21- دانش آموخته کارشناسی ارشد علوم علف های هرز، دانشکده کشاورزی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران
3استادیار بخش تحقیقات گیاهپزشکی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان لرستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی،
چکیده
هدف از این تحقیق بررسی اثرات سیستمهای خاکورزی حفاظتی بر عملکرد، اجزای عملکرد و مدیریت علفهایهرز در مزرعه نخود دیم بود. این آزمایش در سال زراعی97-1396 در استان لرستان بصورت اسپلیتپلات در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار انجام شد. فاکتور اصلی در چهار سطح (بدون خاکورزی- بدون علفکش گلایفوزیت، بدون خاکورزی با گلایفوزیت ، شخم کاهشیافته و شخم رایج) و فاکتور فرعی در پنج سطح شامل علفکشهای پیشرویشی پیروکساسولفون، فلومیوکسازین و متریبیوزین به همراه تیمار وجیندستی و شاهد تداخل آلوده به علفهرز بودند. نتایج نشان داد که بیشترین درصد کاهش تراکم و زیستتوده علفهایهرز در اواسط فصل رشد به ترتیب به میزان 6/53 و 4/72درصد به کاربرد علفکش گلایفوزیت در شرایط بدون شخم مربوط بود. بیشترین میانگین عملکرد دانهی نخود در تیمارهای شخمکاهشیافته، شخمرایج و تیمار بدون خاکورزی با کاربرد علفکش گلایفوزیت بترتیب برابر 8/206، 4/192و 3/180 کیلوگرم در هکتار ثبت شد. در بین تیمارهای مبتنی بر کاربرد علفکشها، بیشترین افزایش عملکرد دانه به تیمار دو مرحله وجیندستی در شرایط شخمکاهشیافته به میزان 7/382 و کاربرد علفکش پیروکساسولفون به میزان 3/189کیلوگرم در هکتار به ترتیب با افزایش 212 و 8/54 درصد در مقایسه با شاهد تداخل اختصاص داشت.مؤثرترین علفکشها در کنترل علفهای هرز شامل پیروکساسولفون با 49 درصد، فلومیوکسازین با 7/41 درصد و در مرحله برداشت نهایی متریبیوزین با 6/8 درصد در مقایسه با شاهد تداخل بودند. این نتایج نشان میدهد که خاکورزی کاهشیافته میتواند جایگزین مناسبی برای خاکورزی رایج در مزارع نخود دیم باشد.
Efficacy of Pre emergence Herbicides for Chickpea (Cicer arietinum L.) Weed Control in Conventional and Conservation Tillage Systemes in Rain-Fed Condition
2MSc. student of Weed Science, Department of Plant Protection, Faculty of Agriculture, Lorestan University, Khorramabad
3Assistant Professor, Plant Protection Research Department, Lorestan Agricultural and Natural Resources
Research, and Education Center, AREEO, Khorramabad, Iran
چکیده [English]
This research aimed to assess the impact of conservation tillage systems on crop yield, and weed management in a rain-fed chickpea field. The experiment was carried out as strip plot based on complete randomized block design with four replications in Lorestan province during 2014-2015. The main factor included four levels (NT- without glyphosate herbicide, NT- with glyphosate herbicide, RT, and CT), while the sub-factor comprised five levels: pre-emergent herbicides pyroxasulfuron, fluroxsulam, metribuzin, hand weeding treatment, and unweeded control. Results showed that applying glyphosate in NT conditions led to the most significant reduction in weed density and biomass by 53.6% and 72.4%, respectively, during mid-season growth. The highest average yield of chickpeas was recorded in the RT treatment, CT and without initial tillage with the use of glyphosate herbicide treatments as 206.8, 192.4 and 180.3 kg. ha-1, respectively. The treatment with two stages of hand weeding in RT conditions resulted in the highest increase in grain yield by 382.7 kg. ha-1, followed by the use of pyroxasulfone herbicide with an increase of 189.3 kg. ha-1 with an increase of 212 and 54.8 percent compared to the control, respectively. Pyroxasulfuron, fluroxsulam and metribuzin were the most potent herbicides for weed control, demonstrating 49%, 41.7%, and 8.6% effectiveness, respectively, compared to the control. These results indicate that RT could serve as a viable alternative to CT in rainfed chickpea fields.