| تعداد نشریات | 286 |
| تعداد نشریات سازمان | 84 |
| تعداد شماره‌ها | 3,028 |
| تعداد مقالات | 33,882 |
| تعداد مشاهده مقاله | 45,253,383 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 60,280,838 |
ارزیابی کارآیی جدایه‌های Trichoderma و Bacillus در کنترل بیولوژیک پژمردگی فوزاریومی خربزه | ||
| مهار زیستی در گیاه‌پزشکی | ||
| مقاله 4، دوره 2، شماره 1، خرداد 1393، صفحه 43-55 اصل مقاله (584.5 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22092/bcpp.2014.100335 | ||
| نویسندگان | ||
| سجاد نوروزی1؛ کامران رهنما1؛ حجت الله ربانی نسب2؛ میثم تقی نسب1 | ||
| 1دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان | ||
| 2مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان خراسان شمالی، بجنورد | ||
| چکیده | ||
| در این تحقیق، کارآیی سه گونه‌ی spp. Trichoderma و دو استرین باکتری Bacillus spp. در کنترل بیولوژیک Fusarium oxysporum f. sp. melonis عامل پژمردگی فوزاریومی خربزه در شرایط آزمایشگاه و گلخانه مورد ارزیابی قرارگرفت. آزمون‌ها در قالب طرح کاملاً تصادفی در 4 تکرار انجام شد و برای مقایسه‌ی میانگین‌ها از آزمون LSD در سطح احتمال یک درصد استفاده شد. نتایج بررسی‌های آزمایشگاهی روی کارآیی عوامل قارچی کنترل بیولوژیک نشان داد که در آزمون کشت متقابل به دو صورت قرارگیری هم‌زمان و غیر هم‌زمان عوامل کنترل بیولوژیک و بیماری‌زا، به‌ترتیب Trichoderma harzianum 6 و T. viride 10 با 70 و 59/52 درصد بیشترین میزان بازدارندگی را روی رشد پرگنه‌ی عامل بیماری‌زا داشته‌اند. همچنین، آزمون ترکیبات فرار آن‌ها مشخص نمود که بیشترین میزان بازدارندگی رشد پرگنه‌ی عامل بیماری‌زا (5/31 %) به T. harzianum 6اختصاص داشته است. از طرف دیگر، نتایج بررسی‌های آزمایشگاهی روی کارآیی عوامل باکتریایی کنترل بیولوژیک نشان داد که در آزمون تقابل و تولید ترکیبات فرار، بیشترین میزان درصد بازدارندگی رشد پرگنه‌ی عامل بیماری‌زا به‌ترتیب 5/30 و 37/12 درصد به Bacillus spp. 62 وBacillus spp. 15اختصاص داشته است. در بررسی ترکیبات مایع خارج سلولی قابل نفوذ در آگار، کلیه‌ی استرین‌های باکتری مورد مطالعه، مانع رشد پرگنه‌ی عامل بیماری‌زا گردیدند. در آزمایشات گلخانه‌ای مایه‌زنی گونه‌های تریکودرما و استرین‌های باکتری به‌صورت بذرمال استفاده شد. درصد گیاهان زنده در گلدان‌هایی که از استرین‌های .Bacillus spp و مخلوط بین گونه‌های .Trichoderma spp تیمار شده بودند و همچنین شاهد بدون عامل بیماری 100 درصد بود. اما در سایر تیمارهای مورد استفاده نسبت به شاهد سالم از 2/65 تا 38/79 درصد متغیر بود. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| پژمردگی فوزاریومی؛ کنترل بیولوژیک؛ خربزه؛ Trichoderma spp؛ Bacillus spp | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Evaluation of efficacy of Trichoderma and Bacillus isolates in biological control of melon fusarium wilt | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Sajad Norouzi1؛ Kamran Rahnama1؛ Hojjatalah Rabbani nasab2؛ Misam Taqi nasab11 | ||
| چکیده [English] | ||
| Three isolates of Trichoderma spp. (T. harzianum, T. longibrachiatum and T. viride) and two isolates of Bacillus bacteria were evaluated in biological control of Fusarium oxysporum f. sp. Meloni, the causal agent ofFusarium wilt disease of melon in the laboratory and greenhouse conditions. Dual culture, antimicrobial metabolites, and volatile metabolites were used in In vitro assay. Fungal pathogen colony area was recorded, compared with control and induced inhibition of growth was determined. A greenhouse experiments was also performed to test the efficacy of Trichoderma and Bacillus isolates in biological control of Fusarium oxysporum f. sp. melonis. This experiment displayed the antagonistic ability using dual culture simultaneous and dual culture non-simultaneous assays against fungal pathogen. Results showed that Trichoderma harzianum 6with 70% and T. viride10 with 52.9 reduction in the growth of fungal pathogen were the most efficient isolates respectively in comparison with the control. Results of dual culture assays also indicated that Bacillus 62 with 30.5%, in volatile metabolite test, Bacillus 15whit 12.37% and cell free culture test of Bacillus with 100% , were the most efficient in reducing mycelia growth of pathogenic fungus. Percent survival of the melon plants in pots treated with a mixture of both Bacillus, and Trichoderma isolates and healthy control was 100. However, the number of survived plants in other treatments varied from 65.2 to 79.38%. The above results were obtained statistically by mean comparison at 1% probability level using LSD test. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| biocontrol, Fusarium Wilt, melon, Trichoderma spp, Bacillus spp | ||
| مراجع | ||
|
