1استادیار پژوهش، بخش تحقیقات بیابان، موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
2دکتری منابع طبیعی و پژوهشگر پژوهشکده سوانح طبیعی. تهران. ایران
3پژوهشگر توسعه روستایی و مسائل اجتماعی منابع طبیعی و کشاورزی، گرگان، ایران
4کارشناس اجرایی، پروژه بین المللی ترسیب کربن، اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری استان خراسان جنوبی، ایران
چکیده
چکیده سابقه و هدف نهاد مشارکتی، اولین و ضروریترین رکن تقویت سرمایه اجتماعی به حساب آمده که پایداری آن ضامن بقا و استمرار مشارکت اجتماعات محلی در پروژههای مدیریت منابع طبیعی است. گروه توسعه روستا و صندوق اعتباری خرد، دو نهاد اجتماعی و اقتصادی مهم در اجرای پروژه بینالمللی احیای اراضی جنگلی و تخریب یافته با تأکید ویژه بر اراضی حساس به خاکهای شور و اراضی مستعد ﻓرسایش بادی (RFLDL) در شهرستان سرایان استان خراسان جنوبی بوده که درسآموختههای ارزشمندی از مشارکت بهرهبرداران در اجرای اثربخشتر پروژههای مقابله با بیابانزایی به همراه داشتهاند. پایداری این نهادها منوط به شرکت و فعالیت اعضا در نشستهای تصمیمگیری گروههای توسعه در جهت تقویت سرمایههای اجتماعی، اقتصادی، انسانی، طبیعی و فیزیکی روستا و همچنین رعایت مقررات آییننامه صندوق اعتباری خرد و واریز مبالغ خرد ماهانه است. با اینحال فعالیت کم یا انحلال برخی از این نهادها، امروزه به یکی از چالشها و دغدغههای مهم کارشناسان اجرایی پروژه یادشده تبدیل شده است. تحقیق حاضر با هدف تبیین عوامل اصلی عدم پایداری این نهادها به انجام رسید. مواد و روشها این تحقیق از نظر روش، توصیفی-تحلیلی، از نظر هدف، کاربردی و روش گردآوری اطلاعات به دو روش اسنادی و پیمایشی است. جامعه هدف، کلیه اعضای گروههای توسعه روستا و صندوقهای اعتباری خرد در روستاهای هدف اجرای پروژه RFLDL در شهرستان سرایان است. ابزار سنجش تحقیق، پرسشنامه محققساخته بوده، که بر اساس فرمول کوکران و تطبیق با جدول کرجسی و مورگان ، 96 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. پس از تایید روایی با نظر متخصصان، پایایی پرسشنامه برابر 83/0 به دست آمد که نشان از قابلیت اعتماد مناسب است. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از نرم افزار 22SPSS انجام گرفت. بررسی رابطۀ بین متغیرها با استفاده از نرمافزار Smart PLS3 انجام شد. برای این منظور بار عاملی هر یک از گویهها به دست آمد. نتایج نتایج مربوط به تبیین مولفههای اصلی پایداری نهادهای مشارکتی در قالب 4 گروه عوامل اجتماعی – فرهنگی، اقتصادی -معیشتی، آموزشی – ترویجی و سیاستگذاری- مدیریتی طبقه بندی و اولویتبندی شد. بر این اساس در عوامل اجتماعی – فرهنگی گویه های "عدم توجه به ویژگیهای ساختاری و ترکیب گروهها"، "فقدان تعهد و احساس مسئولیت لازم در بین اعضای گروه" و "فقدان الگوی مشخص برای حفظ و بقای گروهها"، در عوامل اقتصادی گویههای "سرمایه مالی اندک صندوق"، "پایین بودن مبلغ تسهیلات صندوق" و "ناتوانی صندوق در انعقاد قرارداد و جذب سرمایه از سایر منابع"، در عوامل آموزشی – ترویجی گویههای "همزمان نبودن مهارتآموزی با اعطای وام " و "ناکافی بودن آموزشها برای استفاده موثر از تسهیلات" و در عوامل سیاستگذاری- مدیریتی گویه "تامین نشدن تسهیلات دولتی برای حمایت از صندوقها" دارای بیشترین اولویت بودند.نتایج بررسی فرضیهها و تحلیل مسیر نیز نشان داد که مولفهی مدیریتی- سیاستگذاری با ضریب 581/0-0، قویترین تأثیر منفی و معنیداری را بر پایداری نهادهای مشارکتی در سطح 99 درصد داشته است. نتیجهگیری به طور کلی نتایج این تحقیق نشان میدهد عوامل سیاستگذاری – مدیریتی و عوامل اجتماعی (بخصوص ساختار و ترکیب نهادها) به عنوان مهمترین عوامل پایداری نهادهای مشارکتی محسوب میگردند. لذا پیشنهاد میشود کارشناسان وتسهیلگران، ابتدا هماهنگی و انسجام سازمانی را در سطح دستاندرکاران دولتی تقویت بخشیده و ضمن تامین اعتبارات مناسب، موانع حقوقی پیشروی مشارکت اجتماعات محلی در اجرای پروژههای مقابله با بیابانزایی را مرتفع سازند. همچنین لازم است مطالعات تحلیل شبکه، به منظور دستیابی به ترکیب مناسب اعضا، در مرحله تاسیس و استقرار نهادها مد نظر قرار گیرد.
