| تعداد نشریات | 285 |
| تعداد نشریات سازمان | 83 |
| تعداد شمارهها | 3,091 |
| تعداد مقالات | 34,509 |
| تعداد مشاهده مقاله | 49,308,601 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 79,777,322 |
اثر دورهای مختلف آبیاری بر عملکرد و اجزای عملکرد چهاررقم پیاز در شرایط آب و هوایی گرم و مرطوب | ||
| پژوهش آب در کشاورزی | ||
| دوره 27، شماره 2، شهریور 1392، صفحه 137-148 اصل مقاله (234.04 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22092/jwra.2013.128819 | ||
| نویسندگان | ||
| حامد حسن زاده خانکهدانی* 1؛ سید عبدالحسین محمدی جهرمی2؛ ابراهیم ذاکری فرد ملاحسنی3؛ مریم السادات محمدی جهرمی4 | ||
| 1کارشناس ارشد باغبانی ایستگاه تحقیقات کشاورزی میناب؛ | ||
| 2کارشناس ارشد باغبانی، مربی گروه باغبانی دانشگاه آزاد اسلامی واحد جهرم؛ | ||
| 3کارشناس باغبانی ایستگاه تحقیقات کشاورزی میناب؛ | ||
| 4دانشجوی کارشناسی ارشد باغبانی دانشگاه آزاد اسلامی واحد جهرم؛ | ||
| چکیده | ||
| به منظور بررسی اثر رژیمهای مختلف آبیاری بر عملکرد و اجزای عملکرد 4 رقم پیاز در شرایط آب و هوایی گرم و مرطوب، آزمایشی به صورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 4 تکرار اجرا شد. کرتهای اصلی به چهار رژیم آبیاری شامل آبیاری پس از 3±35I1=، 3±50I2=، 3±65I3= و 3±80I4= میلیمتر تبخیر از تشت تبخیر کلاس A و کرتهای فرعی به چهار رقم پیاز شامل وایت گرانو، آدمیرال، پریماورا و مینهروا اختصاص یافت. کشت بذر در خزانه انجام و نشاها پس از 2 ماه در زمین اصلی به فاصله 30×10 سانتیمتر کشت شدند. پس از پوک شدن گردن سوخها، صفات تعداد برگ، ارتفاع بوته، طول سوخ، تعداد لایه در هر سوخ، درصد ماده خشک، عملکرد و کارایی مصرف آب مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که تیمارهای آبیاری از نظر طول سوخ، تعداد لایه و درصد ماده خشک تفاوت معنیداری با هم نداشتند. با کاهش آبیاری تا تیمار 65 میلیمتر تبخیر از تشت، میزان عملکرد کاهش یافت، ولی در تیمار آبیاری پس از 80 میلیمتر تبخیر، افزایش عملکرد معنیداری معادل 7 درصد مشاهده شد. با افزایش آبیاری، رشد رویشی افزایش یافت. بیشترین کارایی مصرف آب مربوط به رقم وایت گرانو و پریماورا در تیمار آبیاری 80 میلیمتر تبخیر (به ترتیب 5/528 و 5/381 کیلوگرم در مترمکعب) و کمترین آن مربوط به رقم پریماورا در تیمار آبیاری پس از 35 میلیمتر تبخیر (1/858 کیلوگرم در مترمکعب) بود. کارایی مصرف آب در همه ارقام با کاهش آبیاری افزایش نشان داد. برای ارقام وایت گرانو، آدمیرال و پریماورا توصیه می شود دور آبیاری بر اساس تیمار آبیاری پس از 80 میلی متر تبخیر، در دی ماه 19 روز یکبار، بهمن 20 روز یکبار، اسفند 15 روز یکبار و فروردین 12 روز یکبار انجام شود. در رقم مینه روا به دلیل عدم وجود اختلاف معنی دار بین بیشترین مقدار آبیاری با تیمار آبیاری پس از 65 میلیمتر تبخیر، توصیه میشود دور آبیاری در دی ماه 15 روز یکبار، بهمن 17 روز یکبار، اسفند 12 روز یکبار و فروردین 10 روز یکبار اعمال گردد. در شرایط این آزمایش، ارقام وایت گرانو و آدمیرال از نظر صفات مورد بررسی وضعیت مناسبی داشتند. | ||
| کلیدواژهها | ||
| ارقام پیاز؛ رژیم آبیاری؛ میناب | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Effect of Different Irrigation Intervals on Yield and Yield Components of Four Onion Cultivars in a Warm and Humid Climate | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Hamed Hasanzadeh1؛ Abdolhossin Mohammadi2؛ Ebrahim Zakerifard3؛ Maryam Mohammadi4 | ||
| 1M.Sc in Horticulture of Agricultural Research Station of Minab; | ||
| 2M.Sc in Horticulture of Islamic Azad University of Jahrom; | ||
| 3Horticulture Specialist of Agricultural Research Station of Minab | ||
| 4M.Sc Student of Islamic Azad University of Jahrom | ||
| چکیده [English] | ||
| In order to evaluate the effect of different irrigation regimes on yield and yield components of 4 onion cultivars in a warm and humid climate, an experiment was performed as split plot design in RCBD with 4 replications. Main plots consisted of 4 irrigation regimes (irrigation after I1=35±3, I2=50±3, I3=65±3 and I4=80±3, mm evaporation from class A pan) and sub-plots consisted of 4 onion cultivars (‘White Grano’, ‘Admiral’, ‘Primavera’ and ‘Mineroa’). Seeds were sown in nursery and, after 2 months, transplants were planted in the field at 10×30 cm spacing. After bulb growth stopped and onion neck dried up, leaf number, plant height, bulb length, number of layers, dry matter, yield, and water use efficiency (WUE) were measured. Results showed that there was no significant difference between irrigation treatments in bulb length, layers number and dry mater. However, yield decreased by irrigation intervals up to 65 mm evaporation from class A pan, but it increased significantly in irrigation interval of 80 mm evaporation. Vegetative growth increased by reduction of irrigation interval. The highest WUE was observed in ‘Withe Grano’ and ‘Primavera’ cultivars in 80 mm evaporation treatment (5.528 and 5.381 kg/m3) and the least was in ‘Primavera’ cultivar in 35 mm evaporation treatment (1.858 kg/m3). WUE increased by reduction of irrigation in all cultivars. For ‘White Grano’, ‘Admiral’ and ‘Primavera’ cultivars recommended irrigation intervals is 19 days in January, 20 days in February , 15 days in March, and 12 days in April, based on 80 mm evaporation treatment. In the case of ‘Mineroa’ cultivar, considering no significant difference between the highest irrigation treatments with 65 mm evaporation treatment, it is recommended that irrigation intervals be 15 days in January, 17 days in February , 12 days in March, and 10 days in April. Under the condition of this study, White Grano cultivar, followed by Admiral, performed higher than the other cultivars, especially with respect to WUE and yield. Therefore, they are recommended for planting in the region. | ||
| کلیدواژهها [English] | ||
| Class A pan evaporation, Irrigation interval, Minab, White Grano and Admiral cultivars. Water use efficiency | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 219 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 223 |
||