- همه نشریات
- نشریات علمی سازمان تحقیقات، آموزش و ترویچ کشاورزی
- مجلات ترویجی سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
- سایر نشریات سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
- نشریات علمی انجمن ها
- علوم آب و خاک
- علوم اقتصاد و ترویج کشاورزی
- علوم جنگل, مرتع و آبخیزداری
- علوم دامی و شیلات
- علوم زراعی و باغی
- علوم گیاهپزشکی
- علوم مهندسی و مکانیزاسیون کشاورزی
- نشریات با زبان انگلیسی
- نشریات با زبان فارسی
- نشریات دانشگاه آزاد اسلامی
- نشریات علمی
پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 283 |
| تعداد نشریات سازمان | 81 |
| تعداد شماره‌ها | 2,729 |
| تعداد مقالات | 31,081 |
| تعداد مشاهده مقاله | 29,126,759 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 16,342,294 |
مقایسه نسبت جایگزینی کپور ماهیان هندی با کپورماهیان مرسوم در استخر خاکی استان خوزستان | ||
| مجله علمی شیلات ایران | ||
| مقاله 10، دوره 22، شماره 1 - شماره پیاپی 82، شهریور 1392، صفحه 117-128 اصل مقاله (353.3 K) | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22092/isfj.2017.110107 | ||
| نویسندگان | ||
| سیدعبدالصاحب مرتضوی زاده* ؛ فرخ امیری؛ محمد یونس زاده فشالمی؛ همایون حسین زاده صحافی؛ حسین هوشمند | ||
| چکیده | ||
| به منظور متنوع نمودن تولید کپور ماهیان در ایران، در اردیبهشت ماه سال 1388، بچه ماهیان انگشت قد 3 گونه‌ی کاتلا ( Catla catla) روهو (Labeo rohita) ومریگال (Cirrhina Mrigala) با وزن متوسط (انحراف معیار)بترتیب1/4±4/25، 5/3±6/36 و5/4±8/58 گرم همراه با بچه ماهیان فیتوفاگ، آمور، بیگ هد و کپور معمولی براساس یک طرح بلوک کاملا تصادفی با 4 تیمار و3 گرم تکرار پرورش داده شدند. تیمارها ترتیب تیمار شاهد که ترکیب ماهیان شامل: کپور ماهیان چینی (فیتوفاگ، بیگ هد و آمور) وکپور معمولی با تراکم وترکیب معمول در استان خوزستان بود وتیمارهای بعدی بترتیب جایگزینی 30، 50 و70 درصدی سه گونه کپور هندی کاتلا، روهو و مریگال با ماهیان فوق بود. هر45 روز یکبار با استفاده از تور پره از استخرها نمونه‌گیری بعمل آمده وزیست سنجی ماهیان انجام شد. دوره پرورش در یک دوره 6 ماهه از 20 اردیبهشت تا 20 آبانماه وسرد شدن دمای آب ادامه داشت و بعد از آن استخرها تخلیه و صید ماهیان انجام گردید. بیشترین تولید خالص در تیمار50 در صد جایگزین با میانگین 3 /723 کیلوگرم در استخرهای 1700 مترمربعی (9/4254 کیلو گرم در هکتار) مشاهده گردید. بین تیمارهای آزمایشی با همدیگر و با تیمار شاهد اختلاف معنی‌داری وجود نداشت. میانگین (انحراف معیار) وزن نهایی ماهی روهو در3 تیمار آزمایشی بترتیب 16± 1136، 85±1129و38±1054گرم محاسبه شد. میانگین وزن نهایی کاتلا بترتیب 122±726، 78±902و168±839 گرم رسید، در حالیکه میانگین (انحراف معیار) وزن نهایی در ماهی مریگال در 3 تیمار آزمایشی بترتیب 89± 773، 125±788، 106±894 گرم بوده واختلاف معنی‌داری بین آنها وجود ندارد. همچنین حد اکثرمیانگین وزن نهائی روهو 1293 گرم و کاتلا و مریگال بترتیب 1089 و1039گرم بوده است که نشان دهنده پتانسیل بالای رشد کپور ماهیان هندی در شرایط پرورشی استان خوزستان است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| پرورش ماهیان؛ روهو؛ کاتلا؛ مریگال؛ ایران | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| The comparison of replacement ratio of Indian major carp with conventional carps in earthen pond in climatic condition of Khuzestan province | ||
| نویسندگان [English] | ||
| S.M. Mortazavizadeh؛ F. Amiri؛ M. Youneszadehfashlami؛ H. Hoseinzadeh Sahafi؛ H. Hoshmand | ||
| چکیده [English] | ||
| In May 2009, the fingerlings of Indian major carps, (i.e., catla (Catla catla), rohu (Labeo rohita), mrigal (Cirrhinus mirigala)) were conducted with mean weight 25.4±4.1g, 36.6±3.5g and 58.8±4.5g, respectively. Fingerlings of Indian major carps were cultured the fingerlings of chinese carps. According to the randomized complete block design with 4 treatments and 3 replications in earthen ponds. Four treatments were defined in species ratios and combinations.Treatment-1(T1) with 30 % of Indian major carps (catla, rohu and mrigal) and 70 % of Chinese carps phytophage (Hypophthalmic molitrix), big head (Hypophthalmichthys nobilis) and amur (Ctenopharyngodon idella)) with common carp, treatment-2 (T2) with 50% of Indian major carps and 50% of Chinese carps treatment-3 (T3) with 70% of Indian major carps and 30% of Chinese carps with common carp and treatment-4 (control treatment) with 100% of Chinese carps (with common density and combination in Khuzestan Province). Eevery 45 days, biometry was carried out by using the case net in earthen ponds. The culture period was for six month from May to November. The maximum net production of fishes was obtained inTreatment-2 (50% of Indian major carps) with mean harvest 4254.9 kg/ha. The experimental treatments were not significant with each other and control treatment. In end of culture, mean (SD) weight obtained for rohu, catla and mrigal were 1136±16, 726±122 and 773±89g in T1, were 1129±85, 902±78 and 788±125g in T2 and were 1054±38, 839±168g and 849±106g in T3, respectively. Statistical analysis showed no significantly different in total weight of fish harvest in treatments with control group (customary culture in Iran). However, this experiment determined that Indian major carp could increase production and diversity in warm water fish culture in Iran. *Corresponding author | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Fish Culture, Catla catla, Labeo rahita, cirrhinus mirigala, Iran | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 290 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 124 |
||
سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب