| تعداد نشریات | 286 |
| تعداد نشریات سازمان | 84 |
| تعداد شماره‌ها | 2,846 |
| تعداد مقالات | 32,300 |
| تعداد مشاهده مقاله | 41,386,789 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 18,562,099 |
تاثیر غلظت‌های مختلف اسید اگزالیک و اسید فرمیک روی کنترل کنه واروآ (Varroa destructor) در کلنیهای زنبورعسل ایرانی (Apis mellifera meda) | ||
| علوم دامی | ||
| دوره 36، شماره 140، آذر 1402، صفحه 69-82 اصل مقاله (1.52 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22092/asj.2022.360179.2260 | ||
| نویسندگان | ||
| مجید ملکی1؛ رحیمه سپهری* 2؛ عطااله رحیمی3 | ||
| 1دانش‌آموخته مقطع کارشناسی ارشد، گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجان، ایران | ||
| 2استادیار گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجان، ایران | ||
| 3استادیار پژوهشی بخش تحقیقات علوم دامی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان کردستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، سنندج، ایران | ||
| چکیده | ||
| در مطالعه حاضر، تاثیر غلظت‌های مختلف اسید فرمیک (25، 35 و 45 درصد) و اسید اگزالیک (5/2، 5/3 و 5/4 درصد) به‌همراه تیمار شاهد بر روی تلفات کنه‌واروآ و زنبورها و همچنین درصد آلودگی باقیمانده کنه در کلنی‌ها در قالب طرح کاملاً تصادفی با 7 تیمار و 5 تکرار در شرایط اقلیمی استان مرکزی مورد ارزیابی قرارگرفت. نتایج نشان داد بالاترین درصد تلفات روی کنه‌ها به ترتیب مربوط به غلظت‌های اسید فرمیک 45 درصد (13/88 درصد) و اسید اگزالیک 5/4 درصد (91/80 درصد) و کمترین میزان آلودگی باقیمانده کلنی‌ها پس از اجرای آزمایش نیز در تیمار اسید فرمیک 45 درصد (66/0 درصد) و اسید اگزالیک 5/4 درصد (06/2 درصد) مشاهده گردید. بالاترین درصد تلفات زنبوران مربوط به غلظت اسید فرمیک 45 درصد بود که این تیمار از لحاظ این صفت با بقیه تیمارها اختلاف معنی‌دار داشت. براساس نتایج بدست آمده، مطلوب‌ترین تاثیر براساس میزان درصد تلفات روی کنه‌ها و کمترین باقیمانده آلودگی در کلنی‌ها بین غلظت‌های مختلف این دو اسید در مطالعه حاضر مربوط به غلظت اسید فرمیک 45 درصد و اسید اگزالیک 5/4 درصد بود. بین این دو تیمار برتر از لحاظ میزان تلفات کنه و آلودگی باقیمانده اختلاف معنی‌داری مشاهده نشد. اما با توجه به تفاوت معنی‌دار میزان تلفات زنبوران در این دو تیمار و تلفات کمتر زنبوران در تیمار اسید اگزالیک 5/4 درصد و نیز صرفه‌ی اقتصادی آن برای زنبورداران، استفاده از اسید اگزالیک 5/4 درصد برای کنترل کنه‌واروآ در زنبورستان‌های با شرایط آب و هوایی و اکولوژیکی مشابه منطقه مورد بررسی در پژوهش حاضر، پیشنهاد می‌گردد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| زنبورعسل؛ کنه واروآ؛ اسید فرمیک؛ اسید اگزالیک؛ استان مرکزی | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Effect of different concentrations of formic acid and oxalic acid on the control of Varroa mite (Varroa destructor) in Iranian honey bee (Apis mellifera meda) colonies | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Majid Maleki1؛ Rahimeh Sepehri2؛ Ataollah Rahimi3 | ||
| 1Department of Animal Science, Faculty of agriculture, University of Zanjan, | ||
| 2Department of Animal Science, Faculty of agriculture, University of Zanjan, Zanjan, Iran | ||
| 3Assistant professor in research, Animal Science Research Department, Kurdistan Agricultural and Natural Resources Research and Education Center, Agricultural Research, Education and Extension Organization (AREEO), Sanandaj, Iran. | ||
| چکیده [English] | ||
