| تعداد نشریات | 286 |
| تعداد نشریات سازمان | 84 |
| تعداد شماره‌ها | 2,846 |
| تعداد مقالات | 32,300 |
| تعداد مشاهده مقاله | 41,387,056 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 18,562,163 |
سطوح نسبی غلظت ویروس Beet necrotic yellow vein virus در ارقام حساس تا مقاوم چغندرقند طی فصل رشد | ||
| چغندرقند | ||
| مقاله 1، دوره 28، شماره 1، آذر 1391، صفحه 12-1 اصل مقاله (162.09 K) | ||
| نوع مقاله: کامل علمی - پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22092/jsb.2012.655 | ||
| نویسندگان | ||
| سیدباقر محمودی* 1؛ محمد قنبری2؛ رضا امیری3؛ سعید دارابی4؛ مژده کاکوئینژاد5؛ محسن آقائیزاده5؛ مهدی حسنی6 | ||
| 1استادیار موسسه تحقیقات چغندرقند | ||
| 2دانش آموخته کارشناسیارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج- | ||
| 3دانشیار دانشگاه تهران – پردیس ابوریحان | ||
| 4مربی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی فارس | ||
| 5مربی مؤسسه تحقیقات چغندرقند- کرج | ||
| 6کارشناس ارشد مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی همدان- همدان | ||
| چکیده | ||
| در این مطالعه که با هدف بررسی روند تغییرات غلظت ویروس BNYVV طی فصل رشد انجام شد، از شش رقم دوروتی، لاتیتیا (ارقام مقاوم)، زرقان (رقم متحمل)، شیرین (رقم حساس)، F2-93 (جمعیت F2 حامل 75% ژن مقاوم Rz2) و BC1-261-99 (جمعیت BC1 حامل 25% ژن مقاومRz2) استفاده شد. شش تیمار فوق در قالب طرح کرتهای خرد شده بر پایه بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار کاشته شدند. در چهار تاریخ مختلف به عنوان کرتهای اصلی (دو ماه پس از کاشت، سه ماه پس از کاشت، چهار ماه پس از کاشت و زمان برداشت) برای آزمون الایزا نمونهبرداری شد. در هر تاریخ نمونهبرداری از هر کرت 12 بوته به طور تصادفی انتخاب و از ریشههای آنها برای انجام آزمون DAS-ELISA نمونهگیری شد. آزمایش در دو سال و در مزرعه با سابقه آلودگی به بیماری ریزومانیا انجام شد. با مقایسه میانگین جذب الایزای ژنوتیپها در تاریخهای نمونهبرداری مختلف در هر دو سال اجرای آزمایش، مقادیر جذب الایزا ابتدا افزایش و سپس تا پایان فصل به تدریج کاهش یافت. با توجه به روند تغییرات مقادیر جذب الایزا گروهبندی ژنوتیپها در سال اول در نمونهبرداری دوم و در سال دوم اجرای آزمایش در نمونهبرداری سوم عکسالعمل منطقی آنها را به بیماری ریزومانیا نشان داد. به این ترتیب میتوان عکسالعمل ژنوتیپهای چغندرقند را نسبت به بیماری 3 تا 4 ماه پس از کاشت مشخص نمود. هم چنین شناسایی مزارع آلوده در این زمان نتیجه قابل اعتمادی خواهد داشت. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| الایزا؛ تاریخ نمونهبرداری؛ ریزومانیا؛ beta vulgaris | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Relative levels of Beet necrotic yellow vein virus in susceptible to resistant genotypes of sugar beets during growing season | ||
| نویسندگان [English] | ||
| S.B. Mahmoudi1؛ M. Ghanbari2؛ R. Amiri3؛ S. Darabi4؛ M. Kakuei nejad5؛ M. Aghaee zadeh5؛ M. Hasani6 | ||
| 2Msc. student of College of Agriculture, Islamic Azad University of Karaj Branch, Iran. | ||
| 3Associate professor of Aborihan Campus, the University of Tehran, Iran | ||
| 4Instructor of Agricultural and Natural Resources Research Centre- Fars, Iran. | ||
| 5Instructor of Sugar Beet Seed Institute (SBSI), Karaj, Iran. | ||
| 6Expert of Agricultural and Natural Resources Research Centre- Hamedan, Iran. | ||
| چکیده [English] | ||
| In order to study the trend of BNYVV concentrations during growing season, 6 cultivars including Dorohtea, Laetitia(as resistant cultivars), Zarghan (as a tolerant cultivar), Shirin (as a susceptible cultivar), F2-93 (an F2 population with 75 % Rz2 gene) and BC1-261-99 (a population with 25% Rz2 gene) were used. The cultivars were planted in split plot based on a randomized complete block design with 4 replications. Main plots were four different dates of sampling (2, 3 and 4 months after planting and harvesting time) for ELISA. In each sampling date, 12 plants were selected randomly from each plot for DAS-ELISA. The experiment was repeated for two years in a naturally rhizomania infested field. Mean of ELISA values was increased in the initial sampling dates and then decreased gradually up to the end of the season. Based on the trend of ELISA values, logical grouping of the genotypes was happened in the second and third sampling dates in the first and second years, respectively. The results showed that reaction of sugar beet genotypes to the disease could be identified 3-4 months after planting and that detecting infested fields in this period would be reliable. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| beta vulgaris, ELISA, Rhizomania, sampling date | ||
|
سایر فایل های مرتبط با مقاله
|
||
| مراجع | ||
|
Amiri R, Moghaddam M, Mesbah M, Sadeghian SY, Ghannadha MR, Izadpanah K. The inheritance of resistance to beet necrotic yellow vein virus (BNYVV) in B. vulgaris subsp. maritima, accession WB42: Statistical comparisons with Holly-1-4. Euphytica. 2003. 132:363-373.
