صالحی شانجانی, پروین, قرهچائی, مهناز, جعفری, علیاشرف, بخشی خانیکی, غلامرضا. (1392). بررسی تنوع ژنتیکی جمعیتهای اسپرس زراعی (Onobrychis sativa) توسط پروتئینهای ذخیرهای
بذر و بررسی ارتباط آن با عوامل اکولوژیکی. سامانه مدیریت نشریات علمی, 21(1), 150-161. doi: 10.22092/ijrfpbgr.2013.3115
پروین صالحی شانجانی; مهناز قرهچائی; علیاشرف جعفری; غلامرضا بخشی خانیکی. "بررسی تنوع ژنتیکی جمعیتهای اسپرس زراعی (Onobrychis sativa) توسط پروتئینهای ذخیرهای
بذر و بررسی ارتباط آن با عوامل اکولوژیکی". سامانه مدیریت نشریات علمی, 21, 1, 1392, 150-161. doi: 10.22092/ijrfpbgr.2013.3115
صالحی شانجانی, پروین, قرهچائی, مهناز, جعفری, علیاشرف, بخشی خانیکی, غلامرضا. (1392). 'بررسی تنوع ژنتیکی جمعیتهای اسپرس زراعی (Onobrychis sativa) توسط پروتئینهای ذخیرهای
بذر و بررسی ارتباط آن با عوامل اکولوژیکی', سامانه مدیریت نشریات علمی, 21(1), pp. 150-161. doi: 10.22092/ijrfpbgr.2013.3115
صالحی شانجانی, پروین, قرهچائی, مهناز, جعفری, علیاشرف, بخشی خانیکی, غلامرضا. بررسی تنوع ژنتیکی جمعیتهای اسپرس زراعی (Onobrychis sativa) توسط پروتئینهای ذخیرهای
بذر و بررسی ارتباط آن با عوامل اکولوژیکی. سامانه مدیریت نشریات علمی, 1392; 21(1): 150-161. doi: 10.22092/ijrfpbgr.2013.3115
بررسی تنوع ژنتیکی جمعیتهای اسپرس زراعی (Onobrychis sativa) توسط پروتئینهای ذخیرهای
بذر و بررسی ارتباط آن با عوامل اکولوژیکی
1استادیار، بانک ژن منابع طبیعی ایران، مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، تهران
2کارشناسارشد، بیوتکنولوژی، دانشگاه پیام نور کرج، مرکز تهران
3استاد، بانک ژن منابع طبیعی ایران، مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، تهران
4استاد، دانشگاه پیام نور کرج، تهران
چکیده
اسپرس (Onobrychis sativa)از لگومهای علوفهای مهم در مراتع ایران است. بدلیل زمانبر بودن فرایند اصلاح آن، استفاده از ارقام جدید اساساً محدود به واردات ارقام خارجی میشود. در این تحقیق الگوی پروتئینی 110 ژنوتیپ از 11 جمعیت برای تعیین میزان تنوع ژنتیکی مورد بررسی قرار گرفت. براساس نتایج SDS-PAGE، 46 باند قابل تکثیر، پپتید پروتئینی، برای مطالعه تنوع ژنتیکی ثبت گردید. نسبت تعداد باندهای پلیمورف نسبت به تعداد کل باندها از 182/0 تا 284/0 با میانگین 233/0 متغیر بود. SDS-PAGE پروتئینهای بذر تنوع درون و میان جمعیتی بالایی را نشان دادند که تمایز مشخصی بر اساس منشأ و رویشگاه نشان ندادند. همبستگی بین ماتریس فاصلههای ژنتیکی و جغرافیایی به وسیله آزمون مانتل ثابت نشد و ضریب همبستگی بین آنها از نظر آماری معنیدار نگردید. این مسئله نیز نشاندهنده عدم وجود شیب محیطی در گوناگونی پروتئینهای ذخیرهای بذر است. بنابراین در برنامههای اصلاحی اسپرس باید تنوع ژنتیکی ارقام اسپرس با استفاده از والدین مختلف افزایش یابد. افزایش اساس ژنتیکی برای اصلاح اسپرس میتواند بوسیله کاربرد سیستماتیکی ژرمپلاسم که الگوی پروتئینی متفاوتی داشته و ویژگیهای کمی بهتری دارند حاصل شود.
Genetic diversity of Onobrychis sativa populations using seed storage proteins
and its association with ecological factors
نویسندگان [English]
P. Salehi Shanjani1؛ M. Gharehchaee2؛ A.A. Jafari3؛ G. Bakhshi Khaneki4
1Asist. Prof., Natural Resources Gene Bank, Research Institute of Forests and Rangelands, Tehran
2M.Sc., Biotechnology, Payam Noor University, Tehran
3Prof., Natural Resources Gene Bank, Research Institute of Forests and Rangelands, Tehran
4Prof., Payam Noor University, Tehran
چکیده [English]
Onobrychis sativais a very important legume used as forage in Iran. However, improvement of O. sativa is slow and time consuming, being made essentially by introduction of the foreign genetic material. This study evaluated seed protein profiles of 110 genotypes of O. sativa from 11 populations, to determine the extent of genetic diversity. On the basis of SDS-PAGE, 46 reproducible bands were used for analysis and genetic diversity was estimated based on the number of different protein peptides. The rate of polymorphic bands over the total bands detected ranged from 0.182 to 0.284 with an average of 0.233. SDS-PAGE of seed proteins showed high inter- and intra-population diversity and no clear differentiation on the basis of origin or source. The correlation between genetic and geographical distance matrices was not significance, indicating lack of cline trends in variation of seed storage proteins. It is suggested that the genetic base of cultivated O. sativa should be broadened by involving diverse parents in the breeding program. Expansion of the genetic base for O. sativa breeding might be accomplished by systematic use of germplasm that differs in protein profiles and has better quantitative traits.