| The effect of different concentrations of formic acid (25, 35 and 45%) and oxalic acid (2.5, 3.5 and 4.5%) and control treatment on Varroa mite and honey bee mortality, as well as the percentage of residual mite infestation in the colony, were evaluated in a completely randomized design with7 treatments and 5 replications in the climatic conditions of Markazi province. Results showed that the highest percentage of mortality on mites was related to the concentrations of formic acid 45% (88.13%) and oxalic acid 4.5% (80.91%) respectively, and the lowest residual contamination of colonies after the experiment was observed in the treatment of formic acid 45% (0.66%) and oxalic acid 4.5% (2.06%). The highest percentage of bee mortality was related to formic acid 45% concentration, which was significantly different from other treatments. Based on the results, the most favorable effect based on the percentage of mortality on mites and the lowest residual contamination in colonies between different concentrations of these two acids in the present study was related to the concentration of formic acid 45% and oxalic acid 4.5%. There was no significant difference between these two superior treatments in terms of mite mortality and residual infection. Due to the significant difference in bee mortality in these two treatments and less bee mortality in the oxalic acid treatment of 4.5% and having economic benefits, the use of oxalic acid 4.5% is suggested to control Varroa mite in apiaries with similar climatic and ecological conditions to present study. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Honey bee, Varroa mite, formic acid, oxalic acid, Markazi province | ||
| مراجع | ||
|
بحرینی، ر. 1384. مقایسه دو روش استعمال اسید اگزالیک در کنترل کنه واروآ؛ پارازیت خارجی کلنیهای زنبورعسل، دانش کشاورزی، جلد 2، دوره 15، صفحه 63-55. فرهنگ دوست، آ.، غفاری، م.، هاشمی، ع.، رحیمی، ع. 1401. ارزیابی هموزیگوسیتی آللهای جنسی و بررسی ارتباط آن با صفات تعداد آللهای جنسی، تولید عسل و جمعیت بالغین در کلنیهای زنبورعسل (Apis mellifera meda) استانهای آذربایجان شرقی و اردبیل، پژوهشهای جانوری، در نوبت چاپ. عبدااله پور، ع.، شاددل تلی، ع. 1397. بررسی امکان استفاده از اسید استیک و اسید اگزالیک در کنترل کنه واروآی زنبورعسل، همایش ملی فرآوردههای زنبورعسل از منظر زیست شناسی، سلامت و اقتصاد، اردیبهشت 1397، صفحه 1-15. رحیمی، ع. 1400. کنه واروآ. آفت مخرب کلنیهای زنبورعسل، نشر آموزش کشاورزی، 28 صفحه. Abbott, W.S. 1925. A method of computing the effectiveness of an insecticide. Journal Economic Entomology, 18, PP: 265-267. Adjlane, N., Tarek, E.O., Haddad. (2016). N. Evaluation of Oxalic Acid treatments against the Mite Varroa destructor and Secondary Effects on Honey Bees Apis mellifera. J Arthropod Borne Dis. 10(4):501-509. Allam, S.F.M., Hassan, M.F., Risk, M.A., & Zaki, A, U. 2003. Utilization of essential oils and chemical, substances alone or in combination against Varroa mite (Varroa destructor), a parasite of honeybees. Insect Pathogens and Insect Parasitic Nematodes, 26(1), PP: 273-278. Anderson, D., & Trueman, J. 2000. Varroa jacobsoni (Acari: Varroide) is more than one species. Journal of Experimental Applied Acarology, 24, PP: 165-189. Delaplane, K.S., Van der Steen, J., & Guzmán-Novoa, E. 2013. Standard methods for estimating strength parameters of Apis mellifera colonies. Journal of Apiculture Science, 52, PP: 1-12. Dietemann, V., Nazzi, F., Martin, S.J., Anderson, D.L., Locke, B., Delaplane, K.S., Wauquiez, Q., Tannahill, C., Frey, E., Ziegelmann, B., Rosenkranz, P., & Ellis, J.D. 