مولائی, مرتضی. (1392). مقایسه روشهای طراحی مبالغ پیشنهادی در روش ارزشگذاری مشروط با انتخاب دوتایی یکبعدی. سامانه مدیریت نشریات علمی, 21(1), 131-152. doi: 10.30490/aead.2013.58681
مرتضی مولائی. "مقایسه روشهای طراحی مبالغ پیشنهادی در روش ارزشگذاری مشروط با انتخاب دوتایی یکبعدی". سامانه مدیریت نشریات علمی, 21, 1, 1392, 131-152. doi: 10.30490/aead.2013.58681
مولائی, مرتضی. (1392). 'مقایسه روشهای طراحی مبالغ پیشنهادی در روش ارزشگذاری مشروط با انتخاب دوتایی یکبعدی', سامانه مدیریت نشریات علمی, 21(1), pp. 131-152. doi: 10.30490/aead.2013.58681
مولائی, مرتضی. مقایسه روشهای طراحی مبالغ پیشنهادی در روش ارزشگذاری مشروط با انتخاب دوتایی یکبعدی. سامانه مدیریت نشریات علمی, 1392; 21(1): 131-152. doi: 10.30490/aead.2013.58681
مقایسه روشهای طراحی مبالغ پیشنهادی در روش ارزشگذاری مشروط با انتخاب دوتایی یکبعدی
علیرغم انتقاداتی که به استفاده از روش ارزشگذاری مشروط در براورد ارزشهای غیربازاری وارد میشود، این روش بسیار مورد استفاده قرار گرفته است. از بین روشهای مختلف استخراج در ارزشگذاری مشروط، روش انتخاب دوتایی ( DC ) مورد توجه ویژهای واقع شده است. هدف از این مطالعه مقایسه روشهای تعیین مبالغ پیشنهادی میباشد. بهطور مشخص روش بویل، ولش و بیشاپ ( Boyle, Welsh and Bishop, 1988) ، روش کوپر ( Cooper, 1993) و روش عبدالمنعم و جفری ( Abdelmoneim and Jeffrey, 1995) معرفی و با هم مقایسه شدهاند. به این منظور ابتدا هر یک از روشها بهطور مبسوط تشریح شد و سپس با استفاده از دادههای پیشآزمون، که بهصورت روش انتها- باز طراحی شده است، مبالغ پیشنهاد برای هر سه روش تعیین گردید. مشخص بودن تعداد نمونه در هر سه روش ضروری است که در این مقاله فرض شد تعداد نمونه 200 و 500 است. همچنین لازم است در روش بویل و همکاران و روش کوپر توزیعی برای دادههای تمایل به پرداخت در نظر گرفته شود که توزیعهای نرمال و لوگنرمال در نظرگرفته شدند؛ ولی روش عبدالمنعم و جفری مستقل از توزیع تمایل به پرداخت است. نتایج نشان میدهد که روشهای بویل و همکاران و روش کوپر نتایج مشابه و بهتری نسبت به روش عبدالمنعم و همکاران بهدست میدهد. پیشنهاد میشود محققان و استفادهکنندگان از روش ارزشگذاری مشروط از دو روش فوق برای تعیین مبالغ پیشنهاد استفاده کنند. طبقهبندی JEL : Q23 کلیدواژهها: ارزشگذاری مشروط، مبالغ پیشنهاد، روش بویل، ولش و بیشاپ، روش عبدالمنعم و جفری، روش کوپر
عنوان مقاله [English]
Comparison of the Methods of Designing Bid Offer Amounts in Dichotomous Choice Contingent Valuation Method
چکیده [English]
Despite controversy, the contingent valuation method (CVM) is widely used for non-market valuation. Among elicitation methods of CVM, the dichotomous choice (DC) has received significant attention. The purpose of this paper is to compare the methods of designing bid amounts. The Boyle, Welsh and Bishop’s method (1988), Cooper (1993) and the Abdelmoneim and Jeffrey (1995) methods are introduced and compared. First, these methods are widely explained then using pretest data that was open-ended, bid amounts were determined by using these methods. To use each of these three methods, sample size must be predetermined. Here, sample sizes of 200 and 500 were applied. Also, it’s necessary to assume a distribution for WTP data when using Boyle et. al. and Cooper’s methods. In this paper Normal and Lognormal distributions used; but Abdelmoneim and Jeffrey’s method is free of distribution for WTP data. Results show that Boyle et.al.’s method and Cooper’s method have better results than Abdelmoneim and Jeffrey’s method. It is supposed that researchers and users of CVM use these two methods to determine bid offer amounts.
کلیدواژهها [English]
Contingent Valuation Method, Bid Offer Amounts, Boyle, Welsh and Bishop’s Method, Abdelmoneim and Jeffrey’s Method, Cooper’s Method