| تعداد نشریات | 284 |
| تعداد نشریات سازمان | 82 |
| تعداد شماره‌ها | 2,784 |
| تعداد مقالات | 31,679 |
| تعداد مشاهده مقاله | 40,110,028 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 17,604,327 |
بررسی ویژگی‌های سیلاژ علوفه کینوآ | ||
| علوم دامی | ||
| دوره 36، شماره 138، خرداد 1402، صفحه 3-18 اصل مقاله (2.39 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22092/asj.2022.358291.2218 | ||
| نویسندگان | ||
| پیروز شاکری* 1؛ حمید نجفی نژاد2؛ علیرضا آقاشاهی1؛ امیرعلی شاکری3 | ||
| 1دانشیار پژوهشی بخش تحقیقات تغذیه و فیزیولوژی دام و طیور، موسسه تحقیقات علوم دامی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران. | ||
| 2استادیار بخش تحقیقات زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان کرمان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرمان، ایران. | ||
| 3دانشجوی رشته دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج، کرج، ایران. | ||
| چکیده | ||
| این آزمایش با هدف بررسی امکان تهیه سیلاژ از علوفه کینوآ (Chenopodium quinoa willd.) و تعیین ارزش غذایی و ویژگی‌های سیلاژ در قالب یک طرح آماری کاملاً تصادفی با سه ژنوتیپ سجاما، تیتیکاکا و 12Q انجام شد. گیاه کامل در زمان خمیری‌شدن دانه‌ها برداشت و پس از خرد‌کردن در سیلوهای آزمایشگاهی با چهار تکرار سیلو شدند. پس از 60 روز سیلوها باز شدند و شاخص‌های ظاهری آن‌ها مورد بررسی قرار گرفت. از سیلاژها نمونه‌برداری شد و از نمونه‌ها برای تعیین غلظت ترکیبات شیمیایی و ویژگی‌هایی سیلویی استفاده گردید. نتایج نشان داد که طول دوره کاشت تا خمیری‌شدن دانه‌ها در هر سه ژنوتیپ در شرایط اقلیمی کرمان 60 روز بود. در سیلاژ ژنوتیپ‌های سجاما، تیتیکاکا و 12Q به‌ترتیب میزان ماده خشک 36/20، 99/22 و 21/22 درصد، غلظت پروتئین خام 50/13، 21/14 و 31/14 درصدبود. در ارزیابی ظاهری سیلاژها امتیاز کلی 75/16، 50/17 و 13/18 از امتیاز 20 به‌ترتیب برای ژنوتیپ‌های سجاما، تیتیکاکا و 12Q تعیین شد. سیلاژ علوفه کینوآ ظرفیت بافری بالایی داشت. از تخمیر سیلاژ علوفه ژنوتیپ‌های سجاما، تیتیکاکا و 12Q به‌ترتیب پتانسیل تولید گاز 31/41، 98/46 و 92/44 میلی‌لیتر به ازای هر 200 میلی‌گرم نمونه برآورد گردید. به‌طور کلی نتایج نشان داد که سیلاژ علوفه کینوآ از ارزش غذایی مناسبی برخوردار است و می‌تواند در تغذیه نشخوارکنندگان جایگزین مناسبی باشد، اما از نظر ترکیب شیمیایی و همچنین ویژگی‌هایی سیلویی بین ژنوتیپ‌های مختلف تفاوت‌های زیادی وجود دارد و برخی از ژنوتیپ‌ها از پتانسیل مناسبی برای سیلوشدن (سجاما) برخوردار نیستند و لازم است برای انتخاب ژنوتیپ‌های مناسب مطالعات بیشتری انجام شود. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| "ارزش غذایی"؛ "تخمیرپذیری"؛ " ترکیبات شیمیایی"؛ "کینوآ"؛ "سیلاژ" | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Investigation of quinoa forage silage characteristics | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Pirouz Shakeri1؛ Hamid Najafi Neghad2؛ ALIREZA AGHASHAHI1؛ Amirali Shakeri3 | ||
| 1Animal Science Research Institute of Iran, Agricultural Research, Education and Extension Organization (AREEO), | ||
| 2Crop and Horticultural Science Research Department, Kerman Agricultural and Natural Resource Research and Education Center, Agricultural Research, Education and Extension Organization (AREEO) | ||
| 3Veterinary student of Islamic Azad University, Karaj Branch | ||
| چکیده [English] | ||