2013. Standard methods for Varroa research. In: Dietemann, V., Ellis, J.D., Neumann, P. (Eds) The COLOSS BEEBOOK, volume II: standard methods for Apis mellifera pest and pathogen research. Journal Apiculture Research, 52 (1), PP: 1-54. Genath, A., Petruschke. H., Bergen, M., & Einspanier, R. 2021. Influence of formic acid treatment on the proteome of the ectoparasite Varroa destructor. PLOS ONE, 16(10), PP: 1-15. Gunes, N., Nazmiye, A., Levent, B., Deniz, H., John, M., & Sami, S. 2017. Stress responses of honey bees to organic acid and essential oil treatments against Varroa mites. Journal of Apicultural Research, 56, PP: 175-181. Giovenazzo, P., Dubreuil, P. (2011). Evaluation of spring organic treatments against Varroa destructor (Acari: Varroidae) in honey bee Apis mellifera (Hymenoptera: Apidae) colonies in eastern Canada. Exp Appl Acarol. 55(1): 65-76. Mondragon, L., Spivak, M., & Andame, R. 2005. A multifactorial study of resistance of honey bees Apis mellifera to the mite Varroa destructor over one year in Mixico. Journal of EDP science, 36, PP: 345-358. Morton, J., Ball, R., Brown, M., & Wilkins, S. 2000. Managing Varroa. Central Science Laboratory and Department for Environment, Food and Rural Affairs, London, UK, 1-36. Noor, I., Muhammad, A., Ehsan, U., & Falak, N. 2020. Comparative field efficiency of the extracts of plant materials for controlling Varroa destructor in relation to brood development in honey bee (Apis mellifera) colonies. International Journal of Biosciences, 16 (1), PP: 126-138. Pietropaoli, M., & Formato, G. 2018. Liquid formic acid 60% to control varroa mites (Varroa destructor) in honey bee colonies (Apis mellifera): protocol evaluation. Journal of Apicultural Research, 57 (2), PP: 300-307. Pietropaoli, M., & Formato, G. 2022. Formic acid combined with oxalic acid to boost the acaricide efficacy against Varroa destructor in Apis mellifera. Journal of Apicultural Research, 61 (1), PP: 320–328. Ramsey, S.D., Ochoa, R., Bauchan, G., Gulbronson, C., Mowery, J.D., Mowery, A., Lim, D., Joklik, J., Cicero, J.M., Ellis, J.D., Hawthorne, D., & VanEngelsdorp, D. 2021. Varroa destructor feeds primarily on honey bee fat body tissue and not hemolymph. PNAS Latest Articles, PP: 1-10. Rademacher, V., & Harz, M. 2006. Oxalic acid for the control of Varroosis in honey bee colonies – a review. Apidologie, 37, PP: 98–120. Rahimi, A., Mirmoayedi, A., and Khanjani, M. 2014. Dispersion type of Varroa mite (Acari, Varroidae) Among the Bee hives in Kurdistan Province, Iran. International Journal of Farming and Allied Sciences, 3 (3), PP: 255-259. Toomemaa, K., Martin, A., & Williams, I. H. 2010. The effect of different concentrations of oxalic acid in aqueous and sucrose solution on Varroa mites and honey bees. Apidologie, 41, PP: 643–653. Underwood, R.M., & Currie, R.W. 2005. Effect of Concentration and Exposure Time on Treatment Efficacy Against Varroa Mites (Acari: Varroidae) During Indoor Winter Fumigation of Honey Bees (Hymenoptera: Apidae) with Formic Acid. Apiculture and Social Insects, 98(6), PP: 1802-1809. Zemene, M., Bogale, B., Derso, S., Belete, S., Melaku, S.,& Hailu, H. 2015. A review on Varroa mites of honey bees. Academic journal of Entomology, 8 (3), PP: 150-159. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 268 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 178 |
||