| تعداد نشریات | 286 |
| تعداد نشریات سازمان | 84 |
| تعداد شماره‌ها | 2,871 |
| تعداد مقالات | 32,536 |
| تعداد مشاهده مقاله | 42,413,311 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 19,189,751 |
تنوع ژنتیکی و مورفولوژیک جمعیت های بومی گیاه جعفری (Petroselinum crispum Mil.) | ||
| پژوهش های کاربردی زراعی | ||
| دوره 36، شماره 3 - شماره پیاپی 140، دی 1403، صفحه 112-85 اصل مقاله (1.18 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22092/aj.2025.365717.1676 | ||
| نویسنده | ||
| سید عباس میرجلیلی* | ||
| مرکز آموزش عالی امام خمینی (ره)، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران | ||
| چکیده | ||
| این تحقیق با هدف بررسی تنوع ژنتیکی بین 26 جمعیت بومی جعفری با استفاده از خصوصیات مورفولوژیکی انجام شد. 24 بذر از جمعیت‌های بومی جعفری از نقاط مختلف کشور جمع آوری گردید و دو جمعیت وارداتی خریداری و کشت شدند. جمعیت جعفری اصفهان که به طور مرسوم در منطقه کشت می شد، به عنوان شاهد در نظر گرفته شد. 21 صفت رویشی و زایشی انتخاب و اندازه گیری شدند. جدول تجزیه واریانس داده‌ها نشان داد که جمعیت‌ها اختلاف معنی‌داری در سطح احتمال یک درصد به لحاظ صفات مورد بررسی داشتند. صفات مربوط به ارتفاع گیاه، قطر تاج پوشش گیاه، طول دمبرگ، طول برگچه، عرض برگچه، نسبت طول برگ به دمبرگ، تعداد شاخه‌های جانبی، تعداد چتر در بوته، تعداد چترک در هر چتر و تعداد روز تا جوانه زنی تفاوت معنی داری در سطح یک درصد نشان دادند. بلندترین بوته ها (27 سانتی متر) در جمعیت بهار همدان مشاهده شد. بوته های جمعیت جیرفت-دهقان 3 گسترده ترین بوته ها (4/38 سانتی متر) و جمعیت جرقویه اصفهان پربرگ ترین (2/11 برگ در هر بوته) و واجد بلندترین دمبرگ ها (76/19 سانتی متر) در بین جمعیت ها بودند. نتایج نشان داد که صفات همبستگی اندکی با یکدیگر دارند. ترسیم دندروگرام شباهت‌های ریختی جمعیت‌ها بر مبنای صفات کمی، حاکی از عدم ارتباط با محل جغرافیایی مکان جمع آوری بذر جمعیت‌ها بود. در مجموع، چنین نتیجه گیری شد که جمعیت های جرقویه اصفهان و بهار همدان از جمعیت های امیدبخش هستند و می توان از آنها به منظور اهداف اصلاحی استفاده کرد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| جمعیت‌های بومی؛ ریخت شناسی؛ طرح آگمنت | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Genetic and morphological diversity of native populations of parsley (Petroselinum crispum Mil.) | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Seyed Abbas mirjalili | ||
| imam khomeini higher education center,, agricultural research, education and extension organization, tehran, Iran | ||
| چکیده [English] | ||
| Extended Abstract Introduction: Parsley is a plant from the parsley family (Apiaceae), which is in the vegetable group, and its origin is considered to be the eastern part of the Mediterranean or West Asia. Despite the significant production and consumption of this plant in the country, there are few data about the native populations of this plant. Several studies have also been conducted with the aim of cultivating parsley (Danaiee, 2015; Saadati et al., 2019) and increasing the seed germination percentage of indigenous populations (Mirjalili and Poorazizi, 2024). This research was conducted with the aim of investigating the genetic diversity between parsley populations using morphological characteristics. Materials and Methods: 24 seeds of native parsley plants from different parts of the country including plants from Jiroft, Garmsar, Minab, Arak, Tabriz, Mashhad, Isfahan, Yazd, Dezful, Hamadan and Tehran were collected by the authors and two imported plants were purchased and cultivated. The plan was implemented as an augmentation. 21 vegetative and reproductive traits were selected and measured according to UPOV (International Union for the Protection of New Varieties of Plants) guidelines. Isfahan population (Rehnan) was considered as control. Results and discussion: Analysis of variance of the data showed that the stands had a significant difference at the level of 1% in terms of the investigated traits. Traits related to plant height, plant spread, petiole length, leaflet length, leaflet width, leaf to petiole length ratio, number of side branches, number of umbels per plant, number of umbelets per umbel and number of days to germination have significant difference at level 1% and the number of leaves and length of the leaf were significant at the level of 5% and the rest of the traits were not significant. The highest plants (27 cm) observed in Bahar Hamadan population. Native population of Jiroft-Dehghan 3 had the widest plants (38.4 cm) and Isfahan Jarqouye population showed the highest number of leaf (11.2 leaves per plant) and the longest petiole (19.76 cm) among other populations. Examining the degree of correlation of traits among the studied parsley populations showed that the traits have little correlation with each other. Drawing the dendrogram of the morphological similarities of the masses based on quantitative traits indicated that these similarities or distances are not related to the geographical location of the seed collection place of the populations. In general, it was concluded that the populations of Jarqouye of Isfahan and Bahar Hamedan are promising native populations and can be used for breeding purposes. Conclusion: The native populations of Jafari have considerable genetic diversity in terms of quantitative traits. Evaluation of morphological traits in plant taxa is a preliminary step in character recognition. The present study showed that there is a diversity of morphological traits in these populations and this diversity is of particular importance in breeding programs, but the confirmation of this diversity requires more detailed studies including molecular and cytological studies. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Native populations, morphology, vegetable, Augment plan | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 22 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 37 |
||