| تعداد نشریات | 286 |
| تعداد نشریات سازمان | 84 |
| تعداد شماره‌ها | 2,829 |
| تعداد مقالات | 32,098 |
| تعداد مشاهده مقاله | 40,864,077 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 18,113,690 |
Reporting a new weedy Euphorbia species from Iran | ||
| Rostaniha | ||
| مقاله 13، دوره 22، شماره 2 - شماره پیاپی 62، اسفند 2021، صفحه 325-327 اصل مقاله (298.51 K) | ||
| نوع مقاله: Systematics and Biodiversity of Plants | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22092/botany.2022.357453.1291 | ||
| نویسندگان | ||
| Amirhossein Pahlevani* 1؛ Behrouz Khalil Tahmasebi2 | ||
| 1Research Assistant Prof., Department of Botany, Iranian Research Institute of Plant Protection, Agricultural Research, Education and Extension Organization (AREEO), Tehran, Iran | ||
| 2Research Assistant Prof., Plant Protection Department, South Kerman Agricultural and Natural Resources Research and Education Center (AREEO), Jiroft, Iran | ||
| چکیده | ||
| Human activities specially increasing international trades during last century such as import and export of agricultural products make to occur many alien species in new regions. Some of these species cause major economic and environmental damages to biodiversity and agriculture (Pimentel 2009). Most exotic plants introduced and established in Iran ecosystems were introduced for ornamental purposes (Pahlevani & Sajedi 2011). Among three main phytogeographical regions of Iran, Irano-Turanian, Hyrcanian and Sahara-Sindian, the two last ones in north and south Iran respectively have no annual freezing temperature for a longtime and it has made these regions have vulnerable and fragile ecosystems to introduced and alien plant species. Genus Euphorbia L. with eight introduced species is the largest group of flowering plants in Iran with weedy or invasive behavior (Pahlevani & Riina 2011). All eight neophytes have New World origin and belong to subgen. Chamaesyce Raf. Of the eight introduced species, five belong to sect. Anisophyllum Roep. subsect. Hypericifoliae Boiss. (Pahlevani et al. 2020). Although the members of the subsection have C4 photosynthesis pathway, they occur in temperate, warm temperate and tropical regions. The weediness of this group is facilitated by quick generation turnover (several generation per growing season), creeping habit, high seed set, and long-distance seed dispersal (Yang & Berry 2011). During the recent fieldwork in S Iran (Kerman province), a weed specimen of Euphorbia was collected from Henna field at Jiroft Research Center that did not match the descriptions of any known Iranian species. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| Invasive؛ sahara-sandi؛ SW Asia؛ Iran؛ Spurge | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| گزارشی جدید از یک گونه علف‌هرز فرفیون (Euphorbia) در ایران | ||
| نویسندگان [English] | ||
| امیرحسین پهلوانی1؛ بهروز خلیل طهماسبی2 | ||
| 1استادیار پژوهش، بخش تحقیقات رستنی‌ها، مؤسسه تحقیقات گیاه‌پزشکی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران | ||
| 2استادیار پژوهش، بخش تحقیقات گیاه‌پزشکی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی جنوب استان کرمان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، جیرفت، ایران | ||
| چکیده [English] | ||
