نعمان, وحید, صدربزاز, علیرضا. (1403). فراوانی بابزیا بایجمینا و بابزیا بوویس و عوامل خطر در گاوهای بدون علامت استان گلستان. سامانه مدیریت نشریات علمی, (), -. doi: 10.22092/vj.2024.366903.2175
وحید نعمان; علیرضا صدربزاز. "فراوانی بابزیا بایجمینا و بابزیا بوویس و عوامل خطر در گاوهای بدون علامت استان گلستان". سامانه مدیریت نشریات علمی, , , 1403, -. doi: 10.22092/vj.2024.366903.2175
نعمان, وحید, صدربزاز, علیرضا. (1403). 'فراوانی بابزیا بایجمینا و بابزیا بوویس و عوامل خطر در گاوهای بدون علامت استان گلستان', سامانه مدیریت نشریات علمی, (), pp. -. doi: 10.22092/vj.2024.366903.2175
نعمان, وحید, صدربزاز, علیرضا. فراوانی بابزیا بایجمینا و بابزیا بوویس و عوامل خطر در گاوهای بدون علامت استان گلستان. سامانه مدیریت نشریات علمی, 1403; (): -. doi: 10.22092/vj.2024.366903.2175
فراوانی بابزیا بایجمینا و بابزیا بوویس و عوامل خطر در گاوهای بدون علامت استان گلستان
1بخش تحقیقات بیماریهای انگلی، موسسه تحقیقات واکسن و سرم سازی رازی، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران
2شعبه مشهد، موسسه تحقیقات واکسن و سرم سازی رازی، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، مشهد، ایران
چکیده
مقدمه: بابزیا بایجمینا و بابزیا بوویس دو گونه مهم جنس بابزیا میباشند که باعث بیماری در گاوی شده و به دلیل تلفات و کاهش تولید خسارات اقتصادی ایجاد میکنند. هدف: هدف از این مطالعه بررسی فراوانی و عوامل خطر مرتبط با آلودگی دو گونه بابزیا بایجمینا و بابزیا بوویس در گاوهای استان گلستان با استفاده از سنجش مولکولی بود. روش کار: درمجموع 152 نمونه خون از گاوهایی که ازنظر بالینی سالم بودند از 11 شهرستان در استان گلستان جمعآوری شدند. عوامل مرتبط با آلودگی بابزیا ثبت گردیدند. DNA ژنومی از نمونههای خون استخراج و با روش واکنش زنجیره پلیمراز-نیمه آشیانهای آزمایش شدند. یافته ها: از 152 نمونه، 42 نمونه (6/27 درصد) و 29 نمونه (1/19 درصد) به ترتیب ازنظر آلودگی با بابزیا بایجمینا و بابزیا بوویس مثبت بودند. فراوانی گونه بابزیا بایجمینا با اقلیم، فاصله از مزارع دیگر، تماس با حیوانات دیگر و تراکم دام در دامداری اخلاف معنیداری داشت. نوع دامداری بر اساس مدیریت تنها عامل خطر مهم برای عفونت بابزیا بوویس بود. نتیجه گیری: آموزش دامداران در مورد بیماریهای منتقله از کنه و روشهای کنترل کنه و تاسیس دامداری بر پایه موازین بهداشتی در استان گلستان ضروری می باشد. نتایج اطلاعاتپایهای در مورد همه گیری شناسی عفونتهای بابزیا بایجمینا و بابزیا بوویس در گاوهای استان گلستان ارائه میدهد که میتواند در برنامهریزی مناسب برای کنترل و مدیریت بیماری استفاده شود.
Prevalence and risk factors of Babesia bigemina and Babesia bovis infection in asymptomatic infected cattle in Golestan province, Iran
نویسندگان [English]
Vahid Noaman1؛ Alireza Sadrebazzaz2
1Department of Parasitic Disease Research, Razi Vaccine and Serum Research Institute, Agricultural Research Education and Extension Organization (AREEO), Karaj, Iran.
2Mashhad Branch, Razi Vaccine and Serum Research Institute, Agricultural Research Education and Extension Organization (AREEO), Mashhad, Iran.
چکیده [English]
Introduction: Babesia bigemina and B. bovis are the two most important species that cause bovine babesiosis, leading to economic losses due to increased mortality and lower production. Objectives: The objective of this study was to investigate the prevalence and associated risk factors with B.bigemina and B. bovis in cattle of Golestan province using molecular tools. Methods: A total of 152 blood samples were collected from healthy cattle in 11 cities of the Province. Associated risk factors were also recorded. Genomic DNA was extracted and amplified by using semi-nested PCR. Results: Out of the 152 samples, 42 (27.6%) and 29 (19.1%) were positive for B. bigemina and B. bovis infection, respectively. The potential significant factors associated with B. bigemina infections were climate, distance from other farms, contact with other animals, and farm density. The only significant risk factor for B. bovis infection was farm type. Conclusion: It is necessary to educate livestock farmers about tick-borne diseases and tick control methods and to establish animal husbandry based on health standards in Golestan province. Obtained data provided a baseline information regarding to epidemiology of B. bigemina and B. bovis infections in cattle in the region, which can be utilized in developing proper strategies for disease control and management.