- همه نشریات
- نشریات علمی سازمان تحقیقات، آموزش و ترویچ کشاورزی
- مجلات ترویجی سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
- سایر نشریات سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
- نشریات علمی انجمن ها
- علوم آب و خاک
- علوم اقتصاد و ترویج کشاورزی
- علوم جنگل, مرتع و آبخیزداری
- علوم دامی و شیلات
- علوم زراعی و باغی
- علوم گیاهپزشکی
- علوم مهندسی و مکانیزاسیون کشاورزی
- نشریات با زبان انگلیسی
- نشریات با زبان فارسی
- نشریات دانشگاه آزاد اسلامی
- نشریات علمی
پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 283 |
| تعداد نشریات سازمان | 81 |
| تعداد شماره‌ها | 2,720 |
| تعداد مقالات | 30,985 |
| تعداد مشاهده مقاله | 26,703,384 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 16,124,029 |
تعیین تجزیهپذیری سیلاژ یونجه مکمل شده با سطوح مختلف آب پنیر تازه و افزودنی باکتریایی | ||
| علوم دامی | ||
| دوره 33، شماره 128، آذر 1399، صفحه 3-14 اصل مقاله (1.57 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22092/asj.2019.124701.1846 | ||
| نویسندگان | ||
| مقصود بشارتی* 1؛ مجتبی نکو2؛ ذبیح اله نعمتی1؛ امیر کریمی1 | ||
| 1گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی اهر، دانشگاه تبریز. | ||
| 2کارشناسی ارشد تغذیه دام، گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی اهر، دانشگاه تبریز. | ||
| چکیده | ||
| هدف از این مطالعه بررسی تأثیر افزودن سطوح مختلف آب پنیر تازه و افزودنی باکتریایی به سیلاژ یونجه بر میزان تجزیه پذیری شکمبهای ماده خشک، پروتئین خام و ماده آلی با استفاده از روش کیسه‌های نایلونی بود. در تیمارهای آزمایشی سطوح صفر 30، 60 و 90 گرم به ازای هرکیلوگرم وزن‌تر از آب پنیر تازه با افزودن باکتریایی (cfu 108×3 به ازای هر گرم وزن تر یونجه) و بدون افزودن باکتریایی به سیلاژ یونجه اضافه شد. قابلیت تجزیه پذیری با استفاده از روش کیسه‌های نایلونی با ۴ تکرار (2 تکرار در هر گوسفند) در ساعات۰، ۲، ۴، ۶، ۸، ۱۲، ۱۶، ۲۴، ۳۶، ۴۸، 72 و ۹۶ انجام گرفت. داده‌های حاصل از این آزمایش به صورت فاکتوریل 2 × 4 در قالب طرح کاملاً تصادفی آنالیز شدند. مقایسه میانگین‌ها (در سطح 05/0 درصد) با استفاده از آزمون دانکن انجام شد. بیش‌ترین میزان تجزیه پذیری ماده خشک مربوط به تیمار سیلاژ یونجه به همراه 60 گرم آب پنیر تازه بر کیلوگرم وزن تر یونجه بود، که طی ساعات 2، 4، 12، 72 و 96 انکوباسیون شکمبهای مشاهده شد (05/0p <). بخش سریع تجزیه شونده (a) ماده خشک در تیمارهای افزودنی باکتریایی تفاوت معنی‌داری نسبت به تیمار شاهد نداشت، اما در تیمارهای حاوی آب پنیر تازه در سه سطح مختلف (30، 60 و 90 گرم آب پنیر تازه) نسبت به تیمار شاهد افزایش معنی‌داری داشت (05/0p <). افزودن آب پنیر در سطوح مختلف سبب افزایش در بخش‌های با تجزیه پذیری سریع، تجزیهپذیری آهسته و تجزیهپذیری مؤثر شد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| سیلاژ یونجه؛ آب پنیر تازه؛ افزودنی باکتریایی؛ تجزیه پذیری | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Determining digestibility of alfalfa silage supplemented with different levels of whey and bacterial additive | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Maghsoud Besharati1؛ Mojtaba Nekou2؛ zabihollah nemati1؛ A. Karimi1 | ||
| 1Department of Animal Science, Ahar Faculty of Agriculture and Natural Resources, University of Tabriz | ||
| 2Department of Animal Science, Ahar Faculty of Agriculture and Natural Resources, university of Tabriz | ||
| چکیده [English] | ||