Ashrafizadeh. A., Etebarian, H.& Zamanizadeh, H. 2002. Evaluation of Trichoderma isolates for biocontrol of Fusarium wilt of melon. Iranian Journal of Plant Pathology, 41(1): 39-57. Banihashemi, Z. 2010. Reaction of Cucumis melo cultivars to races of Fusarium oxysporum f. sp. melonis the cause of melon vascular milt. Iranian Journal of Plant Pathology, 46(1): 11-22. Burgess, L.W., Summerell, B.A., Bullock, S., Gott, K.P. & Backhouse, D. 1994. Laboratory Manual forFusarium Research. 3rd Edition, Department of Crop Science, University of Sydney/Royal Botanic Gardens. Chang, Y.C., Chang, Y.C., Baker, R., Kleifeld, O.& Chet, L. 1986. Increased growth of plant in presence of the biological control agent Trichoderma harzianum. Plant Disease, 70:145-148. Covert, S.F, Kapoor, P., Lee, M., Briley, A. & Naim, C.J. 2001. Agrobacterium tumefaciens-mediated transformation of Fusarium circinatum. Mycological Research, 105(3): 259-264. Etebarian, H.R., Scott, E.S. & Wicks, T.J. 2000. Trichoderma harzianum T39 and T. virens DAR 74290 as potential biological control agents for Phytophthora erythrosptica. European Journal of Plant Pathology, 106(4): 329-337. Fiddaman P.J.&Rossall, S. 1993. The production of antifungal volatiles by Bacillus subtilis. Journal of Applied Bacteriology, 74(2): 119-126. Frommel, M.I., Pazos, G.S. &Nowak, J. 1991. Plant-growth stimulation and biocontrol of Fusarium wilt (Fusarium oxysporum f. sp. Lycopersici) by inoculation of tomato seeds with Serratia plymuthica and Pseudomonas sp. Fitopathologia, 26(2): 66-73. Hagedorn. C., Gould, W.D. & Bardinelli, T.R. 1989. Rhizobacteria of cotton and their repression of seedling disease pathogens. Applied and Environmental Microbiology, 55(11):2793–2797. Harman, G.E., Howell, C.R., Virerbo, A., Chet, I., & Lorito, M. 2004. Trichoderma species opportunistic, avirulent plant symbionts. Nature Reviews Microbiology, 2: 43-56. Hibar, K., Daami-Remadi, M., &El-Mahjoub, M. 2007. Induction of resistance in tomato plants against Fusarium oxysporum f. sp. radicis-lycopersici by Trichoderma spp.. Tunisian Journal of Plant Protection, 2: 47-58. Hirai, G., Nakazumi, H., Yagi, R. & Nakano, M. 2002. Fusarium wilt race l,2y resistant melon (Cucumis melo) rootstock cultivars ‘DODAI No.l’ and ‘DODAI No.2’. Acta Horticulturae, 588:155-160. Howell, C.R., 2003. Mechanisms Employed by Trichoderma Species in the Biological Control of plant Diseases: The history and evolution of current concepts. Plant Disease, 87(1): 4-10. Iraqi, M.M., Rahnama, K. & Taghinasab, M. 2009. A survey on biocontrol of Rhizoctoia solani Kuhn damping-off of tomato with Bacillus subtili. Journal of Plant Production, 16(3):186-191. Kim, D.S, Weller D.M. & Cook, R.J. 1997. Population dynamics of Bacillus sp. L324-92R(12) and Pseudomonas fluorescens 2-70RN(10) in the rhizosphere of wheat. Phytopathology, 87(5): 559-564. Kraus, J. & Loper, J.E. 1992. Lack of evidence for a role of antifungal metabolite production by Pseudomonas fluorescens Pf-5 in biological control of Pythium damping-off of cucumber. Phytopathology, 82: 264-271. Lumsden, R.D. & Locke, J.C. 1989. Biological control of damping-off caused by Pythium ultuimum and Rhizoctonia solani with Gliocladium virens in soilless mix. Phytopathology, 79: 361-366. Martínez-Medina, A., Pascual, J.A., Pérez-Alfocea, F., Albacete, A. & Roldán, A. 2010. Trichoderma harzianum and Glomus intraradices modify the hormone disruption induced by Fusarium oxysporum infection in melon plants. Phytopathology, 100: 682-688. Samuels, G.J., Chaverri, P., Farr, D.F. & McCray, E.B. 2011. Trichoderma Online, Systematic Mycology and Microbiology Laboratory, ARS, USDA. From: /taxadescriptions/keys/TrichodermaIndex.cfm. Schisler, D.A., Slininger, P.J., Behle, R.W. & Jackson, M.A. 2004. Formulation of Bacillus spp. for biological control of plant diseases. Phytopathology 94:1267-1271. Seifert, K.A. 1996. Fuskey Fusarium Interactive key Agriculture and Agri-Food Canada, Research Branch, Eastern Cereal and Oilseed Research Centre, Ottawa. Shoda, M., 2000. Bacterial control of plant disease. Journal of Bioscience and Bioengineering, 89(6): 515-521. Zafari, D., Ershad, J., Zare, R. & Alizadeh, A. 2002. A contribution to the identification of Trichoderma species in Iran. Iranian Journal of Plant Pathology, 38(1-2): 21-45. Zhang, J.X., Xue, A.G. & Tambong, J.T. 2009. Evaluation of seed and soil treatments with novel Bacillus subtilis strains for control of soybean root rot caused by Fusarium oxysporum and F. graminearum. Plant Disease, 93(12):1317-1323. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,844 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,601 |
||