Identifying and explaining the main components of the sustainability of cooperative institutions
In participatory management projects to deal with desertification in South Khorasan province
11- Assistant Professor, Desert Research Division, Research Institute of Forests and Rangelands, Agricultural Research Education and Extension Organization (AREEO), Tehran, Iran
2Research Expert of Natural Disasters Research Institute. Tehran, Iran
3Researcher of rural development and social issues in the field of natural resources and agriculture, Golestan Province. Iran
44- Executive expert, International Carbon Sequestration Project, General Directorate of Natural Resources and Watershed Management of South Khorasan Province. Iran
چکیده [English]
Abstract: Background and purpose The cooperative institution is considered the first and most essential pillar of strengthening social capital, whose stability guarantees the survival and continued participation of local communities in natural resource management projects. Village Development Group and Microcredit Fund are two important social and economic institutions in the implementation of the international project of revitalization of forested and degraded lands with special emphasis on lands sensitive to saline soils and lands prone to wind erosion (RFLDL) in Sarayan city of Khorasan province. It has been the southern region that has brought valuable lessons from the participation of users in the more effective implementation of projects to combat desertification. The stability of these institutions depends on the participation and activity of the members in the decision-making meetings of the development groups in order to strengthen the social, economic, human, natural and physical capital of the village, as well as complying with the regulations of the microcredit fund and depositing monthly small amounts. However, the low activity or liquidation of some of these institutions has become one of the important challenges and concerns of project executive experts. The current research was carried out with the aim of explaining the main factors of the instability of these institutions. Methodology This research is descriptive-analytical in terms of method, practical in terms of purpose, and the method of gathering information is two documentary and survey methods. The target community is all the members of the village development groups and micro credit funds in the target villages of the implementation of the RFLDL project in Sarayan city. The measuring tool of the research was a researcher-made questionnaire, based on Cochran's formula and matching with Karjesi and Morgan's table, 96 people were selected as a statistical sample. After validating the validity with the opinion of experts, the reliability of the questionnaire was 0.83, which shows that it is reliable. Data analysis was done using 22SPSS software. The relationship between variables was investigated using Smart PLS3 software. For this purpose, the factor load of each item was obtained. Results The results related to the explanation of the main components of the sustainability of cooperative institutions were classified and prioritized in the form of 4 groups of social-cultural, economic-household, educational-promotional and policy-management factors. Based on this, in the socio-cultural factors, the items "lack of attention to the structural characteristics and composition of groups", "lack of commitment and sense of responsibility among group members" and "lack of a specific pattern for the preservation and survival of groups", in the economic factors, the items " The fund's small financial capital", "low amount of fund facilities" and "the inability of the fund to conclude contracts and attract funds from other sources", in the educational-promotional factors, the items "non-simultaneity of skill training with granting loans" and "insufficient training for effective use" of facilities" and in policy-management factors, the item "non-provision of government facilities to support the funds" had the highest priority. The results of the hypothesis examination and path analysis also showed that the management-policy component with a coefficient of 0-0.581 had the strongest negative and significant effect on the sustainability of cooperative institutions at the level of 99%. Conclusion In general, the results of this research show that policy-management factors and social factors (especially the structure and composition of institutions) are considered as the most important factors of the stability of cooperative institutions. Therefore, it is suggested that experts and facilitators first strengthen organizational coordination and coherence at the level of government officials and, while securing appropriate credits, remove the legal obstacles to the participation of local communities in the implementation of projects to combat desertification. It is also necessary to consider network analysis studies, in order to achieve the appropriate composition of members, in the stage of establishment and establishment of institutions.
