رفیعی, زهرا, جعفری, سید مهدی, اعلمی, مهران, خمیری, مرتضی. (1391). ارزیابی فعالیت ضدمیکروبی عصاره برگ زیتون (Olea Europaea L.) رقم زراعی میشن به روش الایزا. سامانه مدیریت نشریات علمی, 28(2), 280-292. doi: 10.22092/ijmapr.2012.3044
زهرا رفیعی; سید مهدی جعفری; مهران اعلمی; مرتضی خمیری. "ارزیابی فعالیت ضدمیکروبی عصاره برگ زیتون (Olea Europaea L.) رقم زراعی میشن به روش الایزا". سامانه مدیریت نشریات علمی, 28, 2, 1391, 280-292. doi: 10.22092/ijmapr.2012.3044
رفیعی, زهرا, جعفری, سید مهدی, اعلمی, مهران, خمیری, مرتضی. (1391). 'ارزیابی فعالیت ضدمیکروبی عصاره برگ زیتون (Olea Europaea L.) رقم زراعی میشن به روش الایزا', سامانه مدیریت نشریات علمی, 28(2), pp. 280-292. doi: 10.22092/ijmapr.2012.3044
رفیعی, زهرا, جعفری, سید مهدی, اعلمی, مهران, خمیری, مرتضی. ارزیابی فعالیت ضدمیکروبی عصاره برگ زیتون (Olea Europaea L.) رقم زراعی میشن به روش الایزا. سامانه مدیریت نشریات علمی, 1391; 28(2): 280-292. doi: 10.22092/ijmapr.2012.3044
ارزیابی فعالیت ضدمیکروبی عصاره برگ زیتون (Olea Europaea L.) رقم زراعی میشن به روش الایزا
1دانش آموخته کارشناسی ارشد صنایع غذایی، دانشکده علوم و صنایع غذایی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
2استادیار، دانشکده علوم و صنایع غذایی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
چکیده
هدف از این پژوهش، بررسی اثر استخراج به روش خیساندن و استخراج به کمک امواج مایکروویو بر میزان ترکیبهای فنولی برگهای زیتون (Olea Europaea L.) واریته میشن با حلالهای آب، متانول 80% و استون بود. عصاره متانولی در روش استخراج به کمک مایکروویو بیشترین میزان ترکیبهای فنولی (13/0±385/211 میلیگرم معادل تانیکاسید در گرم عصاره) را به خود اختصاص داد. در مقایسه دو روش استخراج، عصارههای مایکروویوی در مورد هر سه حلال مورد آزمون کارایی استخراج بالاتری داشتند. در بررسی فعالیت ضدمیکروبی عصاره برگ زیتون، کمترین غلظت بازدارندگی (315 میکروگرم در میلیلیتر) و کمترین غلظت کشندگی (2500 میکروگرم در میلیلیتر) در برابر Staphylococcus aureus بهترتیب مربوط به عصاره استونی حاصل از روش مایکروویو و عصارههای متانولی در مورد هر دو روش استخراج بود. در مورد باکتری Escherichia coli کمترین میزان غلظت بازدارندگی، 625 میکروگرم در میلیلیتر بود و کمترین غلظت کشندگی (5000 میکروگرم در میلیلیتر) برای نابودی این باکتری در عصارههای آبی و متانولی استخراجی به کمک روش مایکروویو بدست آمد. در مورد Salmonella typhi کمترین غلظت بازدارندگی و کمترین غلظت کشندگی بهترتیب 315 و 10000 میکروگرم در میلیلیتر بود. بنابراین مشخص شد که S. typhi مقاومترین باکتری نسبت به عصارهها بوده و در بیشتر موارد، عصارههای مایکروویوی نسبت به عصارههای استخراج شده با روش خیساندن، فعالیت ضدمیکروبی بیشتری داشتند.
Evaluation of antimicrobial activity of olive leaf extracts by ELISA method
نویسندگان [English]
Z. Rafiei1؛ S.M. Jafari2؛ M. Alami2؛ M. Khomeiri2
1MSc graduate of Food Science and Technology, Faculty of Food Science and Technology, Gorgan University of Agricultural Sciences and Natural resources, Gorgan, Iran
2Faculty of Food Science and Technology, Gorgan University of Agricultural Sciences and Natural resources, Gorgan
چکیده [English]
The aim of the study was to investigate the effect of extraction through two methods of maceration and microwave-assisted extraction on phenolic compounds of olive leaves (Mishen cultivar) with solvents of water, 80% methanol and acetone. The highest total phenolic content (211.385±0.13 mg tannic acid/g extract) was related to the methanol extract produced by microwave-assisted extraction but acetone extracts gave the lowest amount for both methods. Comparing the extraction methods showed that MAE had higher extraction efficiency in all three tested solvents. Regarding antimicrobial activity of olive leaf extracts, we evaluated the bactericidal effects of different solvent extracts on Staphilococcus aureus, Salmonella typhi and Escherishia coli. In terms of S. aureus, the lowest minimum inhibitory concentration (MIC= 315 µg/ml) and. minimum bactericidal concentration (MBC= 2500 µg/ml) were observed with acetone extract in MAE and methanol extracts in both methods, respectively. As for E.coli the lowest MIC was 625 µg/ml and the lowest MBC (5000 µg/ml) was associated with water and methanol extracts in microwave-assisted extraction. In terms of S. typhi, the lowest MIC and MBC were 315 and 10000 µg/ml, respectively. To conclude, it was found that S. typhi was the most resistant bacteria against the extracts; in most cases MAE-produced extracts showed more antimicrobial activity compared to traditional-produced extracts.