اسدالله پور، ع.؛ علیپور، ح. و فرهادی، ف. (1400). نقش مولفهها در چالش های نظام نوین ترویج کشاورزی مازندران. فصل نامه علمی پژوهش مدیریت آموزش کشاورزی.شماره 57 و 58، ص 5-27.
چمبرز، ر. (1396). توسعه روستایی: اولویتبخشی به فقرا (حمایت از اقشار آسیبپذیر). ترجمه مصطفی ازکیا. مؤسسه چاپ و انتشار دانشگاه تهران.
رعنایی، ح. و مرتضوی، م. (1395). اصلاحات ساختاری در نظام ترویج کشاورزی ایران. تهران: نشر آموزش کشاورزی. رضاییمقدم، ک. و اسدالهپور، ع. (1397). بازاندیشی مفهومی ترویج کشاورزی ایران. کرج: سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، معاونت ترویج، نشر آموزش کشاورزی.
رضاییمقدم، ک. و فاطمی، م. (1398). راهبردهای بهبود نظام نوین ترویج کشاورزی ایران. مجله علوم ترویج و آموزش کشاورزی، 15(2)، 251- 223.
رضایـیمقـدم، ک. (1395). گـزارش طـرح ملـی مطالعـه، پایـش، ارزیابـی و بهبـود رونـد اجرایی طرح نظـام نوین ترویج کشـاورزی، دانشـگاه شیراز.
رضایی، پ. (1397). ارزیابی میزان پایداری گردشگری روستایی: مطالعه موردی دهستان هورهف استان چهارمحال بختیاری. فصلنامه روستا و توسعه. دوره4. شماره21. ص159-135.
شریفزاده، م. ش.، نخعی، ح. ع. و عباسی، ل. (1395). آسیب شناسی استقرار نظام نوین ترویج کشاورزی ایران: مورد استان گلستان. ششمین کنگره ملی علوم ترویج و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی ایران. 5 و 6 آبان 1395، شیراز، دانشگاه شیراز. https://icaeenr.areeo.ac.ir/article_59628.pdf
عثمانپور، م. و اسکندری، ف. (1397). بررسی میزان موفقیت استقرار نظام نوین ترویج کشاورزی در استان کردستان از دیدگاه مروجان مسئول پهنه. هفتمین کنگره ملی علوم ترویج و آموزش کشاورزی، منابع طبیعی و محیط زیست پایدار، 3 تا 5 شهریور، دانشگاه بوعلی سینا، همدان. https://icaeenr.areeo.ac.ir/article_60282.pdf
علیزاده، ن.، علیپور، ح.، نیکویی، ع.، حاجی میررحیمی، د.، بخشی جهرمی، ا. و حسنپور، ب. ( 1397 ). شناسایی چالشها و الزامات ترویج کشاورزی و آسیب شناسی وضع موجود نظام نوین ترویج کشاورزی ایران. مجله علوم ترویج و آموزش کشاورزی. دوره. شماره2.ص 21-3.
علیزاده، ن.؛ علیپور، ح.، میرترابی، م. س. و مؤذن، ز.(1397 الف). مؤلفههای تاثیرگذار بر تحول نظام ترویج کشاورزی ایران، تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران، دوره2، شماره2،ص 345-331.
عسکری، م. (1393). تبیین نقش شرکتهای خدمات مشاورهای، فنی ومهندسی در توسعه پایدار کشاورزی و ارائه الگوی مناسب. مطالعه موردی استان البرز. رساله دکتری رشته جغرافیا و برنامه ریزی روستایی.
کلانتری، خ. (1382). پردازش و تحلیل دادهها در تحقیقات اجتماعی-اقتصادی، تهران، نشر شریف.
کشاورز باحقیقت، ر؛ حسینی، م.؛ حسینی، ج؛ و لشگرارا، ف . (1400). عوامل موثر بر پایداری فعالیت ترویج خصوصی از دیدگاه کارشناسان مراکز خدمات جهاد کشاورزی استان های قزوین و زنجان. مجله پژوهشهای ترویج و آموزش کشاورزی، سال4، شماره 56. ص 16-33.
محمدی، ی. و عواطفی اکمل، ف. (1399). تحلیل موانع اثربخشی دورههای ترویج کشاورزی در استان کرمانشاه. مجله علوم ترویج و آموزش کشاورزی ایران. جلد17، ویژهنامه سال 1400. ص 38-27.
Agbarevo, M. N. B. and Benjamin, N. (2013). Farmers’ perception of effectiveness of agricultural extension delivery in cross-river state, Nigeria. Journal of Agriculture and Veterinary Science, 2(6): 1-7.
Ahmadpour, A., Abolghasemi, F., Moumenihelali, H. (2021). Identification of appropriate strategies to improve and develop private agricultural extension system; A study in Mazandaran province, Iran. International Journal of Agricultural Management and Development, 11(1), 99-115.
Boyaci, M. and O. Yildiz. (2016). An overview of agricultural extension services in Turkey. Bulg. J. Agric. Sci., 22: 151–157.
Elias, A., Nohmi, M., Yasunobu, K. and Ishida, A. (2015). Farmers’ Satisfaction with Agricultural Extension Service and Its Influencing Factors: A Case Study in North West Ethiopia. J. Agr. Sci. Tech. 18: 39-53.
Kerjci, R.V and Morgan, D.W. (1970). Determining sample size for research activities. Educational and psychological measurement. 30(3); 607-610.
Lee, Han Bum., McNamara, Paul E. and Ho, Hitomi. (2023). Road accessibility and agricultural extension services in Malawi. Agriculture & Food Security, volume 12, Article number: 3.
Mwololo, H. M., Nzuma, J. M., Ritho, C. N. and Aseta, A. (2019). Is the type of agricultural extension services a determinant of farm diversity? Evidence from Kenya. Development Studies Research, 6(1): 40–46.
Martine, M. E. (2006). What is metacognition? Phi Delta Kappan: Bloomingtion. 87(9):696-700.
Martine, M.J., Fritzsche, J.A. and Ball, A. L. (2006). A delphi study of techers and professionals regarding the impact of the no child left behind legislation on secondary agricultural education programs. Journal of Agricultural Education, Volume 47, Number 1, pp. 101 –109.
Nabea Muriithi, Elias. (2003). The role of agricultural extension services in maize (Zea mays) production in Chuka division, Tharaka-Nithi District, Kenya. Geography. 2003. dumas-01330939 Powell,C. (2003).
The Delphi technique ;myths and realities,J . Adv Nurs, 41(4):82-376.
Sulaiman, V, R., Chuluunbaatar, D., Mroczek, Z.K., Alexandrova, N., Holley, A. and Mittal, N. (2022). Comprehensive assessment of national extension and advisory service systems – An operational guide.
Rome, FAO. Smalley, K. and Retallick, D. (2011). Agricultural Extension Approaches to Enhance the Knowledge of Farmers – A Review. International Journal of Current Microbiology and Applied Sciences. 7: 2367-2376.
Sezgin, C; Mlozi, M. R. S; Tumbo, S; Mussa, M; Sheto, M. S. R Mwamkinga; G.H; and Haug, R. (2010). On Search for Strategies to Increase the Coverage of Agricultural Extension Service: Web-based Farmers’ Advisory Information System. International Journal of Computing and ICT Research, 7(1): 42-55.