کلیدواژهها [English]
Social capital, Network analysis, Organizational cohesion, Participation, RFLDL international project, Sarayan
مراجع
, Sh. Mortiss., p. 2001.Working together for land care: group management skills and strategies. Taraslate by kahtoonabadi., S., A. and Naderi., Gh. Tehran university press.
Ghasemi Aryan, Y., 2016. Evaluation and comparison of ecological based and socio-ecological based approaches in natural resources management both economically and ecologically (case study: combating desertification project and international carbon sequestration project in Sarbisheh plain, Khorasan povince). Ph.D thesis in combating desertification. University of Tehran. Iran. (In Persian).
Ghasemi Aryan, Y., 2021. Analysis of social and economic networks of participatory natural resources management projects in south Khorasan province. Final Report of Project. Research institute of forests and rangelands.112 p. (In Persian).
Ghasemi Aryan., Y. 2014. Project performance report of participatory management of natural resources and sustainable rural development. Iranian natural resources and watershed management organization. Desert affair bureau, annual report. (In Persian).
Ghorbani, M., 2014. Analysis and evaluation of socio-political networks of South Khorasan RFLDL project. The final report of the study plan. Office of Desert Affairs, Natural Resources and Watershed Organization of the country. (In Persian).
Ghorbani, M., Awadpour, L. and Khorasani, M. A., 2014. Analysis and evaluation of social capital of development micro-networks in the direction of local sustainable development (case study: RFLDL international project). Journal of Rural Research, Volume 6, Number 3. (In Persian). https://doi.org/ 22059/jrur.2015.56060.
Monitoring and evaluation repot of carbon sequestration project, 2012. Iranian natural resources and watershed management organization. Desert affair bureau.
, M., R. 2005. An introduction to rural development planning in Iran, Qoms Publishing House, Tehran. (In Persian).
, E. Lalisa., D. Niina., K and Peter., A. M. 2021. Coalitions for landscape resilience: institutional dynamics behind community-based rangeland management system in north-western Tanzania. Journal of sustainability. Volume 13, Issue 19. https://doi.org/ 10.3390/su131910939.
, J. 1998. Social forestry, research project of the Faculty of Social Sciences, University of Tehran. (In Persian).
Keyani, M., & Zarei, B. (2022). Comparative Analysis of NGOs and Local Governments in Achieving Good Governance of Natural Resources. Journal of Range and Watershed Managment, 75(2), 245-262. (In Persian). https://doi.org/10.22059/jrwm.2022.318505.1569
Acemoglu, Daron, and James Robinson. 2020. “The Narrow Corridor: States, Societies, and the Fate of Liberty, Chapters 1 &2 .” New
Report of the carbon sequestration project. (2014). Desrt affair bureau, Natural resources and watershed management organization, Pp 75. (In Persian).
Watkins, C., Susan, S., Ann, H. and Thomas, R. (2012). Outsourcing social transformation: development NGOs as organizations. Annual review of sociology. 38(1), 285–315.
Fal Suleiman., M, Hajipour., M. 2011. Analyzing the level of sustainability of non-governmental organizations in rural areas: experiences of the international carbon sequestration project in South Khorasan province. Applied Research Journal of Geographical Sciences, 11 (23):107-127. (In Persian).
Mohabi, A., Fayaz, M., Khademi, M., Seyed Akhali, S. J., 2016. Investigating the status of migration and rangelan and the feasibility of handing it over to nomadic organizations (case study of Ardabil, Tehran, Khuzestan, Chaharmahal and Bakhtiari provinces). Final report of the project, Iranian Research Institute of Forests and Rangelands. 450 pages. (In Persian)