| تعداد نشریات | 286 |
| تعداد نشریات سازمان | 84 |
| تعداد شماره‌ها | 3,019 |
| تعداد مقالات | 33,734 |
| تعداد مشاهده مقاله | 44,973,261 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 46,421,994 |
بررسی کیفیت زهر زنبور عسل ایرانی در مناطق با پوشش گیاهی متفاوت | ||
| علوم دامی | ||
| دوره 36، شماره 141، اسفند 1402، صفحه 105-116 اصل مقاله (1.79 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22092/asj.2023.360940.2282 | ||
| نویسندگان | ||
| رباب نوری1؛ رحیمه سپهری* 2؛ بهمن فرجمند3 | ||
| 1دانش آموخته کارشناسی ارشد، گرایش زنبورعسل، گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران. | ||
| 2استادیار، گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجان، ایران. | ||
| 3دانشیار، گروه شیمی، دانشکده علوم، دانشگاه زنجان ، زنجان، ایران. | ||
| چکیده | ||
| زهر زنبور عسل کاربرد وسیعی در زمینه پزشکی و داروسازی دارد. عوامل متعددی در میزان و ترکیبات زهر موثر است. تاکنون پژوهشی در خصوص میزان ترکیبات زهر زنبورعسل ایرانی انجام نشده است. پژوهش حاضر به‌منظور بررسی میزان سه ترکیب پپتیدی مهم (ملیتین، فسفولیپازA2 و آپامین) در زهر زنبورعسل ایرانی انجام شد. بدین منظور، از چهار زنبورستان مستقر در مناطق با پوشش گیاهی (غالب) مختلف استفاده شد. تیمارها عبارت بودند از پوشش گیاهی غالب آفتابگردان، گیاهان متنوع کوهپایه ای، ذرت و یونجه. پس از گذشت دو ماه از استقرار زنبورستان‌ها در این مناطق، عملیات زهرگیری توسط دستگاه زهرگیر استاندارد انجام شد. نمونه‌های حاصله جهت اندازه‌گیری پپتیدهای مورد نظر به آزمایشگاه ارسال و داد‌ه‌ها در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تیمار و سه تکرار آنالیز شد. متوسط میزان پپتیدهای ملیتین، فسفولیپاز A2 و آپامین در کل نمونه‌ها به‌ترتیب 37/8 ± 25/40 ، 77/2 ± 66/11 و 55/0 ± 31/2درصد بدست آمد. میزان ملیتین در تیمار دوم (04/52 درصد) بطور معنی‌داری بالاتر از سایر تیمارها بود. این تیمار بالاترین درصد فسفولیپازA2 و آپامین را نیز دارا بود ولی از لحاظ آماری معنی‌دار نبود. تفاوت سه تیمار دیگر معنی‌دار نبود. نوع پوشش گیاهی متنوع و خاص در این تیمار می‌تواند دلیل این تفاوت باشد. پژوهش حاضر اولین پژوهش در زمینه مقایسه میزان ترکیبات زهر در مناطق با پوشش گیاهی مختلف در کشور است و لازم است پژوهش-های بیشتری انجام شود. در صورت تایید، می‌توان مناطق کوهستانی و ییلاقی را بعنوان بهترین منطقه برای تولید زهر با کیفیت بالاتر معرفی نمود. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| زنبور عسل ایرانی؛ تولید وکیفیت زهر؛ ملیتین؛ آپامین؛ فسفولیپازA2 | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Quality Survey of Iranian honey bee venom in areas with different vegetation | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Robab Noori1؛ Rahimeh Sepehri2؛ Bahman Farajmand3 | ||
| 1Department of Aninmal Science, Faculty of Agriculture, University of Zanjan, Zanjan, Iran | ||
| 2Department of Animal Science, Faculty of agriculture, University of Zanjan, Zanjan, Iran | ||
| 3Department of chemistry, Faculty of science, University of Zanjan.Zanjan. Iran. | ||
| چکیده [English] | ||
| Bee venom is widely used in the field of medicine and pharmaceuticals. Several factors are effective in the amount and compounds of venom. So far, no research has been done on the amount of Iranian bee venom compounds. The aim of this study was investigation of the amount of three important peptide compounds (melitin, phospholipaseA2 and apamin) in Iranian honeybee venom. Venom samples were collected from four apiaries located in areas with different (predominant) vegetation. The areas had dominant vegetation of sunflower, various foothills plants, corn and alfalfa. The apiaries were located in that areas for at least two months. Collection of venom was carried out by a standard venom collector device. Samples were sent to the laboratory to measure the three intended peptides. The data were analyzed in a completely randomized design with 4 treatments and 3 replications. The average amount of mellitin, phospholipase A2 and apamin were 40.25 ± 8.37%, 11.66 ± 2.77 and 2.31 ± 0.55%, respectively. The amount of mellitin in second treatment was estimated 52.04%, which was significantly higher than the others. This treatment had the highest amount of phospholipase A2 and apamin too, but this superiority was not statistically significant. It seems that this can be related to the varied and special vegetation in this treatment. This study was done for first time in Iran and it is necessary to conduct more research. If the results are confirmed, Mountainous areas can be introduced as the best areas to produce bee venom with higher quality. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Iranian Honey bee, venom quality and production. melittin, phospholipaseA2, apamin | ||