| The objective of this study was to investigate the possibility of preparing silage, determine nutritive value and characteristics of silage prepared from three genotypes of quinoa (Chenopodium quinoa willd.) forage (Sjama, Titicaca and Q12) in a completely randomized design. The chopped forages were siloed with four replications in laboratory silos. After 60 days, the silos were opened and the appearance characteristics of the silages were examined. The quinoa silages were sampled for analysis concentration of chemical composition and silage characteristics. The results show that, the duration of sowing to the dough stage of seeds was 60 days in Kerman climate. In silage of Sajama, Titicaca and Q12 genotypes, the average of dry matter (P<0.01) was 20.36, 22.99 and 22.21%, the concentration of crude protein (P<0.01) was 13.50, 14.21 and 14.31% respectively. The characteristics score of silages were 16.75, 17.50 and 18.13 in a 0 to 20 scoring system for Sjama, Titicaca and Q12 genotypes respectively (P<0.01), Quinoa forage silage had a high buffering capacity and were determined 273.09, 195.90 and 200.33 meq NaOH for Sjama, Titicaca and Q12 genotypes respectively (P<0.01). In general, the results have shown that quinoa forage silage have an acceptable quality, especially in crude protein concentration and can be used as a substitution feedstuff in ruminant nutrition. However, there are many differences between genotypes in chemical composition and silage properties. It seems some genotypes (Sejama) don’t have the potential for silage production and more studies are needed to select the appropriate genotypes. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| "Nutritive value", "fermentability", "chemical composition", "quinoa", "silage" | ||
| مراجع | ||
|
خورسندی س.، ا. ریاسی و م. خوروش. ۱۳۹۷. بررسی ترکیب شیمیایی، الگوی اسیدهای چرب، فعالیت آنتی‌اکسیدانی و تولید گاز بقایای انار به روش برون‌تنی. پژوهش‌های تولیدات دامی. (۲۲) 100:9-92. تیموری یانسری، ا. 1395. ویژگی‌های فیزیکی ومؤثر بودن فیزیکی تفاله چغندر برای نشخوارکنندگان. مجله علمی کاربردی دامی ایران. (2) 6: 326- 317. محمودی‌ابیانه، م. 1390. مقایسه ارزش غذایی برخی از گیاهان هالوفیت با کاه گندم و یونجه خشک. پایان نامه کارشناسی ارشد. دانشگاه فردوسی مشهد. شاکری، پ.، م. رضایی و س. ا. میرهادی. 1394. تأثیر سیلوکردن بر ارزش غذایی و برخی خصوصیات فیزیکی و شیمیایی محصول فرعی پسته. مجله تولیدات دامی. (1) 17: 70-59. کردونی، ع.، م. طاوسی، ج. مهدوی مجد، ب.طاهری دزفولی و ز. عنافجه. تعیین ارزش غذایی سه رقم کینوآ (گیزا 1، روزادا و کیو 102 در سه مرحله برداشت. فصلنامه تحقیقات کاربردی در علوم دامی. 36: 12-3. Adesogan, A. T., N. Krueger, M. B. Salawu, D. B. Dean and C. R. Staples. 2004. The Influence of treatment with dual purpose bacterial inoculants or soluble carbohydrates on the fermentation and aerobic stability of Bermuda grass. J. Dairy Sci. 87: 3407-3416. Adesogan, A.T. 2005. Effect of bag type on the apparent digestibility of feeds in Ankom DaisyII incubators. Anim. Feed Sci. Technol. 119: 333-344. AOAC, 2000. Official Methods of Analysis. 17th ed. Association of Official Analytical Chemists. Arlington. VA. USA. Ashera, A., G. Shmuel, W. Travis and R. Lior. 2020. The potential of quinoa (Chenopodium quinoa) cultivation in Israel as a dual-purpose crop for grain production and livestock feed. Sci. Hortic. 272: 109534. Baskota, S., and A. Islam. 2017. Evaluation of Forage Nutritive Value of Quinoa Cultivars. LREC Long Reports. Field Days Bulletin. Available: http://www.wyagresearch.org/research/fdb /2017-lrec-quinoa-forage-nutritive-value.pdf. Bazile, D., C. Pulvento, A. Verniau, M. S. Al-Nusairi, D. Ba, J. Breidy, L. Hassan, M. I. Mohammed, O. Mambetov, M. Otambekova, N. A. Sepahvand, A. Shams, D. Souici, K. Miri, S. Padulosi. 