| تعداد نشریات | 285 |
| تعداد نشریات سازمان | 83 |
| تعداد شمارهها | 3,108 |
| تعداد مقالات | 34,636 |
| تعداد مشاهده مقاله | 49,758,678 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 80,131,006 |
A REVISION ON THE GEOBOTANICAL STRUCTURE OF IRAN | ||
| The Iranian Journal of Botany | ||
| مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 10 دی 1404 | ||
| نوع مقاله: Research Paper | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22092/ijb.2025.370348.1540 | ||
| نویسنده | ||
| Mostafa Assadi* | ||
| Research Institute of Forests and Rangelands, Agricultural Research Education and Extension Organization (AREEO), Tehran | ||
| چکیده | ||
| Based on the data from the Flora of Iran, completed in 184 numbers, the geobotanical structure of Iran has been revised. A total of 130420 specimens were studied for the preparation of the Flora of Iran. The specimens were computerized, and distribution maps were prepared for all taxa, including 177 families, 1303 genera, 7371 species, 681 subspecies, and 486 varieties, of which 19 genera and 2390 (28%) taxa are endemic to Iran. Based on the distribution of taxa, especially endemics, the phytochoria of Iran were recognized. Following the former authors, two kingdoms, including the Holarctic and Paleotropical kingdoms, were recognized in Iran. The Holarctic kingdom includes two regions, the Euro-Siberian and Irano-Turanian Regions. Euro-Siberian consists of the Euxino-Hyrcanian Province and Irano-Turanian, introduced by four provinces, including the Armeno-Atropatanian, Elborzo-Khorasanian, Kurdo-Zagrosian, and Central Iranian. Paleotropical kingdom harbors the lower elevations of the southern part of Iran with a single region and a province, namely the Saharo-Sindian Region and Nubo-Sindian Province. Phytochoria known in this paper are compared with former studies in a table. The most characteristic and or frequent taxa of the phytochoria are mentioned. Also, endemic taxa of the phytochoria are listed. Images of different recognized phytochoria are presented. | ||
| کلیدواژهها | ||
| Plant Geography؛ Iran؛ Flora؛ endemics؛ distribution؛ gypsum soil. saline | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| بازنگری جغرافیای گیاهی ایران | ||
| نویسندگان [English] | ||
| مصطفی اسدی | ||
| استاد، موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، ایران | ||
| چکیده [English] | ||
| جغرافیای گیاهی ایران بر اساس مجموعه فلور ایران که در 184 شماره منتشر شده، مورد بازنگری قرار گرفته است. در مجموع برای تهیه فلور ایران تعداد 130420 نمونه گیاهی مورد مطالعه قرار گرفته است. نمونه های مطالعه شده وارد کامپیوتر شد و بر اساس آنها نقشه انتشار تمامی آرایه ها تهیه گردید که شامل 177 تیره، 1303 جنس، 7371 گونه، 681 زیرگونه و 486 واریته میباشد. از مجموع آرایه های فوق تعداد 19 جنس و 2390 گونه یا واحدهای تحت گونه (28%) برای ایران انحصاری تشخیص داده شد. بر اساس طریقه انتشار آرایه ها و به خصوص آرایه های انحصاری، مناطق رویشی ایران مشخص گردید که شامل دو قلمرو شمالی (هولارکتیک) و گرمسیری قدیم (پالئوتروپیک) است. از قلمرو شمالی دو ناحیه اروپائی-سیبری شامل حوزه اوگزینی-هیرکانی و ناحیه ایرانی-تورانی شامل حوزه های ارمنستانی-آذربایجانی، البرزی-خراسانی، کردستانی-زاگرسی و مرکزی ایران تشخیص داده می شود. مناطق رویشی شناخته شده در این مقاله با مطالعات قبلی در یک تابلو مقایسه می شود. از قلمرو گرمسیری قدیم فقط ناحیه صحرائی-سندی شامل حوزه نوبیائی-سندی برای مناطق کم ارتفاع جنوب ایران تشخیص داده می شود. گونه های شاخص و فراوان و همچنین انحصاری مناطق رویشی ذکر می شود. تصاویری از مناطق مختلف فیتوجغرافیایی ارایه می گردند. | ||
| کلیدواژهها [English] | ||
| جغرافیای گیاهی, ایران, انحصاری, پراکندگی, خاکهای گچی, شوره زار | ||
| مراجع | ||
|
Akhani, H. & Ghorbanli, M. 1993. A contribution to the halophytic vegetation and flora of Iran. In: Lieth, H. & Al-Masoom, A. (eds.), Towards the rational use of high salinity tolerant plants, vol. 1: 35-44. -Kluwer Academic Publishers, the Netherlands. Asri, Y. 2025: Halophytic and Salt Resistance Plants Suitable for Recovery of Salty Areas of Iran (in Farsi). –Electronic publication of the Research Institute of Forests and Rangelands, -Tehran. Assadi, M. 1989: Plan of the Flora of Iran. -Publication of the Research Institute of Forests and Rangelands, Tehran. Assadi, M. et al.1989-2024: Flora of Iran, nos. 1-184. –Publication of the Research Institute of Forests and Rangelands, Tehran. Assadi, M. & Heydarnia, N. 2024: Flora of Iran, supplement. - Publication of the Research Institute of Forests and Rangelands, Tehran. Boissier, E. 1867: Flora Orientalis vol. 1. -Basileae and Genevae. Davis, P. H. (ed.): Flora of Turkey and the East Aegean Islands, vols. 1-10. –Edinburgh University Press. Hedge, I. C. & Wendelbo, P. 1978: Patterns of distribution and endemism in Iran. -Notes Roy. Bot. Gard. Edinb.:36: 441-464. Li, J. & Tredici, P. D. 2008: The Chinese Parrotia: A Sibling Species of the Persian Parrotia. –Arnoldia 66 (8): 2-9. Sales, F. & Hedge, I. C. 1996: Biogeographical aspects of SW. Asiatic woody taxa. -Ann. Naturalist Mus. Wien 98B Suppl.: 149-161: Sales, F. & Hedge, I. C. 2013: Generic endemism in South-West Asia: an overview. –Rostaniha 14 (1): 22-35. Takhtajan A. 1986: Floristic Regions of the World. –University of California Press. White, F. & Leonard, J. 1991: Phytogeographical links between Africa and Southwest Asia. –Flora et Vegetatio Mundi 9: 229-246. Zohary, M. 1963: On the geobotanical structure of Iran. –Bulletin of the Research Council of Israel, section D, Botany. Zohary, M. 1973: Geobotanical Foundations of the Middle East, vol. 1. -Gustav Fischer Verlag. Stuttgart: Swets & Zeitlinger. Amsterdam. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 9 |
||