1Department of Basic Sciences, Faculty of Veterinary Medicine, Shahid Chamran University of Ahvaz, Ahvaz, Iran
2DVM student in the Faculty of Veterinary Medicine, Shahid Chamran University of Ahvaz, Ahvaz, Iran
3Razi Vaccines and Serum Research Institute, Agricultural Research education and extension Organization, Tehran, Iran
چکیده
The yellow digger scorpion, Scorpio maurus, is a medically important scorpion for which little is known about its genetic diversity. Polymerase chain reaction products of 16srRNA gene fragments were generated from scorpion specimens named SmKh1 and SmKh2. These sequences showed high similarity with the only partial sequence of S. maurus isolate SCA1 large subunit ribosomal RNA gene available in the Genbank database. The drawing of the phylogeny tree showed two clusters, A and B. The two specimens (SmKh1 and SmKh2), which are placed in sub-cluster A2, were provided from Behbahan, Iran, and they have the closest relationship with the only sequence of S. maurus (MW281771), which is also collected from Behbahan. It is noteworthy that the two sequences obtained from S. maurus scorpions recorded from Miandoab (MK170444) and Mahabad (KU705354), which are in sub-cluster A1, are more similar to the scorpions isolated from the Mediterranean basin than those collected from Behbahan. This issue is probably due to the fact that patterns of genetic diversity are a reflection of variation in gene flow, which is also influenced by factors such as territorial barriers and geographical distances. We conclude that the scorpions of this study accompanied by similar scorpions in the Mediterranean basin, belong to the same species despite the insignificant differences.
تنوع ژنتیکی در جنس عقرب اسکورپیو (Scorpion: Scorpionidae) از ایران: شواهد اولیه بر اساس توالی 16srRNA
چکیده [English]
عقرب زرد حفار، اسکورپیو موروس، یک عقرب مهم پزشکی است که اطلاعات کمی در مورد تنوع ژنتیکی آن وجود دارد. محصولات PCR قطعات ژن 16srRNAاز نمونههای عقرب اسکورپیو تولید گردید که به نامهای SmKh1 و SmKh2 نامگذاری شدند. این توالیها شباهت بالایی با بخشی از تنها توالی ژن SCA مربوط به ساب یونیت بزرگ RNAیبوزومی جدا شده از عقرب اسکورپیو موروس که در بانک ژن موجود است، نشان دادند. ترسم درخت فیلوژنی، دو خوشه A و B را نشان داد. دو توالی عقرب بهبهان (SmKh1 و SmKh2) که در خوشه A2 قرار گرفتند، نزدیکترین رابطه را با تنها توالی عقرب اسکورپیو موروس (MW281771) که آن هم از بهبهان جمع آوری شده بود، داشتند. شایان ذکر است که دو توالی بهدستآمده از عقربهای اسکورپیو موروس ثبت شده از میاندوآب (MK170444) و مهاباد (KU705354) که در زیرخوشه A1 قرار دارند، شباهت بیشتری به عقربهای جدا شده از حوضه مدیترانه داشتند تا نمونههای جمعآوریشده از بهبهان. این موضوع احتمالاً به این دلیل است که الگوهای تنوع ژنتیکی بازتابی از تنوع در جریان ژنی است که تحت تأثیر عواملی مانند موانع سرزمینی و فواصل جغرافیایی قرار دارد. بنابراین، نتیجه میگیریم که عقربهای این مطالعه همراه با عقربهای مشابه در حوضه مدیترانه با وجود تفاوتهای ناچیز متعلق به یک گونه هستند.
1.Fet V, Sissom WD, Lowe G, Braunwalder ME. Catalog of the scorpions of the world (1758–1998). New York Entomological Society, New York, 2000. 2.Birula AA. Miscellanea scorpiologica. IX. Ein Beiträg zur Kenntnis der Skorpionenfauna des Russischen Reiches und der angrenzenden Länder. Annuaire du Musée Zoologique de l´Académie Impériale des Sciences de St.-Pétersbourg. 1911;16:161-179. 3.Gantenbein B, Fet V, Gromov AV. The first DNA phylogeny of four species of Mesobuthus (Scorpiones, Buthidae) from Eurasia. J. Arachnol. 2003;31(3):412-420. 4.Parmakelis A, Stathi I, Spanos L, Louis C, Mylonas M. Phylogeography of Iurus dufoureius (Brulle, 1832) (Scorpiones, Iuridae).J.Biogeogr. 2006;33(2):251-260. 5.Fet V, Soleglad ME. High-level systematics and phylogeny of the extant scorpions (Scorpiones: Orthosterni). Euscorpius. 2003;11:1-56. 6.Woese CR, Fox GE. Phylogenetic structure of the prokaryotic domain: the primary kingdoms. Proceedings of the National Academy of Sciences. 1977;74(11):5088-5090. 7.Abdel Nabi IM, McVean A, Abdel Rahman, MA, Omran MA. Intraspecific diversity of morphological characters of the burrowing scorpion Scorpio maurus palmatus (Ehrenberg, 1828) in Egypt (Arachnida: Scorpionida: Scorpionidae). Serket. 2004;9(2):41-67. 8.Koc H, Sipahi H, Yagmur EA. Genetic diversity within Scorpio maurus (Scorpiones: Scorpionidae) from Turkey. NorthWest.J. Zool. 2017;13(1):27-33. 9. Froufe E, Sousa P, Alves PC, Harris DJ. Genetic diversity within Scorpio maurus (Scorpiones: Scorpionidae) from Morocco: Preliminary evidence based on CO1 mitochondrial DNA sequences.Biologia. 2008;63(6):1157-1160. 10. Soltan Alinejad P, Rafinejad J, Dabiri F, Onorati P,Terenius O,Chavshin AR. Molecular analysis of the mitochondrial markers COI, 12S rDNA and 16S rDNA for six species of Iranian scorpions.BMC. Res. Notes. 2021;14:40. 11. Thompson JD, Higgins DG, Gibson TJ. CLUSTAL W: improving the sensitivity of progressive multiple sequence alignment through sequence weighting, position-specific gap penalties and weight matrix choice. Nucleic Acids Res. 1994;22(22):4673-80. 12. Tamura K, Stecher G, Peterson D, Filipski A, Kumar S. MEGA6: Molecular evolutionary genetics analysis Version 6.0. Mol.Biol. Evol. 2013;30:2725-2729. 13. Vachon M. Etude des caracteres utilises pour classer les familles et les genres de Scorpions (Arachnides). 1. La trichobothriotaxie en arachnologie. Sigles trichobothriaux et types de trichobothriotaxie chez les scorpions. Bulletin du Museum National d’Histoire Naturelle. 1974;3:857-958. 14. Lamoral BH. The scorpions of Namibia. Ann. Natal Mus. 1979;23:497-784. 15. Quijano Ravell AF, De Armas LF, Francke OF, Ponce Saavedra J. A new species of the genus Centruroides Marx (Scorpiones, Buthidae) from western Michoacán State, Mexico using molecular andmorphological evidence. ZooKeys. 2019;859:31-48. 16. Wang IJ, Summers K. Genetic structure is correlated with phenotypic divergence rather than geographic isolation in the highly polymorphic strawberry poison-dart frog. Mol.Ecol. 2010;19:447-458