Asher M. Rhizomania: Progress with resistant varieties. British Sugar Beet Review. 1989. 57:16-19.
Asher MJC. Rhizomania. In: D.A. Cooke and R.k.Scott, eds, The Sugar Beet Crop. Chapman and Hall, London. 1993. pp.311-346.
Clark MF, Adams AN. Characteristics of the microplate method of enzyme-linked immunosorbent assay for the detection of plant viruses. Journal of General Virology. 1977. 34:475-483.
Dubois F, Sangwan RS, Sangwan-Norreel BS. Spread of beet necrotic yellow vein virus in infected seedlings and plants of sugar beet (Beta vulgaris). Protoplasma. 1994. 179:72-82.
Giunchedi L, Poggi Pollini C. Immunogold-silver localization of beet necrotic yellow vein virus antigen in susceptible and moderately resistant sugar beets. Phytopath. Medit. 1988. 27:1-6.
Izadpanah K, Hashemi P, Kamran R, Pakniat M, Sahandpour A, Masumi M. Widespread occurrence of rhizomania-like disease of sugar beet in Fars. Iran J. Plant Pathol. 1996. 32:200-206. (in Persian, abstract in English)
Lamey HA. The rhizomania disease of sugar beet. Sugar Beet Research and Extension Reports USDA. 1992. 23:149-152.
Lewellen RT, Biancardi E. Breeding and performance of rhizomania resistant sugar beet. Proceedings of the 53rd IIRB Congress, Brussels. 1990. PP: 69-87.
Lewellen RT. Performance of near-isolines of sugar beet with resistance to rhizomania from different sources. Proceedings of the 58th IIRB Congress, Brussels. 1995. PP: 83-92.
Paul H, Henken B, Alderlieste MFJ. A greenhouse test for screening sugar beet (Beta vulgaris) for resistance to beet necrotic yellow vein virus (BNYVV). Neth. J. Pl. Path. 1992. 98: 65-75.
Pferdmenges F, Korf H, Varrelmann M. Identification of rhizomania-infected soil in Europe able to overcome Rz1 resistance in sugar beet and coparison with other resistance-breaking soils from different geographic origins. Eur. J. Plant Pathol. 2009.124: 31-43.
Rush CM, Heidel GB. Furovirus diseases of sugar beets in the United States. Plant Disease. 1995. 79: 868-875.
Scholten OE, Jansen RC, Paul Keizer LC, De Bock ThSM, Lang W. Major genes for resistance to beet necrotic yellow vein virus (BNYVV) in Beta vulgaris. Euphytica. 1996. 91: 331-339.
Scholten EO. Characterization and inheritance of resistance to beet necrotic yellow vein virus in Beta. PhdD Thesis. WAU. 1997.
Scholten OE, Lange W. Breeding for resistance to rhizomania in sugar beet: A review. Euphytica. 2000. 112: 219-231.
Toudeh Fallah M, Arjmand MN, Mahmoudi B. Investigation on distribution and infection of sugar beet growing areas in Iran by rhizomania. P: 72. 14th Iranian Plant Protection Congress, September, Esfahan Technology University, Iran. 2000.
Wisler GC, Lewellen RT, Sears JL, Liu HY, Duffus JE. Specificity of TAS-ELISA for beet necrotic yellow vein virus and its application for determining rhizomania resistance in field grown sugar beets. Plant Dis. 1999. 83:864-870.
Wisler GC, Lewellen RT, Sears JL,Wasson JW, Liu HY, Wintermantel WM. Interaction between Beet necrotic yellow vein virus and Beet soilborne mosaic virus in sugar beet. Plant Dis. 2003. 87:1170-1175. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,882 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 2,073 |
||