| This study was conducted to determination of the effects of supplementation of alfalfa with fresh whey and bacterial additive before ensiling on the dry matter, organic matter and crude protein degradability’s by nylon bags. Experimental treatments included the levels of 0, 30, 60, and 90 g fresh whey per kg of fresh alfalfa were added to the alfalfa silage with and without bacterial additive (3 × 108 cfu per g fresh alfalfa). Degradability of silage determined using in situ technique with 4 replications (2 replications per sheep) at 0, 2, 4, 6, 8, 12, 16, 24, 48, 72, and 96 hours incubation. The data were analyzed in a factorial based (2×4) on a completely randomized design. The highest dry matter degradability was observed for alfalfa silage treatment with 60 g fresh whey, which was observed for 2, 4, 12, 72 and 96 hours of rumen incubation (p < 0.05). The parameter of fraction a of DM in treatments with bacterial additive was not significantly different to compared with control, but in treatments with whey at three different levels (30, 60 and 90 g fresh whey), the significant increase was observed (p < 0.05). After 48 h incubation the highest crude protein degradability was for treatment including 90 g whey and bacterial additive and lowest amount was for treatment including 60 g whey and bacterial additive (p < 0.05). The results show that the addition of whey at different levels increased rapidly degradable, slow degradable fractions and effective degradability of dry matter. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Alfalfa silage, Bacterial additive, Degradability, Fresh whey | ||
| مراجع | ||
|
آمارنامه کشاورزی. (1396). وزارت جهاد کشاورری، معاونت برنامهریزی و اقتصادی، مرکز فناوری اطلاعات و ارتباطات. جلد اول. بیات، ع.، ولی زاده، ر. و ناصریان، ع .(١٣٨٢) .استفاده از آب پنیر بجای آب و تأثیر آن بر عملکرد گوسالههای پرواری هلشتاین. علوم و صنایع کشاورزی. جلد ١٧، شماره ٢، صفحههای 112 تا 125. تکاسی، م. و. (1375). استفاده از آب پنیر تازه در غنیسازی کاه گندم با اوره. گزارش نهایی طرح تحقیقاتی، مرکز تحقیقات منابع طبیعی و امور دام کرمان. بخش تحقیقات دامپروری، شماره ثبت01-02105180000-78. علایی باهر، س.، محمدزاده، ح.، تقی زاده، ا. و حسینخانی، ع. (1396). اثر افزودنی باکتریایی و پریبیوتیکی بر پروفایل تخمیر و تجزیهپذیری شکمبهای مواد مغذی سیلاژ ذرت. نشریه پژوهشهای علوم دامی، جلد 27، شماره 2، صفحههای 173 تا 187. علایی باهر، س.، محمدزاده، ح.، تقی زاده، ا. و حسینخانی، ع. (1397). اثر افزودنیهای باکتریایی و پری بیوتیکی بر ترکیب شیمیایی، تولید گاز و پایداری هوازی سیلاژ ذرت. نشریه پژوهشهای علوم دامی ایران. جلد 10، شماره 2، صفحههای 179 تا 193. علیخانی، م.، اسدی الموتی، ع.، قربانی، غ.ر. و صادقی، ن. (1384). اثر ملاس، اوره و تلقیح باکتریایی بر ترکیب شیمیایی و تجزیهپذیری ماده خشک آفتابگردان سیلوشده. علوم و فنون کشاورزی و منابع طبیعی. جلد 9، شماره 3، صفحههای 171 تا 182. AOAC. (2002). Official Methods of Analysis of AOAC international. AOAC international. Maryland, USA. Cecilia, C., Alejandro, B., Daniel, G. and José L.R. (2012). Temperate forages ensiled with molasses or fresh cheese whey: Effects on conservation quality, effluent losses and ruminal degradation. Animal Feed Science and Technology. 171: 14– 19. Chaves, A.V., Baah, J., Wang, Y., McAllister, T.A. and Benchaar, C. (2012), Effects of cinnamon leaf, oregano and sweet orange essential oils on fermentation and aerobic stability of barley silage. Journal of the Science of Food and Agriculture. 92: 906-915. Dubois, M., Giles, K.A., Hamilton, J.K., Rebes, P.A. and Smith, F. (1956). Colorimetric method for determination of sugars and related substances. Analytical Chemistry. 28:350-356. Filya, I. (2003). The effect of Lactobacillus buchneri, with or without homofermentative lactic acid, bacteria, on the fermentation, aerobic stability and ruminal degradability of wheat, sorghum and maize silages. Journal of Applied Microbiology. 