| تعداد نشریات | 286 |
| تعداد نشریات سازمان | 84 |
| تعداد شماره‌ها | 2,930 |
| تعداد مقالات | 33,069 |
| تعداد مشاهده مقاله | 43,676,618 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 20,186,451 |
Relative Effectiveness of Management Techniques: Spiking and Intra-Spiking on Broiler Breeder Production, Hatchability, and Fertility Traits | ||
| Archives of Razi Institute | ||
| مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 27 فروردین 1404 اصل مقاله (733.39 K) | ||
| نوع مقاله: Original Articles | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22092/ari.2025.367482.3397 | ||
| نویسندگان | ||
| Hoda Javaheri Barfourooshi* 1؛ Akbar yaghobfar2؛ Rezvan Yaghoubfar3 | ||
| 1Department of Animal Production Management, Animal Science Research Institute of Iran (ASRI), Agricultural Research Education and Extension Organization (AREEO), Karaj, Iran. | ||
| 21Department of Poultry Nutrition Animal Science Research Institute (ASRI), Agricultural Research, Education, and Extension Organization (AREEO), Karaj, Iran | ||
| 3Department of Mycobacteriology and Pulmonary Research, Pasteur Institute of Iran, Tehran, Iran | ||
| چکیده | ||
| The objective of the present study was to assess the impact of spiking and intra-spiking on mitigating the decline in fertility and hatchability associated with aging roosters in broiler breeder flocks. A total of 162 Ross-308 strain birds were utilized, categorized into six replicates, each consisting of nine individuals (eight hens and one cock), which were randomly assigned to one of three management treatments: group 1 (control group), group 2 (spiking group), or group 3 (intra-spiking group). Data were systematically collected over a period spanning from 42 to 62 weeks of age. Semen samples were obtained four times during the experimental duration, with subsequent evaluations of semen characteristics. Additionally, blood samples were procured for quantifying concentrations of insulin, creatinine, testosterone, and nitric oxide. Following the experimental phase, each rooster from every replicate was weighed and subsequently slaughtered, wherein testicular tissues were harvested for histological analysis. Fertility and hatchability rates were computed based on the collected data. Statistical analysis revealed no significant differences in semen characteristics among the experimental groups. However, the spiking group exhibited a statistically significant increase in testicular weight compared to the control and intra-spiking groups (p ≤ 0.05). Furthermore, there were greater counts of spermatocytes, spermatids, and spermatozoa in the spiking group (p ≤ 0.05). Conversely, the control group demonstrated elevated numbers of Sertoli cells, increased seminiferous duct diameters, and greater thickness of the germinal epithelium compared to the treatment groups (p ≤ 0.05). The decline in fertility and hatchability rates associated with advancing age was less pronounced in the spiking group when compared to the other experimental groups. While concentrations of insulin and creatinine did not exhibit significant variations among the groups, testosterone and nitric oxide levels were significantly higher in the spiking group (p ≤ 0.05). The research findings indicate that spiking represents an effective strategy for maintaining fertility and enhancing hatchability rates in aged broiler breeder flocks, as well as consequently increasing the economic profitability for broiler breeder producers. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| Broiler breeder؛ Spiking؛ Intra-spiking؛ Fertility؛ Hatchability | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| اثربخشی نسبی تکنیک های مدیریت: اسپایکینگ و اینتراسپایکینگ بر تولید، جوجه کشی و صفات باروری مرغان مادر گوشتی | ||
| چکیده [English] | ||
| هدف از این مطالعه بررسی اثرات اسپایکینگ و اینتراسپایکینگ بر کاهش کاهش باروری و جوجه ریزی مرتبط با افزایش سن خروس در گله های مرغ گوشتی بود. در مجموع 162 پرنده از سویه Ross-308 به شش تکرار تقسیم شدند که هر کدام شامل 9 پرنده (هشت مرغ و یک خروس) بود که به طور تصادفی به یکی از سه تیمار مدیریتی تقسیم شدند: گروه 1 (گروه شاهد)، گروه 2 (گروه اسپایکینگ). ، یا گروه 3 (گروه اینتراسپایکینگ). داده ها از 42 تا 62 هفتگی جمع آوری شد. منی چهار بار در طول آزمایش جمع آوری شد و ویژگی های منی اندازه گیری شد. نمونه های خون برای تعیین غلظت انسولین، کراتینین، تستوسترون و اکسید نیتریک جمع آوری شد. پس از انجام آزمایش، هر خروس از هر تکرار توزین و ذبح شد و بیضه‌های آن‌ها برای بررسی بافت‌شناسی جمع‌آوری شد. نرخ باروری و جوجه ریزی محاسبه شد. تفاوت معنی داری بین گروه های آزمایشی از نظر خصوصیات مایع منی وجود نداشت. با این حال، وزن بیضه در گروه اسپایکینگ به طور معنی‌داری بیشتر از سایر گروه‌ها بود (05/0 ≤ p). تعداد اسپرماتوسیت ها، اسپرماتیدها و اسپرماتوزواها نیز در گروه اسپایکینگ بیشتر بود (05/0 ≤ p). با این حال، تعداد سلول‌های سرتولی، قطر مجرای اسپرم‌ساز و ضخامت اپیتلیوم زایا در گروه شاهد بیشتر از گروه‌های درمان بود (05/0 ≤ p). کاهش در نرخ باروری و جوجه‌آوری با افزایش سن خروس‌ها در گروه اسپایکینگ در مقایسه با سایر گروه‌ها از نظر عددی کمتر بود. اگرچه تفاوت معنی‌داری در غلظت‌های انسولین و کراتینین در بین گروه‌های تجربی وجود نداشت، غلظت تستوسترون و اکسید نیتریک در گروه اسپایکینگ نسبت به سایر گروه‌ها بیشتر بود (05/0 ≤ p). یافته های تحقیق نشان می دهند که اسپایکینگ یک استراتژی مؤثر برای حفظ باروری و افزایش میزان جوجه درآوری در گله‌های مرغ مادر گوشتی مسن و در نتیجه افزایش سودآوری اقتصادی برای پرورش دهندگان مرغ مادر گوشتی است. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| مرغ مادر گوشتی, اسپایکینگ, اینتراسپایکینگ, باروری, جوجه درآوری | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 8 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 18 |
||