| فعالیت‌های بشری به‌ویژه افزایش تجارت بین‌المللی در قرن اخیر مانند واردات و صادرات محصولات کشاورزی باعث شده است تا گونه‌های خارجی زیادی در مناطق جدید حضور پیدا کنند. برخی از این گونه‌ها آسیب‌های اقتصادی و زیست‌محیطی عمده‌ای را به تنوع‌زیستی و کشاورزی وارد می‌کنند. بیشتر گیاهان معرفی شده و مستقر شده در اکوسیستم‌های ایران به منظور اهداف زینتی وارد شده‌اند. از میان سه منطقه جغرافیایی گیاهی اصلی ایران، ایرانو-تورانی، هیرکانی و صحارا-سندی، دو منطقه آخر به ترتیب در شمال و جنوب ایران دمای یخبندان سالانه ندارند و یا به‌ندرت مدت زمان کوتاهی در معرض دماهای پایین در برخی از نقاط قرار می‌گیرند که این موضوع باعث شده است این مناطق دارای اکوسیستم‌های آسیب‌پذیر و شکننده نسبت به گونه‌های گیاهی وارداتی و بیگانه داشته باشند. جنس فرفیون (Euphorbia) با هشت گونه وارداتی بزرگترین گروه گیاهان گلدار ایران با رفتار علف‌هرزی یا مهاجم می‌باشند. تمام هشت گونه خارجی منشا دنیای جدید دارند و متعلق به زیرجنس Chamaesyce می‌باشند. از هشت گونه وارد شده پنج گونه آن متعلق به بخش Anisophyllum زیربخش Hypericifoliae می‌باشند. اگرچه اعضای این زیربخش دارای مسیر فتوسنتزی چهارکربنه هستند اما در اقلیم‌های معتدل، معتدل گرم و گرمسیری رویش دارند. علف‌هرز بودن اعضای این گروه با ویژگی‌های متفاوتی از جمله تجدید نسل سریع، تولید بذر زیاد، شکل خزنده، پراکنش بذر به فواصل طولانی تسهیل می‌شود. بررسی‌های میدانی اخیر در جنوب ایران (استان کرمان)، گونه‌ای علف‌هرز از جنس فرفیون از مزارع حنا واقع در مرکز تحقیقات جیرفت جمع‌آوری شد که با هیچ یک از توصیف‌های گونه‌های موجود در ایران مطابقت نداشت. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| مهاجم, صحارا-سندی, جنوب غرب آسیا, ایران, فرفیون | ||
| مراجع | ||
|
Fosberg, F.R. & Mazzeo, P.M. 1965. Further notes on Shenandoah National Park plants. Castanea 30: 191–205. Mugnai, M., Lazzaro, L., Di Nuzzo, L., Foggi, B., Viciani, D. & Ferretti, G. 2021. Synopsis of Euphorbia section Anisophyllum (Euphorbiaceae) in Italy, with an insight on variation of distribution over time in Tuscany. Phytotaxa 485(1): 1–65. Pahlevani, A.H. & Riina, R. 2011. A synopsis of Euphorbia subgenus Chamaesyce Raf. (Euphorbiaceae) in Iran. Annales Botanici Fennici 48(4): 304–316. Pahlevani, A.H. & Sajedi, S. 2011. Alerting occurrence of several noxious weeds and invasive plants in arable lands in Iran. Rostaniha 12(2): 129–134. Pahlevani, A.H., Liede-Schumann, S. & Akhani, H. 2020. Diversity, distribution, endemism and conservation status of Euphorbia (Euphorbiaceae) in SW Asia and adjacent countries. Plant Systematics and Evolution 306: 80. Pimentel, D. 2009. Invasive plants: Their role in species extinctions and economic losses to agriculture in the USA. Pp. 1–7. In: Inderjit (ed.). Management of Invasive Weeds, Springer. Radcliffe-Smith, A. 1980. Euphorbia L. Pp. 327–362. In: Townsend, C.C. & Guest, E. (eds), Flora of Iraq, Vol. 4. Baghdad, Ministry of Agriculture; Bentham-Moxon Trust. Radcliffe-Smith A. 1986. Euphorbia L. Pp. 88–164. In: Nasir, E. & Ali, S.I. (eds), Flora of Pakistan, Vol. 172. Karachi, Shamim Printing Press. Von Raab-Straube, E. & Raus, Th. 2015. Euro Med-Checklist Notulae, 4. Willdenowia 45(1): 119–129. Yang, Y. & Berry, P. 2011. Phylogenetics of the Chamaesyce clade (Euphorbia, Euphorbiaceae): Reticulate evolution and long-distance dispersal in a prominent C4 lineage. American Journal of Botany 98(9): 1486–1503. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 749 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 801 |
||