1دانشجوی کارشناسیارشد بیماری شناسی گیاهی، دانشگاه بوعلی سینا
2دانشیار دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا
3استادیار مؤسسه تحقیقات اصلاح و تهیه بذر چغندرقند، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران.
چکیده
چهار ژنوتیپ اصلاح شده چغندرقند در برابر عوامل مهم پوسیدگی ریشه شامل Pythium aphanidermatum، Phytophthora drechsleri، ) AG 2-2) Rhizoctonia solani و (R. solani (AG 4 در شرایط گلخانه مورد ارزیابی قرار گرفتند. گیاهان 10 تا 12 هفتهای با زادمایه هریک از عوامل بیماریزا مایهزنی شدند. زاد مایه در مورد عوامل بیماریزای پیتیوم و فیتوفترا کشت سه تا پنج روزه آنها روی محیط کشت CMA و در مورد قارچ رایزوکتونیا نه دانه ذرت آلوده به قارچ بود. ارزیابی مقاومت در قالب آزمایشهای مجزا برای هر بیمارگر و بهصورت طرح کرتهای کاملاً تصادفی و با سه تکرار انجام شد. یک ماه بعد از مایهزنی میزان پوسیدگی ریشهها با مقیاسهای موجود محاسبه گردید. نتایج نشان داد که ژنوتیپهای 16.P-19SB، 44.P-19SB و 78.P-19SB سطحی از مقاومت را نسبت به پوسیدگی پیتیومی دارا هستند. همچنین ژنوتیپ 78.P-19SB نسبت به P. drechsleri پایینترین آلودگی را بعد از شاهد مقاوم نشان داد. در ارزیابی ژنوتیپهای چغندرقند نسبت به R. solani با گروه آناستوموزی 4، ژنوتیپ 16.P-19SB از میزان آلودگی نزدیک به رقم مقاوم Dorotea برخوردار بود. در ارزیابی مقاومت ژنوتیپهای چغندرقند مورد مطالعه نسبت به ) AG 2-2) R. solani سه ژنوتیپ اصلاحی 16.P-19SB، 44.P-19SB و 78.P-19SB با شاهد مقاوم Dorotea اختلاف معنیداری نداشتند. به نظر میرسد که ژنوتیپهای 16.P-19SB، 78.P-19SB و 44.P-19SB ژرم پلاسمهای مناسبی برای دورگگیری و تهیه ارقام متحمل چغندرقند به عوامل بیماریزای پوسیدگی ریشه باشند. این گزارش اولین مورد از وجود منبع مقاومت در گونه Beta vulgaris نسبت به بیمارگرهای ریشه ناشی از P. aphanidermatum و P. drechsleri در ایران محسوب میشود.
Evaluation of superior sugar beet genotypes for resistance to important
root rot pathogens in the greenhouse
نویسندگان [English]
Sh. Fattahi1؛ D. Zafari2؛ S.B. Mahmoudi3
1Msc. student of College of Agriculture, Bu-Ali Sina University
2Associate Professor of College of Agriculture, Bu-Ali Sina University
3Assistant Professor of Sugar Beet Seed Institute (SBSI) - Agricultural Research Education and Extension Organization (AREEO), Karaj, Iran.
چکیده [English]
Four sugar beet genotypes with different reactions to root rot pathogens were evaluated for resistance to important root rot agents including Pythium aphanidermatum, Phytophthora drechsleri, Rhizoctonia solani AG-2-2 and R. solani AG-4. Inoculums for Pythium and Phytophthora were 3-5 day actively growing colony of the pathogens on CMA medium, while for Rhizoctonia isolates were nine infected corn kernels. Evaluation of resistance to the pathogens was carried out in separate experiments as completely randomized design with three replications. Diseases severity index was measured a month after inoculation based on the available scales. The results showed that genotypes SB19-P.16, SB19-P.44 and SB19-P.78 were rather tolerant to Pythium rot. The genotype SB19-P.78 showed the lowest infection symptoms to Phytophthora rot after the resistant cultivar (Dorotea). Evaluation of sugar beet genotypes for Rhizoctonia root rot resistance showed that the genotype SB19-P.16 had a lower infection rate to AG-4 which was very close to Dorotea. Genotypes SB19-P.78, SB19-P.16 and SB19-P.44 were not significanly different from Dorotea with regard to resistance to R. solani AG-2-2. It seems that SB19-P.16, SB19-P.78 and SB19-P.44 genotypes could be included in the breeding programs to increase the resistance of sugar beet varieties. It is recommended to further evaluate these genotypes in additional experiments. In this paper, we are reporting resistant genetic germplasm of sugar beet to P. aphanidermatum and P. drechsleri for the first time inIran.