2استادیار اقتصاد کشاورزی، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران.
3استادیار گروه اقتصاد کشاورزی، دانشکده علوم کشاورزی
چکیده
چکیده مقدمه: یکی از جنبههای مهم توسعه پایدار، کشاورزی پایدار است. که سه هـدف اصلی بهرهوری اقتصادی، کیفیت زیست محیطی و مسئولیت اجتماعی دارد که میبایست به صورت متعارف در کنار یکدیگر بررسی شوند. شـناخت ایـن مؤلفـههـا مـیتوانـد در تـدوین سیاستها و راهبردهای کشاورزی پایدار نقش بسزایی ایفاء کند. هدف اصلی مطالعه حاضر شناخت و تحلیل مؤلفههای پایـداری نظـام کـشت برنج در شهرستان رشت است. مواد و روش: دادههای مورد نیاز به صورت حضوری و با تکمیل پرسشنامه از کشاورزان شالیکار شهرستان رشت در سال 1400-1399 جمعآوری شدند. از فرآینـد تحلیـل سلسله مراتبی ((AHP برای تعیین وزن شاخصهای اجتمـاعی، اقتصـادی و اکولوژیکی استفاده شد و همچنین برای ادغام شاخصهای پایداری از روش شاخص ترکیبی بهره گرفته شد. نتایج و بحث: نتایج نشان داد که 36 درصد نظام تولید برنج در وضعیت نرمال است و تنها 4 درصد نظام تولید برنج در وضعیت پایدار قوی و بالقوه پایدار قرار دارد. نتایج نشان داد که ارقام بومی از نظر شاخصهای پایداری وضعیت مطلوبتری داشتهاند و کشاورزانی که عملیـاتهـای مـدیریت اگرواکولوژیـک را استفاده کردهاند، از نظر پایداری اکولوژیکی، اقتصادی و پایـداری کـل در سـطحی بالاتری قرار داشتهاند. نتیجه گیری: با توجه به نتایج کشاورزانی که دارای اراضی یکجا و متمرکز بودهاند از نظر پایداری اقتصادی و پایداری کل وضعیت مطلوبتری داشتهاند. بنابراین کشت ارقام بومی، مدیریت اگرواکولوژیک و حرکت به سوی اندازههای بزرگتر مزرعه میتواند تاثیر مثبت بر پایداری کشت برنج داشته باشد.
1MSc Student, Department of Agricultural Economics
2Reza Esfanjari Kenari, Assistant Professor of Agricultural Economics, Faculty of Agricultural Sciences, University of Guilan, Rasht, Iran.
3Assistant Professor, Department of Agricultural Economics, Faculty of Agricultural Sciences, University of Guilan, Rasht, Iran
چکیده [English]
Abstract: Introduction: One of the important aspects of sustainable development is sustainable agriculture. which has three main goals, economic productivity, environmental quality and social responsibility, which should be considered together in a conventional way. Knowing these components can play a significant role in developing sustainable agricultural policies and strategies. The main goal of the present study is to identify and analyze the sustainability components of the rice cultivation system in Rasht county. Materials and Methods: The required data were collected by interviewing and completing questionnaire from the rice farmers of Rasht county in 2019-2020. Hierarchical analysis process (AHP) was used to determine the weight of social, economic and ecological components, and the composite index method was also used to integrate sustainability components. Results and Discussion: The results showed that 36% of the rice production system is in a normal state and only 4% of the rice production system is in a strong and potentially stable state. The results showed that the native varieties had a more favorable situation in terms of sustainability indicators, and the farmers who used agro ecological management operations were at a higher level in terms of ecological, economic and overall sustainability. Conclusions: According to the results, farmers who have lump sum lands have a more favorable situation in terms of economic stability and overall stability. Therefore, the cultivation of native varieties, agro-ecological management and moving towards larger farm sizes can have a positive effect on the sustainability of rice cultivation.
کلیدواژهها [English]
social sustainability, economic sustainability, ecological sustainability, Rasht county