95: 1080-1086. Filya, R., Muck, E. and Contreras-Govea, F.E. (2006). Inoculant Effects on Alfalfa for ruminant feedstuff evaluation. Journal of Animal Science. 76:2717–2729. Hashemzadeh-Cigari, F., Khorvash, M., Ghorbani, G.R. and Taghizadeh, A. (2011). The effects of wilting, molasses and inoculants on the fermentation quality and nutritive value of lucerne silage. South African Journal of Animal Science. 41(4):377-388. Hristov, V. and McAlister, T.A. (2002). Effect of inoculants on whole-crop barley Silage fermentation and dry matter disappearance in situ. Journal of Animal Science. 80:510-516. Kleinschmit, D.H. and Kung L.Jr. (2006). A meta-analysis of the effects of Lactobacillus buchneri on the fermentation and aerobic stability of corn and grass and small-grain silages. Journal of Dairy Science. 89(10):4005-13. McAllister, T.A., Feniuk, R., Mir, Z., Mir, P., Selinger, L.B. and Cheng, K.J. (1998). Inoculants for alfalfa silage: Effects on aerobic stability, digestibility and the growth performance of feedlot steers. Livestock Production Science. 53:171-181. McDonald, P.A., Henderson, R. and Heren, S.J.E. (1991). The biochemistry of silage. 2nded. Chalcombe Pub. Abersyth. U. K. Nkosi, B.D. and Meeske, R. (2010). Effects of whey and molasses as silage additives on potato hash silage quality and growth performance of lambs. Journal of Dairy Science. 40:229-237. Orskov, E.R.I. and McDonald, I.M. (1979). The estimation of protein degradability in the rumen from incubation measurements weighted according to rate of passage. Journal of Agriculture Science (Cambridge). 92:499-503. Oude Elferink, S.J., Krooneman, J., Gottschal, J.C., Spoelstra, S.F., Faber, F. and Driehuis, F. (2001). Anaerobic conversion of lactic acid to acetic acid and 1, 2-propanediol by Lactobacillus buchneri. Applied Environmental Microbiology. 67(1):125-32. Repetto, J.L., Echarri, V., Aguerre, M. and Cajarville, C. (2011). Use of fresh cheese whey as an additive for lucerne silages: Effects on chemical composition, conservation quality and ruminal degradation of cell walls. Animal Feed Science and Technology. 170:160–164. Rezaei, J., Rouzbehan, Y. and Fazaeli, H. (2009). Nutritive value of fresh and ensiled amaranth (Amaranthus hypochondriacus) treated with different levels of molasses. Animal Feed Science and Technology. 151:153–161. Santos, G.T., Oliveira, R.L., Petit, H.V., Cecato, U., Zeoula, L.M., Rigolon, L.P., Damasceno, J.C., Branco, A.F. and Bett, V. (2000). Effect of tannic acid on composition and ruminal degradability of bermudagrass and alfalfa silages. Journal of Dairy Science. 83:2016–2020. SAS, 2002. Statistical Analysis Systems. Version 9. SAS Institute, Cary, NC, USA Van Soest, P.J., Robertson, J.B. and Lewis, B.A. (1991). Methods for dietary fiber, neutral detergent fiber, and nonstarch polysaccharides in relation to animal nutrition. Journal of Dairy Science. 74:3583. Vanzant, E.S., Cochran, R.C. and Titgemeyer, E.C. (1998). Standardization of in situ techniques for ruminant feedstuff evaluation. Journal of Animal Science. 76:2717–2729. Woolford, M.K. (1990). The detrimental effects of air on silage. Journal of Applied Bacteriology. 68:101-112. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 279 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 221 |
||
سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب