1محقق شاغل در انستیتو تحقیقات بین المللی ماهیان خاویاری
2بخش بهداشت و بیماریها، موسسه تحقیقات بین المللی تاسماهیان دریای خزر
3موسسه تحقیقات بین المللی تاسماهیان دریای خزر-رشت- ایران
4موسسه تحقیقات بین المللی تاسماهیان دریای خزر- رشت- ایران
چکیده
انگل دیکلوبوتریوم آرماتم (Diclobothriumarmatum Leuckart, 1835) از جمله انگل های مونوژن از خانواده دیکلوبوتریده و جنس دیکلوبوتریوم بوده که بصورت اختصاصی ماهیان خاویاری را در زیستگاه های طبیعی و نیز در شرایط پرورشی آلوده می نماید. این انگل یک میزبانه بوده و با تاثیر گذاری بر آبشش ماهیان خاویاری موجب اختلالات تنفسی و در آلودگی های شدید موجب تلفات ماهیان مذکور می گردند. شناسایی انگل دیکلوبوتریوم آرماتم بر اساس ویژگی های ساختاری این انگل و نیز با توجه به بروز رفتارهای مختلف در ماهیان خاویاری آلوده، از جمله کاهش اشتها و نیز مشاهده جراحات گسترده به همراه خونریزی و رنگ پریدگی در آبشش ماهیان خاویاری امکان پذیر می باشد. آسیب های بافتی ایجاد شده توسط دیکلوبوتریوم آرماتم شامل چسبندگی در تیغه های آبشش ثانویه، دژنرسانس، ادم، نکروز، پرخونی، خونریزی، هیپرپلازی و تخریب بافت های آبشش می باشد. با توجه به کاهش اشتها و رشد و نیز امکان بروز تلفات در ماهیان خاویاری پرورشی آلوده شده به انگل دیکلوبوتریوم آرماتم، پیشگیری از آلودگی ماهیان پرورشی به این انگل در مزارع پرورش ماهیان خاویاری ضروری است. نصب فیلترهای مناسب در مسیر آب ورودی از رودخانه به مزارع و نیز استفاده از آب چاه همراه با اکسیژن دهی مناسب همزمان با افزایش دمای آب در این زمینه موثر است. جهت درمان ماهیان آلوده به انگل دیکلوبوتریوم آرماتم انتخاب مناسب ترین روش درمانی بر اساس وضعیت آلودگی ماهیان به انگل صورت می گیرد بطوریکه در مراحل ابتدایی آلودگی ماهیان به انگل دیکلوبوتریوم آرماتم که شدت و شیوع آلودگی کم می باشد می توان از نمک معمولی بدون ید بصورت حمام به میزان ppm 1000 تاppm 1500 به مدت 20 دقیقه استفاده نمود اما در آلودگی شدید ماهیان استفاده از حمام فرمالین به مقدار ppm 400 در طی 30 دقیقه همراه با اکسیژن دهی و نظارت مستمر توسط مسئول بهداشتی مزارع پرورشی در درمان ماهیان موثرتر خواهد بود.
1Researcher working at International Sturgeon Research Institute
2کارشناس بیماری های محیطی و تغذیه ای
3International Sturgeon Research Institute- Rasht- Iran
4International Sturgeon Research Institute- Rasht- Iran
چکیده [English]
The Diclobothrium armatum parasite is one of the monogenean parasites of the Diclobuteridae family and the genus Diclobothrium, which specifically infects sturgeon in natural habitats and cultured conditions. This parasite is a single host, and by affecting the gills of the sturgeon, it causes breathing disorders, and in severe contamination, causes the death of the sturgeon. Identification of the Diclobothrium armatum parasite based on the structural features of this parasite and also considering the occurrence of various behaviors in infected sturgeons, including loss of appetite and extensive injuries with bleeding and anemia in Sturgeon gills are possible. Tissue damage caused by the Diclobothrium armatum includes adhesion in secondary gill blades, degeneration, edema, necrosis, hyperemia, hemorrhage, hyperplasia, and destruction of gill tissues. Considering the decrease in appetite and growth and also the possibility of death in farmed sturgeon infected with the Diclobothrium armatum parasite, it is necessary to prevent the contamination of farmed fish with it in sturgeon farms. Installing suitable filters in the way of water entering the fields from the river and using well water with proper oxygenation at the same time as the water temperature increases are effective in this field. In order to treat fish with the Diclobothrium armatum parasite, the most appropriate treatment method is selected based on the status of fish contamination with the Diclobothrium armatum parasite.