| تعداد نشریات | 286 |
| تعداد نشریات سازمان | 84 |
| تعداد شماره‌ها | 2,873 |
| تعداد مقالات | 32,555 |
| تعداد مشاهده مقاله | 42,418,913 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 19,194,539 |
ارزیابی مزرعه‌ای مقاومت برخی ارقام چغندرقند به سفیدک پودری | ||
| چغندرقند | ||
| مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 26 دی 1403 | ||
| نوع مقاله: کامل علمی - پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22092/jsb.2024.367388.1375 | ||
| نویسندگان | ||
| نگین ملکی1؛ سعید عباسی* 2؛ سیدباقر محمودی3؛ حمیدرضا چقازردی4 | ||
| 1گروه گیاهپزشکی، دانشکده علوم و مهندسی کشاورزی، دانشگاه رازی، کرمانشاه | ||
| 2دانشیار گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه رازی | ||
| 3دانشیار مؤسسه تحقیقات اصلاح و تهیه بذر چغندرقند- سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران | ||
| 4مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده علوم و مهندسی کشاورزی، دانشگاه رازی، کرمانشاه | ||
| چکیده | ||
| بیماری سفیدک پودری چغندرقند یکی از بیماری‌های مهم قارچی این محصول در سراسر دنیا است که در ایران نیز در تمامی مناطق کشت چغندر قند وجود دارد. بهره‌گیری از ارقام مقاوم بهترین رویکرد مدیریتی برای مهار این بیماری محسوب می‌شود. از این رو، در این مطالعه، تعدادی از ارقام جدید چغندرقند با هدف دست‌یابی به رقم مقاوم مورد ارزیابی قرار گرفتند. در این پژوهش، مواد گیاهی شامل 17 رقم به نام‌های اکباتان، پایا، آریا، شکوفا، مطهر، آرتا، دنا، سینا، آسیا، کیمیا، نیکا، تارا، هما، حسنا، پالما، مودکس و BTS 335 به همراه ژنوتیپ حساس 191، در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در شرایط مزرعه مورد ارزیابی قرار گرفتند. هر کرت آزمایشی شامل چهار ردیف کشت به طول دو متر و فاصله 50 سانتی‌متر بود. دو ردیف وسط کرت به ژنوتیپ مورد ارزیابی، اختصاص داده شد و در ردیف‌های کناری در تمامی کرتهای آزمایشی شاهد حساس 191 به منظور توزیع یکنواخت آلودگی کاشته شد. پس از ظهور اولین علائم آلودگی، میزان آلودگی هر هفته یک‌بار مورد ارزیابی قرار گرفت. ارزیابی مقاومت، بر اساس سه شاخص رخداد و شدت بیماری در آخرین یادداشت برداری، سطح زیر منحنی پیشرفت بیماری و تعداد کنیدیوم تولید شده در واحد سطح صورت گرفت. در این ارزیابی رقم مودکس با شاخص آلودگی 11/0 در مقیاس صفر تا یک (در قیاس با شاخص آلودگی 57/0 در شاهد حساس 191)، سطح زیرمنحنی 5/45 (در قیاس با 9/244 در شاهد 191) و میانگین 2102 کنیدیوم تولیده شده در واحد سطح (در قیاس با 19689 کنیدیوم در شاهد 191) با اختلاف معنی‌دار نسبت به تمامی ژنوتیپ‌های ارزیابی شده، در هر سه روش ارزیابی به عنوان رقم مقاوم شناخته شد. بنابراین، این رقم در صورت برخورداری از صفات زراعی و عملکرد مطلوب می‌تواند برای کشت توصیه شود یا به عنوان منبع مقاومت در برنامه‌های به‌نژادی مورد استفاده قرار گیرد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| Erysiphe betae؛ سفیدک سطحی؛ AUDPC؛ کرمانشاه | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Field evaluation of some sugar beet cultivars for resistance to powdery mildew | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Negin Maleki1؛ Saeed Abbasi2؛ S.B. Mahmoudi3؛ Hamidreza Chaghazardi4 | ||
| 1Department of Plant Protection, Razi University, Kermanshah, Iran | ||
| 2Associate Professor, Department of Plant Protection, Razi University, Kermanshah, Iran | ||
| 3Associate Professor of Sugar Beet Seed Institute (SBSI) - Agricultural Research Education and Extension, Karaj,Iran | ||
| 4Assistant Professor, Department of Plant Production and Genetics, Razi University, Kermanshah, Iran | ||
| چکیده [English] | ||
| Sugar beet is an important industrial crop, ranking as the second largest source of sugar production in the world. Powdery mildew is one of the significant fungal diseases affecting this crop globally, and it is present in all sugar beet cultivation areas in Iran. Utilizing resistant cultivars is considered the best management approach to control this disease. Therefore, in this study, several promising sugar beet cultivars were evaluated with the aim of identifying resistant cultivars. In this research, plant materials included 17 cultivars named Ekbatan, Paya, Arya, Shekoofa, Motahhar, Arta, Dena, Sina, Asia, Kimia, Nika, Tara, Homa, Hosna, Palma, Modex, and BTS 335, along with the susceptible genotype 191, evaluated in a randomized complete block design with three replications under field conditions. Each experimental plot consisted of four rows planted over two meters with a 50 cm spacing. The two middle rows were allocated to the genotype being evaluated, while the outer rows in all experimental plots were planted with the susceptible control 191 to ensure uniform distribution of inoculum. The experimental field was inspected every two days, and after the appearance of the first disease signs, the disease intensity was assessed weekly. Resistance evaluation was based on three criteria: the disease intensity at the final recording, area under the disease progress curve (AUDPC), and the number of conidia produced per unit area. In this assessment, the Modex cultivar was identified as resistant, showing a significant difference compared to all evaluated genotypes across all three evaluation methods. Therefore, this cultivar may be recommended for cultivation if it possesses desirable agronomic traits, or it can be used as a source of resistance in breeding programs. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Erysiphe betae, AUDPC, Kermanshah | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 30 |
||