2بخش تحقیقات گیاهپزشکی، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان هرمزگان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بندرعباس ایران.
چکیده
به منظور بررسی کارایی علفکش سولفوسولفورون (آپیروس® (WG75% بر کنترل گلجالیز مصری و عملکرد گوجه فرنگی (رقم سانسید)، آزمایشی به صورت طرح بلوکهای کامل تصادفی در چهار تیمار شامل سه مقدار از علفکش (20، 30 و 40 گرم در هکتار) و شاهد، با چهار تکرار در سه منطقه مختلف از استان هرمزگان (مزارع یک هکتاری واقع در خمیر، میناب و رودان) بهطور جداگانه در سال 1394 اجرا گردید. عملیات سمپاشی در سه نوبت 30، 40 و 50 روز پس از انتقال نشاءهای گوجه فرنگی به زمین اصلی انجام شد. نتایج حاصل از تجزیه واریانس مرکب دادهها نشان داد، اثر مکان، اثر تیمار و اثر متقابل آنها، بر تراکم و زیست توده علف هرز گل جالیز و زیست توده و عملکرد گوجه فرنگی، در سطح 1% دارای اختلاف معنیدار میباشند. مقایسه میانگین دادهها نشان داد که افزایش مقدار علفکش، باعث کاهش تراکم و زیست توده علف هرز گل جالیز و افزایش عملکرد میوه و زیست توده در گوجه فرنگی شده است و برهمین اساس مقدار 30 گرم در هکتار از علفکش سولفوسولفورون، به عنوان بهترین غلظت در کنترل گل جالیز در مزارع گوجه فرنگی معرفی میگردد. بطوری که میزان تراکم گل جالیز در این تیمار در سه منطقه خمیر، میناب و رودان به ترتیب 25/4، 60/2 و 73/3 گل جالیز در متر مربع و میزان زیست توده گل جالیز به ترتیب 75/43، 75/32 و 04/53 گرم در واحد سطح ثبت گردید که نسبت به تیمار شاهد کاملا معنیدار میباشند. همچنین در این غلظت و در مناطق مذکور، میزان زیست توده گوجهفرنگی بهترتیب 212/79، 703/64 و 605/65 تن در هکتار و میزان عملکرد گوجهفرنگی به ترتیب 977/92، 468/78 و 375/79 تن در هکتار ثبت گردید، که نسبت به سایر تیمارها بالاترین مقدار میباشد.
Chemical Control of Egyptian Broomrape, Phelipanche aegyptiaca, with Sulfosulfuron Herbicide in Tomato Fields in Hormozgan Province
نویسندگان [English]
S. Modares Najaf Abadi1؛ M. Min Bashi2
1Plant Protection Research Department, Agricultural and Natural Resources Research and Education Center of Hormozan Province, Agricultural Research, Education and Extension Organization (AREEO), Bandar Abbas, Iran.
2Weed Research Department, Iranian Research Institute of Plant Protection, Agricultural Research, Education and Extension Organization (AREEO), Tehran, Iran.
چکیده [English]
In order to investigate the efficacy of sulfosulfuron (Apyros® WG75%) on the control of broomrape (Phelipanche aegyptiaca (Pers.) Pomel) and the tomato yield (sunseed cultivar), an experiment was carried out in a randomized complete block design with 4 treatments and 4 replications on tomato in three separate fields (Khamir, Minab and Roodan regions) in Hormozgan province in 2015. Treatments were sulfosulfuron at 20, 30 and 40 g/ha and control (weed check with broomrape). All herbicide treatments were used at 30, 40, 50 days after tomato transplanting in fields. The results of multivariate analysis of variance show significant differences on density and dry weight of broomrape and so on dry weight and yield of tomato due to the location and treatment effects and their interactions at 1% level. Mean comparison of data show that with increase in the concentration of sulfosulfuron there is a decrease in broomrape density and dry weight and an increase in tomato dry weight and yield. Accordingly, the sulfosulfuron at 30 g/ha was shown to be the best treatment because this value of sulfosulfuron had suitable controlling effects on P. aegyptiaca and had no side-effects on tomato plants. According to the results, with 30 g/ha of sulfosulfuron the broomrape density in Khamir, Minab and Roodan regionswere counted to be 4.25, 2.60 and 3.73 broomrape/m2 respectively. The dry weight of broomrape in three regions was registered as 43.75, 32.75 and 53.04 g/ m2, the tomato dry weight was registered as 79.212, 64.73 and 65.605 ton/ha and the tomato yield was registered as 92.977, 78.468 and 79.375 ton/ha, respectively.