بهداد, مریم, اعتمادی, نعمتالله, بهداد, ابراهیم, زینلی, حسین. (1392). بررسی اثر ضدقارچی اسانس چند گیاه دارویی در کنترل قارچ Rhizopus stolonifer
عامل پوسیدگی نرم روی میوه توتفرنگی. سامانه مدیریت نشریات علمی, 29(2), 399-411. doi: 10.22092/ijmapr.2013.2864
مریم بهداد; نعمتالله اعتمادی; ابراهیم بهداد; حسین زینلی. "بررسی اثر ضدقارچی اسانس چند گیاه دارویی در کنترل قارچ Rhizopus stolonifer
عامل پوسیدگی نرم روی میوه توتفرنگی". سامانه مدیریت نشریات علمی, 29, 2, 1392, 399-411. doi: 10.22092/ijmapr.2013.2864
بهداد, مریم, اعتمادی, نعمتالله, بهداد, ابراهیم, زینلی, حسین. (1392). 'بررسی اثر ضدقارچی اسانس چند گیاه دارویی در کنترل قارچ Rhizopus stolonifer
عامل پوسیدگی نرم روی میوه توتفرنگی', سامانه مدیریت نشریات علمی, 29(2), pp. 399-411. doi: 10.22092/ijmapr.2013.2864
بهداد, مریم, اعتمادی, نعمتالله, بهداد, ابراهیم, زینلی, حسین. بررسی اثر ضدقارچی اسانس چند گیاه دارویی در کنترل قارچ Rhizopus stolonifer
عامل پوسیدگی نرم روی میوه توتفرنگی. سامانه مدیریت نشریات علمی, 1392; 29(2): 399-411. doi: 10.22092/ijmapr.2013.2864
بررسی اثر ضدقارچی اسانس چند گیاه دارویی در کنترل قارچ Rhizopus stolonifer
عامل پوسیدگی نرم روی میوه توتفرنگی
1دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه علوم باغبانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان، اصفهان
2دانشیار، دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی اصفهان
3استاد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان، اصفهان
4استادیار، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان
چکیده
برای کنترل آلودگیهای قارچی محصولات باغبانی گاهی از محلولهای قارچکش استفاده میشود که برای سلامت انسان مضر هستند. هدف از این تحقیق بررسی اسانسهای ضدقارچی چند گیاه دارویی در کنترل این قارچها و جایگزین کردن آنها به جای قارچکشهای شیمیایی بود. مهمترین قارچ بیماریزا در دوره پس از برداشت توتفرنگی، Rhizopusstolonifer است که برای کنترل آن، اثر ضدقارچی اسانسهای مرزه (Satureja hortensis)، آویشن شیرازی (Zataria multiflora)و زنیان (Carum copticom) مورد بررسی قرار گرفت. این آزمایش به دو صورت in vitro و in vivo انجام شد. اسانسها با غلظتهای 10000، 2000، 1000، 500، 300، 200 و 100 پیپیام در محیط کشت PDA و روی میوههای توتفرنگی برداشت شده علیه قارچ Rhizopus انجام شد. آزمایش in vivo شامل 6 تیمار (3 اسانس، 1 قارچکش و 2 شاهد) و هر تیمار شامل سه تکرار و هر تکرار شامل 5 عدد میوه (حدود 70 گرم) بود. میوهها را پس از ضدعفونی سطحی در سوسپانسیون 106 (اسپور در میلیلیتر) Rhizopus بهطور جداگانه فرو برده و بعد در سوسپانسیون 3 اسانس ذکر شده و قارچکش ایپرودیون + کاربندازیم 5/52% (پودر وتابل) فرو برده شد و در شرایط حرارت اتاق حدود 1 ± 24 درجه سانتیگرادقرار گرفت. نتایج آزمایش روی آگار نشان داد که غلظت مهارکننده رشد میسلیوم قارچ ریزوپوس برای مرزه و زنیان 300 پیپیام و برای آویشن شیرازی 500 پیپیام بود. همچنین نتایج آزمایش در شرایط in vivo نشان داد که بیشترین میزان آلودگی بهترتیب در اسانس شاهد، سپس زنیان، آویشن شیرازی و مرزه بود.
Antifungal effects of three plant essential oils against
Rhizopus stolonifer, the cause of soft rot on strawberry fruit
نویسندگان [English]
M. Behdad1؛ N.A. Etemadi2؛ E. Behdad3؛ H. Zeinali4
چکیده [English]
Usually, many chemical fungicides are used to control fungal infections. However, some of these fungicides are harmful for human health. The goal of this study was to examine the essential oils of certain medicinal plants to control the fungi and replace the chemical fungicides. One of the most important and widespread fungi that infects strawberries during the post-harvest period is Rhizopus stolonifer. The effects of essential oils of three plant species: Satureja hortensis, Zataria multiflora and Carum copticom on the mycelial growth of Rhizopus stolonifer were tested both in vitro and in vivo on a medium of potato dextrose agar in seven concentrations (100, 200, 300, 500, 1000, 2000 and 10000 ppm). The in vivo experiment contained six groups: three essential oils, one fungicide and two controls. Each treatment consisted of three replicates and each replicate included five strawberries each weighing about 70 grams. Each fruit was disinfected, placed in a suspension of 106 spores per milliliter of Rhizopus stolonifer; and then placed in a suspension of either the essential oil or fungicide (Iprodione + Carbendazim 52.5% WP). The fruits were kept at room temperature (24 ±1°C). Results showed that the critical inhibitory concentration of Rhizopus stolonifer was 300 ppm for Satureja hortensis and Carum copticom and 500 ppm for Zataria multiflora. On the other hand, in vivo experiments showed that the greatest amount of remaining fungus was in the following order: control groups, Carum copticom, Zataria multiflora and Satureja hortensis.