2016. Worldwide evaluations of quinoa: preliminary results from post international year of quinoa FAO projects in nine countries. Front. Plant Sci. 7. https://doi.org/10.3389/fpls. 2016.00850. Broderick, G. A. and J. H. Kang. 1980. Automated simultaneous determination of ammonia and total amino acids in ruminal fluid and in vitro media. J. Dairy Sci. 63: 64–75. Buxton, R., R. E. Muck and F. Harrison. 2003. Silage science and technology. American society of agronomy, Madison, Wiscosin, USA. Dubois, M., K. A. Gilles, J. K. Hamilton, P. A. Rebes and F. Smith. 1956. Colorimetric method for determination of sugars and related substances. Anal. Chem. 28: 350-356. Erdoğan, H., and Y. O. Koca. 2020. Effect of Quinoa-Corn intercropping production system on yield and quality of mixture silage. Turkish J. Range Forage Sci. 1(2): 57 – 65. Fedorak, P. M. and D. E. Hurdy. 1983. A simple apparatus for measuring gas production by methanogenic cultures in serum bottles. Environ. Technol. 4: 425-432. Giger-Reverdin, S. 2000. Characterisation of feedstuffs for ruminants using some physical parameters. Anim. Feed Sci. Technol. 86: 53-59. Hameleers, A., K. A. Leach, N. W. Offer and D. J. Roberts. 1999. The effect of incorporating sugar beet pulp with forage maize at ensiling on silage fermentation and effluent output using drum silos. Grass Forage Sci. 54: 322- 335. Hassan Khan, S., A. Ghafar, A. Khan, M. Sarwar and A. Azim. 2007. Effect of maturity on production efficiency, nutritive value and in situ nutrients digestibility of three ceveal fodders. Int. J. Agric. Sci. 2: 900-909. Jones, D. I. H. 1988. The effect of ceral incorporation on fermentation of spring and autumn-cut ryegrass silage in laboratory silos. Grass Forage Sci. 43: 167-172. Kakabouki, I., D. Bilalis, A. Karkanis, G. Zervas, E. Tsiplakou and D. Hela. 2014. Effects of fertilization and tillage system on growth and crude protein content of quinoa (Chenopodium quinoa Willd.): An alternative forage crop. Emir. J. Food Agric. 26 (1): 18-24. Kamalak, A., O. Canbolat and Y. Gurbuz. 2004. Comparison between in situ dry matter degradation and in vitro gas production of tannin containing leaves from four tree species. S. Afr. J. Anim. Sci. 34(4): 524-532. Kaya, E., S. Kizil Aydemir. 2020. Determining the forage yield, quality and nutritional element contents of quinoa cultivars and correlation analysis on these parameters. Pak. J. Agri. Sci. 57(2): 311-317. Khorvash M, D. Colombatto, K. A. Beauchemin, G. R. Ghorbani and A. H. Samei. 2005. Use of absorbent and inoculants to enhance the quality of corn silage. Can. J. Anim. Sci. 86: 97-107. Kilic, A. 1986. Silo feed (instruction, education and application proposals). Bilgehan Pres. 327. Larbi, A., Smith, J.W., Kurdi, I.O., Adeknle, I.O., Rajj, A.M. and Ladipo. D.O. 1998. Chemical composition, rumen degradation and gas production characteristics of some multipurpose fodder trees and shrubs during wet and dry seasons in the humid tropics. Anim. Feed Sci. Technol. 72:81- 96. Leibensperger, R. Y., and R. E. Pitt. 1988. Modeling the effects of formic acid and molasses on ensilage. J. Dairy Sci. 71: 1220-1231. Masters, D. G., S. E. Bennes, and H. C. Norman. 2007. Biosaline agriculture for forage and livestock production. Agriculture. Ecosyst. Environ. 