| مراجع | ||
|
زرین نهاد، ح.، محمودزاده، ا.، پوشنگ باقری، ک.، مهدوی، م.، شهباززاده، د. و مرادی، ع. 1392. جداسازی ملیتین از زهر زنبور عسل بومی ایران و بررسی اثر آن بر تکثیر سلول های سرطانی دهانه رحم – رده HeLa. دوره 21. شماره 2. ص: 237-226. محمودزاده، ا.، مرادی، ع.، زرین نهاد، ح.، پوشنگ باقری، ک.، قاسمی دهکردی، پ. مهدوی، م.، شهباززاده، د. و شاهمرادی ح. م.1391. جداسازی ملیتین از زهر زنبور عسل و بررسی تاثیر آن بر رشد سلول‌های سرطان معده. مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران، دوره 70. شماره 12. ص: 767-760. مرادی، ع.، عیوضی اروانق، ن.، چاکرزهی، آ.، همتی م. و شاهمرادی ح. م. 1393. مهار بیان Rac1 توسط ملیتین در سلول های سرطان گردن رحم، رده سلولی Hela. فصلنامه آزمایشگاه و تشخیص. شماره (24)6. ص : 45-40. Abreu, R. M. M., Moraes, R.L.M. and Malaspina, O. 2000. Histological aspects and protein content of Apis mellifera L. worker venom glands: the effect of electrical shocks in summer and winter. Journal of Venomous Animals and Toxins. 6: 87-98. Abusabbah, M., Lau, W. H., Mahmoud, M. E., Salih, A. M., & Omar, D. 2016. Prospects of using carbohydrates as supplemented-diets and protein rich mixture as alternative-diet to improve the quality of venom produced by Apis cerana L. J Entomol Zool Stud, 4, 23-6. Azam, M.N.K., Ahmed, M.N., Biswas, S., Ara, N., Rahman, M.M., Hirashima, A. and Hasan, M.N. 2018. A review on bioactivities of honey bee venom. Annual Research and Review in Biology. 1-13. Graaf, D.C., Brochetto Braga, M.R., de Abreu, R.M.M., Blank, S., Bridts, C.H., De Clerck, L.S., Devreese, B., Ebo, D.G., Ferris, T.J., Hagendorens, M.M. and Justo Jacomini, D.L. 2021. Standard methods for Apis mellifera venom research. Journal of Apicultural Research. 60(4): 1-31. Hematyar, M., Es-Haghi, A. and Soleimani, M. 2019. Quantification of Melittin in Iranian Honey Bee (Apis mellifera meda) Venom by Liquid Chromatography-electrospray Ionization-ion Trap Tandem Mass Spectrometry (LC-ESI-IT-MS/MS). Archives of Razi Institute. 74(4): 435-439.(In Persian) Ionete, R.E., Dinca, O.R., Tamaian, R. and Geana, E.I. 2013. Exploring Apis mellifera venom compounds using highly efficient methods. Smart Energy and Sustainable Environment, 16(2): 89. Kekeçoğlu, Meral, Tuğçe Çaprazlı, Aslı E. Tanuğur Samancı, Taylan Samancı, and Elif Yorulmaz Önder. "Factors Affecting Quality of Honey Bee Venom." Journal of Apicultural Science 66, no. 1 (2022): 5-14. Kokot, Z.J. and Matysiak, J. 2009. Simultaneous determination of major constituents of honeybee venom by LC-DAD. Chromatographia. 69(11): 1401-1405. Krell, R., 1996. Value-added products from beekeeping (Ed),Bee venom. No. 124. Food & Agriculture Org (FAO).Pp: 227-240. Rady, I., Siddiqui, I.A., Rady, M. and Mukhtar, H. 2017. Melittin, a major peptide component of bee venom, and its conjugates in cancer therapy. Cancer letters 402: 16-31. Rybak-Chmielewska, H. and Szczêsna, T. 2004. HPLC study of chemical composition of honeybee (Apis mellifera L.) venom. Journal of Apicultural Science. 48(2): 103-109. Samanci, T. and Kekeçoğlu, M. 2019. Comparison of commercial and Anatolian bee venom in terms of chemical composition. Uludağ Arıcılık Dergisi. 19(1): 61-68. Schumacher, M.J., Schmidt, J.O., Egen, N.B. and Dillon, K.A. 1992. Biochemical variability of venoms from individual European and Africanized honeybees (Apis mellifera). Journal of allergy and clinical immunology. 90(1): 59-65. Sig, A.K., GÜNEY, M., Özlem, Ö.Z. and Hüseyin, Ş.A.N. 2019. Bee venom: A medical perspective. Turkish Journal of Clinics and Laboratory. 10(3): 414-421. Sobral, F., Sampaio, A., Falcão, S., Queiroz, M.J.R., Calhelha, R.C., Vilas-Boas, M. and Ferreira, I.C. 2016. Chemical characterization, antioxidant, anti-inflammatory and cytotoxic properties of bee venom collected in Northeast Portugal. Food and Chemical Toxicology. 94: 172-177. Tanuğur-Samanc, A.E. and Kekeçoğlu, M. 2021. An evaluation of the chemical content and microbiological contamination of Anatolian bee venom. PloS one. 16(7): p.e0255161. Wehbe, R., Frangieh, J., Rima, M., El Obeid, D., Sabatier, J.M. and Fajloun, Z. 2019. Bee venom: Overview of main compounds and bioactivities for therapeutic interests. Molecules. 24(16): 2997. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 371 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 268 |
||