استادیار مؤسسه تحقیقات اصلاح و تهیه بذر چغندرقند، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران.
چکیده
یکی از عوامل مؤثر برخصوصیات کمی و کیفی چغندرقند تنش آبی است. به منظور تعیین اثرات برخی مدیریتهای آبیاری بر خصوصیات کمی و کیفی چغندرقند، پژوهشی در قالب طرح کرتهای خرد شده بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در سالهای1384 و 1385 در ایستگاه مهندس مطهری مؤسسه تحقیقات چغندرقند در کرج اجرا شد. در کرتهای اصلی هشت تیمار سطح آبیاری شامل بدون تنش آبی، سه سطح قطع آبیاری در اوایل فصل رشد (قطع آبیاری پس از مرحله استقرار گیاه)، دو سطح تنش مداوم (طی دوره رشد) و دو سطح قطع آبیاری آخر فصل رشد قرار گرفتند. کرتهای فرعی به سه ژنوتیپ 191، BP مشهد و BP کرج اختصاص یافت. نتایج نشان داد که درصد قند تحت تأثیر رطوبت آن است، لذا جهت اثرات مدیریتهای مختلف آبیاری بر درصدقند بهتر است این صفت برمبنای وزن خشک ریشه مورد بررسی قرار گیرد. کمترین مقدار سدیم ریشه در شرایط قطع آبیاری طولانی مدت اوایل فصل رشد و بیشترین مقدار نیتروژن مضره در دو شرایط تنش طی فصل رشد مشاهده شد. تنش مداوم (ملایم و شدید) باعث کاهش ضریب قلیاییت شد. بهطور کلی کمآبیاری درصد مارک را افزایش داد. بیشترین مقدار درصد مارک در شرایط تنش مداوم (تنش ملایم و شدید) مشاهده شد. در این تحقیق کمترین عملکرد ریشه و شکر به ترتیب در شرایط تنش مداوم (شدید و ملایم) بهدست آمد. در شرایط قطع آبیاری طولانی مدت اوایل فصل رشد ضمن کاهش نسبی آب آبیاری، عملکردشکر سفید بالاتری نسبت به تنش متوسط طی فصل رشد حاصل شد. ژنوتیپ 191 نسبت به دو ژنوتیپ دیگر مورد بررسی، درصدقند قابل استحصال و ضریب استحصال بیشتر و مقدار سدیم و ضریب قلیائیت کمتر داشت. اثرمتقابل ژنوتیپ در مدیریت آبیاری در خصوص هیچ کدام از صفات مورد بررسی معنیدار نبود.
Effect of different irrigation managements on quantity and quality
of sugar beet
نویسندگان [English]
R. Mohammadian؛ D. Taleghani؛ S. Sadeghzadah Hemayaty
Assistant Professor of Sugar Beet Seed Institute (SBSI) - Agricultural Research Education and Extension Organization (AREEO), Karaj, Iran.
چکیده [English]
Water stress is one of the main factors affecting the quantity and quality properties of sugar beet. The objective of this experiment was to study the effect of irrigation management on quality and quantity of sugar beet. The present research was conducted in Motahary Station of Sugar Beet Seed Institute,Karajin two years, 2005 and 2006. The experiment was based on split plot design, in which eight irrigation regimes (non-stress, three levels of withholding irrigation at early growth stage, two levels of continuous drought stress and two levels of withholding irrigation in late season) were allocated to the main plots. Three sugar beet genotypes, 191, BPMashhad and BPKaraj, were assigned to in the sub plots. Sugar content (SC) was influenced by beet water content. In order to study the effect of irrigation managements on this trait, It is recommended to determine SC based on dry weight of roots. Sever early drought stress reduced sodium quantity as compared to the other irrigation levels. Nitrogen content was increased significantly by both levels of continuous drought as compared to the other irrigation levels. Generally, continuous drought (mild and serve) decreased alkalinity and increased the marc percentage. The maximum marc percent was observed in two levels of continuous drought. The lowest root and sugar yield were observed in two levels of continuous drought stress. White sugar yield in severe irrigation withhold in the early season was significantly higher than that of the mild stress during the season. Although, other low irrigation managements had less root yield than non-stress condition but the differences were not significant (P> 0.05). White sugar yield was decreased in two levels of continuous drought stress as compared to non-stress conditions. This important property was not affected significantly by other levels of irrigation treatment. The genotype 191 had more white sugar content and extraction coefficient of sugar, and less Na and alkalinity than the other genotypes. The interaction between genotypes and irrigation was in significant for all traits.
کلیدواژهها [English]
genotype, Irrigation managements, Severe irrigation, Sugar beet farms, Water stress, yield