119: 234-248. McDonald, P., A. R. Henderson and S. J. E. Heron. 1991. The Biochemistry of Silage, 2nd ed. Holcombe Publications, UK. Menke, K. H., and H. Steingass. 1988. Estimation of the energetic feed value obtained from chemical analysis and in vitro gas production using rumen fluid. Anim. Res. Develop. 28: 7-55. Miron, J., E. Zuckerman, D. Sadeh, G. Adin, M. Nikbachat, E. Yosef, and R. Solomon. 2005. Yield, composition and in vitro digestibility of new forage sorghum varieties and their ensilage characteristics. Anim. Feed Sci. Technol. 120 (1-2): 17-32. Norton, B.W. 2003. The nutritive value of tree legumes. Pages 1-10 in Forage tree legumes in tropical agriculture. R. C. Gutteridge, and H. M. Shelton, Ed. Available in website: http://www.fao.org/ag/agP/agpc/doc/Publicat/Gutt-shel/x5556e0j.htm. NRC. 2001. Nutrient Requirements of Dairy Cattle. 7th ed. Nat. Acad. Sci. Washington. DC. Ørskov E.R. and P. McDonald. 1979. The estimation of protein digestibility in the rumen from incubation measurements weighed according to rate of passage. J. Agric. Sci. Camb. 92: 499-503. Ørskov, E.R., F.D. Deb hovel and F. Mould. 1980. The use of the nylon bag technique for the evaluation of feed stuffs. Trop. Anim. Health Prod. 5: 195-213. Papastylianou, P., I. Kakabouki, E. Tsiplakou, I. Travlos, D. Bilalis, D. Hela, D. Chachalis, G. Anogiatis and G. Zervas. 2014. Effect of Fertilization on Yield and Quality of Biomass of Quinoa (Chenopodium quinoa Willd.) and Green Amaranth (Amaranthus retroflexus L.). Bulletin UASVM Horticulture. 71(2): 288-292. Peiretti, P.G., F. Gai and S. Tassone. 2013. Fatty acid profile and nutritive value of quinoa (Chenopodium quinoa Willd.) seeds and plants at different growth stages. Anim. Feed Sci. Technol. 183: 56-61. Playne, M. J. 1985. Determination of ethanol, volatile fatty acids, lactic and succinic acids in fermentation liquids by gas chromatography. J. Sci. Food Agric. 36: 638-644. Playne, M. J. and P. McDonald. 1966. The buffering constituents of herbage of silage. J. Sci. Food Agric. 17: 164-209. Podkówka, Z., K. Gęsiński, and L. Podkówka. 2018. The influence of additives facilitating ensiling on the quality of quinoa (Chenopodium quinoa Willd.) silage. J. Cent. Eur. Agric. 19(3): 607-614. Salama, R.; M. H. Yacout; M. I. T. Elgzar, and A. A. Awad. 2021. Nutritional evaluation of quinoa (Chenopodium quinoa willd) crop as unconventional forage resource in feeding ruminants. Egypt. J. Nut. Feeds. 24(1): 77-84. SAS. 2003. SAS User’s Guide Statistics. Version 9.1 Ed. SAS Inst., Inc., Cary NC. Shalka, F., G. Bilquees, L. Wei-qiang, L. Xiao-jing, and M. Khan. 2006. Effect of calcium and lighte on the dermination of urochondra setulosa under different salt. J. Zhejiang Univ. Sci. B 8 (1): 6-20. Van Soest, P. J., J. B. Robertson, and B. A. Lewis. 1991. Methods for Dietary Fiber, Neutral Detergent Fiber, and nonstarch polysaccharides in Relation to Animal Nutrition. J. Dairy Sci. 74: 3583-3597. Zom, R. L. G., H. A. Avan Schooten, and I. Pinxterhuis. 2002. Quinoa-geheleplantensilage in het rantsoen van melkkoeien. [The effects of replacing grass silage by quinoa whole crop silage in the ration of dairy cows]. Prakt. Veehouderij, Lelystad. Netherlands. Prakt. Rapp. Rundvee. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 273 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 241 |
||