| تعداد نشریات | 285 |
| تعداد نشریات سازمان | 83 |
| تعداد شمارهها | 3,107 |
| تعداد مقالات | 34,629 |
| تعداد مشاهده مقاله | 49,671,084 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 80,104,281 |
بررسی اثر محلولپاشی نانوذره روی و ترکیبات محرک رشد بر صفات فیزیولوژیکی و عملکرد چغندرقند تحت شرایط کم آبی | ||
| چغندرقند | ||
| مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 11 آذر 1404 | ||
| نوع مقاله: کامل علمی - پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22092/jsb.2025.370717.1395 | ||
| نویسندگان | ||
| شهناز نیکزاد1؛ سوران شرفی* 2؛ تورج میرمحمودی1؛ سامان یزدان ستا1؛ حمزه حمزه3 | ||
| 1دانشکده کشاورزی، آب، غذا و فراسودمندها، واحد مهاباد، دانشگاه آزاد اسلامی، مهاباد، ایران. | ||
| 2گروه زراعت و اصلاح نباتات، واحد مهاباد، دانشگاه آزاد اسلامی، مهاباد، ایران | ||
| 3بخش تحقیقات چغندرقند، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان آذربایجان غربی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، | ||
| چکیده | ||
| این پژوهش با هدف بررسی اثرات نانوذرات اکسید روی و محرکهای رشد (کیتوزان و پرولین) بر صفات فیزیولوژیک و عملکرد چغندرقند تحت شرایط آبیاری نرمال و تنش کمآبی انجام شد. آزمایش به صورت کرتهای دو بار خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سالهای ۱۴۰۱ و ۱۴۰۲ اجرا گردید. تیمارها شامل دو سطح آبیاری شامل نرمال (آبیاری بعد از 90 میلیمتر تبخیر و تنش کمآبی (آبیاری بعد از 180 میلیمتر تبخیر) در کر تهای اصلی و سه سطح نانوذرات اکسید روی (صفر، ۲ و ۴ میلیگرم در لیتر) و چهار سطح محرک رشد (شاهد، کیتوزان (200 میلی گرم درلیتر) پرولین (150ppm) و ترکیب آنها) در کرتهای فرعی بودند. نتایج نشان داد کاربرد 4 میلیگرم در لیتر نانواکسید روی تحت شرایط تنش کمآبی محتوی پرولین (94/17 درصد)، ضریب هدایت روزنهای (13/32 درصد)، عملکرد ریشه (48/10 درصد)، عیار قند (46/11 درصد) و عملکرد شکر (89/26 درصد) را در مقایسه با شاهد مربوطه به صورت معنیداری افزایش داد. همچنین تحت شرایط تنش کمآبی محلولپاشی کیتوسان+ پرولین منجر به افزایش معنیدار محتوی پرولین (76/4 درصد)، عملکرد ریشه (76/11درصد)، عیار قند (67/15 درصد)و عملکرد شکر (71/32 درصد) در مقایسه با شاهد شد. در این مطالعه کاربرد همزمان 2 و 4 میلی گرم در لیتر نانو اکسید روی همراه با محلول پاشی پاشی کیتوسان+ پرولین موجب حصول حداکثر ضریب هدایت روزنه ای (45/15 و 51/16 مول بر متر مربع در ثانیه)، عملکرد ریشه (77/68 و 17/67 تن در هکتار)، عیار قند (31/15 و 34/16 درصد) و عملکرد شکر (65/9 و 53/9 تن در هکتار) شد، بهطور کلی، کاربرد ترکیبی نانوذرات اکسید روی، کیتوزان و پرولین، بهعنوان راهکاری مؤثر برای افزایش تحمل به خشکی چغندرقند پیشنهاد میشود. این تیمار با بهبود وضعیت آبی، افزایش اسمولیتها، عملکرد گیاه را افزایش داد. | ||
| کلیدواژهها | ||
| پرولین؛ خشکی؛ عیارقند؛ خصوصیات فیزیولوژیک | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Studying the effect of zinc nanoparticle foliar spraying and growth biostimulants on physiological and functional characteristics of sugar beet under water deficit conditions | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Shahnaz Nikzad1؛ Soran sharafi2؛ Tooraj Mir Mahmoudi1؛ Saman Yazdan Seta1؛ Hamze Hamze3 | ||
| 1Institute of Agriculture, Water, Food, and Nutraceuticals, Mah.C., Islamic Azad University, Mahabad, Iran. | ||
| 2Department of Agronomy and Plant Breeding, Mahabad Branch, Islamic Azad University, Mahabad, Iran | ||
| 3Sugar Beet Research Dept, Agricultural and Natural Resources Research Center of Hamedan, Agricultural Research, Education and Extension Organization (AREEO), Hamedan, Iran. | ||
| چکیده [English] | ||
| This study aimed to investigate the effects of zinc oxide nanoparticles (ZnO-NPs) and biostimulants (chitosan and proline) on the physiological traits and yield of sugar beet under both normal irrigation and water deficit stress conditions. The experiment was conducted over the 2022 and 2023 growing seasons using a split-plot arrangement within a randomized complete block design with three replications. Treatments consisted of two irrigation regimes (normal and water deficit stress), three concentrations of zinc oxide nanoparticles (0, 2, and 4 mg/L), and four biostimulant treatments (control, chitosan at 200 mg/L, proline at 150 mg/L, and a combination of chitosan and proline). Key physiological parameters—including relative water content, stomatal conductance, and leaf proline content—as well as yield components (root yield, sugar content, and sugar yield) were measured and statistically analyzed. The results demonstrated that the application of 4 mg/L nano-zinc oxide under water deficit stress significantly increased proline content, stomatal conductance, root yield, sugar content, and sugar yield by 17.94%, 32.13%, 10.48%, 11.46%, and 26.89%, respectively, compared to the untreated control. Similarly, under water deficit conditions, the combined foliar application of chitosan and proline significantly enhanced proline content, root yield, sugar content, and sugar yield by 4.76%, 11.46%, 15.67%, and 32.71%, respectively, relative to the control. The highest values for stomatal conductance, root yield, sugar content, and sugar yield were achieved with the concurrent application of 2 or 4 mg/L nano-zinc oxide along with chitosan and proline. In conclusion, the combined use of zinc oxide nanoparticles, chitosan, and proline is recommended as an effective strategy for enhancing drought tolerance in sugar beet. This treatment improved yield by enhancing plant water status, increasing osmolyte accumulation, and reducing oxidative stress. | ||
| کلیدواژهها [English] | ||
| Physiological characteristics, proline, sugar content, water deficit | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 30 |
||