تاثیر محرک‌‌ ایمنی زایموزان بر رشد و مقاومت آرتمیا فرانسیسکانا (Artemia fransiscana) در برابر عفونت باکتری‌‌های Vibrio campbellii و Vibrio proteolyitcus در سیستم آزمایش گنوتوبیوتیک (Gnotobiotic)

کرمی شیرازی, مه لقا; سوری نژاد, ایمان; سلطانیان, سیاوش

doi:10.22092/isfj.2019.120436

تعداد نشریات	275
تعداد نشریات سازمان	74
تعداد شماره‌ها	1,739
تعداد مقالات	20,269
تعداد مشاهده مقاله	11,173,253
تعداد دریافت فایل اصل مقاله	8,838,665

	تاثیر محرک‌‌ ایمنی زایموزان بر رشد و مقاومت آرتمیا فرانسیسکانا (Artemia fransiscana) در برابر عفونت باکتری‌‌های Vibrio campbellii و Vibrio proteolyitcus در سیستم آزمایش گنوتوبیوتیک (Gnotobiotic)
مجله علمی شیلات ایران
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 19 آبان 1398
نوع مقاله: مقاله پژوهشی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22092/isfj.2019.120436
نویسندگان
مه لقا کرمی شیرازی؛ ایمان سوری نژاد؛ سیاوش سلطانیان
چکیده
یکی از روش‌های جدید پیشگیری و کنترل بیماریهای آبزیان استفاده از انواع محرک‌های ایمنی در سیستم گنوتوبیوتیک برای درک مکانیسم‌های درگیر در تعاملات میزبان- میکروب میباشد. مطالعه حاضر به منظور بررسی تاثیر محرک‌ ایمنی زایموزان بر رشد و مقاومت آرتمیا فرانسیسکانا (Artemia fransiscana) در برابر عفونت باکتری‌های بیماریزای Vibrio campbellii و Vibrio proteolyitcus در آبزیان در شرایط گنوتوبیوتیک صورت گرفت. ناپلی آرتمیا با باکتری کشته شده LVS3 حدود 10⁹ 5/10 سلول بر لوله فالکون در هر روز غذادهی شد (تیمار شاهد). زایموزان بهصورت روزانه به مقدار 6/30 میکروگرم به هر فالکون در تیمارهای آزمایشی اضافه شد. در روز سوم پاتوژنهای V. campbellii و V. proteolyitus در تراکم cell/ml 10⁶ 5 اضافه گردیدند. در روز ششم زایموزان باعث افزایش معنی‌دار درصد بازماندگی روزانه آرتمیا در برابر V. campbellii (53/1±49/54) نسبت به تیمار شاهد (87/9±72/31)، درصد نسبی بازماندگی (08/0±80) نسبت به تیمار شاهد (17/0±47) و زیستتوده کل تولید شده برحسب میلی متر در فالکون (18/0±17/21) نسبت به تیمار شاهد (46/4±04/9) گردید (05/0>p). زایموزان اگرچه در برابر V. proteolyitcusباعث افزایش درصد بازماندگی روزانه، درصد نسبی بازماندگی و زیستتوده کل تولید شده نسبت به گروه شاهد شد، اما نتوانست اختلاف معنی داری ایجاد کند (05/0<p). در آرتمیاهای چالش داده شده با V. campbellii و V. proteolyitcus، طول فردی آرتمیا هرچند تحت تاثیر زایموزان قرار گرفت اما نسبت به تیمار شاهد دارای تفاوت معنیدار نبود (P>0.05). به طور کلی نتایج نشان داد که استفاده از زایموزان به عنوان محرک ایمنی میتواند باعث افزایش مقاومت آرتمیا نسبت به عفونت ویبریو در محیط گنوتوبیوتیک شود.
کلیدواژه‌ها
آرتمیا؛ سیستم گنوتوبیوتیک؛ Vibrio؛ زایموزان؛ بازماندگی
عنوان مقاله [English]
The effect of zymosan immunostimulant on artemia growth and resistance to vibrio infection in a gnotobiotic artemia test system
نویسندگان [English]
M. Karami Shirazi؛ I. Sourinejad؛ S. Soltanian
چکیده [English]
One of the most useful methods of increasing resistance through impact on the aquatic immune system is trying to boost the immune system through various ways such as vaccination and the use of immune enhancers such as immune stimulants, probiotics and glucan compounds etc. Modern fish farming systems are common. The use of immunostimulants in gnotobiotic system is one of the new methods to prevent and control the aquatic diseases by realizing the mechanisms involved in host-microbe interactions. This study was designed to investigate the effect of zymosan immunostimulant on Artemia fransiscana growth and resistance to Vibrio campbelliiand Vibrio proteolyticus infections in a gnotobiotic system. Artemia nauplii were fed with killed LVS3, about 10.5×109 cells per falcon tube per day (control). Zymosan was added in an amount of 30.6 mcg per falcon tube daily in experimental treatments. On the third day, V. campbellii and V. proteolyitus pathogens were added at 5 ×10 ⁶ cell /ml. On the sixth day of the experiment, zymosan increased the percentage of daily survival against V. campbellii (54.49±1.53) compared with control (31.72±9.87), relative percentage of survival (80±0.08) compared with control (47±0.17) and total biomass production (21.17±0.18) compared with control (9.04±4.46) (p<0.05). Although zymosan increased the percentage of daily survival, the relative percentage of survival and total biomass production against V. proteolyticus compared with the control, but the differences were not significant (p>0.05). Zymosan also had positive impact on the individual length of challenged artemiawithV. campbellii and V. proteolyticus, however that was not significant compared with the control (p>0.05). In conclusion, the results revealed that the zymosan as an immunostimulant could increase the artemia resistance against vibrio infections in gnotobiotic environment.
کلیدواژه‌ها [English]
Artemia, Gnotobiotic system, Vibrio, Zymosan, Survival


مراجع

آمار تعداد مشاهده مقاله: 1

Journal Management System. Designed by sinaweb.

آمار

تاثیر محرک‌‌ ایمنی زایموزان بر رشد و مقاومت آرتمیا فرانسیسکانا (Artemia fransiscana) در برابر عفونت باکتری‌‌های Vibrio campbellii و Vibrio proteolyitcus در سیستم آزمایش گنوتوبیوتیک (Gnotobiotic)