافتهای نوین در بهره گیری از ظرفیت جوامع محلی). نشر علم. چاپ اول. 216 صص.
شیوه نامه اجرایی پایگاه های الگویی جامع تولیدی- ترویجی (1398). وزارت جهاد کشاورزی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، معاونت ترویج و اموزش: 1-17.
صالحی، م.، عباسی، ع.، بیژنی، م. و شاه پسند، م. ر. (1399). تاثیر کشتزراهای نمونه و الگو در بهینه سازی کاربرد نهاده های کشاورزی و افزایش عملکرد محصولات غالب در استان همدان. پژوهش های مدیریت آموزش کشاورزی. 12(53): 53-76.
طهماسبی، م.، ابراهیم نژاد، م.، خیبری، ع.، سیداسحقی، ع. ر.، پورفاتح، ن.، نوری، ح.، بابائیان، س.، بصام، س. ج.، جعفری، ا. و پاسانیک، ش. (1398). عملکرد نظام نوین ترویج کشاورزی و منابع طبیعی درسال 1397. وزارت جهاد کشاورزی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، موسسه آموزش و ترویج کشاورزی.
عباسی رستمی، ع. ا.، ذبیح اله نژاد، ن. و چرمچیان لنگرودی، م. (1393) مدل یابی نیازهای آموزشی مهندسان ناظر کشت و تولید برنج شرکت های خدمات مشاوره ای فنی مهندسی کشاورزی استان مازندران. پژوهش مدیریت آموزش کشاورزی. 6(31): 18-28.
عبدالملکی، م.، پزشکی راد، غ. ر. و چیذری، م.(1386). بررسی اثربخشی دوره های آموزش کوتاه مدت آموزشی ترویجی مرتعداران در شهرستان تویسرکان. مجله علمی پژوهشی علوم کشاورزی. 13(1): 39-53.
عزیزی خالخیلی، ط. (1396). بررسی اثربخشی آموزش های شغلی کشاورزان (مورد مطالعه: آموزش تولید ورمی کمپوست در شهرستان پاسارگاد). فصلنامه راهبردهای کارآفرینی در کشاورزی. 4(7): 39-47.
عیدی، ا.، علی پور، م. ر . و عبدالهی، ج. (1387). سنجش اثربخشی دوره های آموزشی. مجله تدبیر. (200): 26-32.
حسینی، س. ف.، لشگر آرا، ف. و نظرپور، ن. (1395). بررسی نقش پایگاه های الگویی ترویجی در ارتقاء دانش گندم کاران در شهرستان خرم آباد. فصلنامه تعاون و روستا. (28 و 29): 113-130.
مهدی، ر. و خراسانی، ا. (1385). راهنمای طراحی و مدیریت سیستم آموزش کارکنان بنگاههای تولیدی و خدماتی. نشر آریا پژوه، چاپ اول.
مومنی هلالی، ه.، عباسی، ع. و علیلو، ج. (1396). ارزیابی اثربخشی طرح همگام با کشاورز شالیکاران آمل. فصلنام پژوهش مدیریت آموزش کشاورزی. (42): 27-41.
هاشمی، س. ح.، بیات، ح.، پور متین، ر.، رستمی، ر. و همتی، س. (1394). اهداف و برنامه های مدیریت هماهنگی ترویج کشاورزی. نشر اداره رسانه های آموزشی مدیریت هماهنگی ترویج. چاپ کانون شفق ایرانیان. 50 صص.