- همه نشریات
- علوم آب و خاک
- علوم اقتصاد و ترویج کشاورزی
- علوم جنگل, مرتع و آبخیزداری
- علوم دامی و شیلات
- علوم زراعی و باغی
- علوم گیاهپزشکی
- علوم مهندسی و مکانیزاسیون کشاورزی
- مجلات ترویجی کشاورزی
- نشریات انجمن ها
- نشریات با زبان انگلیسی
- نشریات با زبان فارسی
- نشریات دانشگاه آزاد اسلامی
- نشریات علمی
- نشریات علمی سازمان تحقیقات، آموزش و ترویچ کشاورزی
آمار
| تعداد نشریات | 276 |
| تعداد نشریات سازمان | 75 |
| تعداد شماره‌ها | 1,914 |
| تعداد مقالات | 21,936 |
| تعداد مشاهده مقاله | 11,690,076 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 9,468,944 |
ارزیابی ریسک خطر فلزات سنگین برای مصرف‌کنندگان میگوی سفید هندی (Penaeus indicus) | ||
| مجله علمی شیلات ایران | ||
| مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 24 اسفند 1398 | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22092/isfj.2020.121215 | ||
| نویسندگان | ||
| مهران لقمانی؛ سلیم شریفیان | ||
| چکیده | ||
| در مطالعه حاضر برآورد خطر فلزات سنگین مس (Cu)، آهن (Fe)، سرب (Pb)، کادمیوم (Cd)، قلع (Sn)، آرسنیک (As) و جیوه (Hg) در مصرف کنندگان میگوی سفید هندی صید شده از سواحل مختلف چابهار مورد بررسی قرار گرفت. 180 عدد میگو از سواحل کنارک، بریس و گواتر (شهرستان چابهار) در سال 1396 صید گردید. نمونه‌ها در آزمایشگاه خشک، هضم و در ادامه غلظت فلزات با دستگاه جذب اتمی اندازه‌گیری گردید. برآورد میزان ورود روزانه فلز به بدن مصرف کنندگان و تخمین میزان خطر در مصرف کننده با استفاده از روش ارائه شده توسط سازمان بهداشت جهانی انجام شد. در میان فلزات مختلف، آهن با 72/2 میکروگرم/ گرم بیش‌ترین و جیوه با 01/0 کمترین میزان تجمع را داشت. ترتیب تجمع در بافت خوراکی میگو به صورت Fe، Cu، Sn، As، Pb، Cd و Hg بود. بالاترین میزان ورود روزانه (میکروگرم/ کیلوگرم فرد/ روز) به میزان 531/0 در فلز آهن و کمترین میزان آن برای جیوه 002/0 ثبت گردید. بالاترین تخمین میزان خطر (THQ)، ناشی از فلز آرسنیک و به میزان 20/0 بود، در حالی که کمترین میزان خطر به میزان 0006/0 ناشی از فلز قلع به دست آمد. میزان تخمین میزان خطر برای تمامی فلزات و هم چنین مجموع میزان خطر (TTHQ) از 1 کمتر بود. نتایج نشان داد که در حال حاضر مصرف‌کنندگان میگوی سفید هندی با میزان مصرف محاسبه شده در معرض هیچ گونه خطر ناشی از تجمع فلزات مس، آهن، سرب، کادمیوم، قلع، آرسنیک و جیوه در میگو نمی‌باشند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| فلزات سنگین؛ ارزیابی خطر؛ مصرف‌کننده؛ میگوی سفید هندی | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Risk assessment of heavy metals for the consumers of Indian white shrimp (Penaeus indicus) | ||
| نویسندگان [English] | ||
| M. Loghmani؛ S. Sharifian | ||
| چکیده [English] | ||
| In the present study, the rise assessment of heavy metals includes copper(Cu), iron(Fe), cadmium(Cd), sternum(Sn), arsenic(As) and mercury(Hg) for the consumers of Indian white shrimp caught from different coasts of Chabahar was evaluated. In 2017, 180 shrimp specimens were caught from the coasts of Konarak, Beris and Gwadar (Chabahar Province). In the laboratory, the samples had dried, digested and subsequently the metals concentration was measured using spectrophotometer. The estimated daily intake of metals to the body of the consumers and the target hazard quotient were done based on the method, developed by the World Health Organization. Among different metals, iron had the highest concentration with 2.72 μg/g, while the lowest accumulation of metals was recorded for mercury with 0.01 μg/g. The ranking order of metals accumulation in the muscle of shrimp were as Fe, Cu, Sn, As, Pb, Cd, Hg. The highest amount of daily intake (μg metal/kg person/ day) was observed for arsenic (0.20) while the lowest was for Tin(sn) (0.0006). Target hazard quotient (THQ) and total target hazard quotient (TTHQ) for all metals were lower than 1. The results showed there is not any health risk for the consumers of Indian white shrimp due to accumulation of copper, iron, cadmium, stannum, arsenic and mercury in the shrimp. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Heavy metals, Risk assessment, Consumer, Indian white shrimp | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 3 |
||
