زمانیان, محمد, شاهوردی, محمد, نصرالهی, محمود, خدادادی, حسین, طالب نژاد, علیرضا, یغموری, شیرین, عباسی, محمد رضا, رضایی, مرتضی, آقاشاهی, علیرضا, مصطفی طهرانی, علی, میرهادی, احمد, غلامی, حسین, ابراهیمی, داوود. (1401). پارس، رقم جدید شبدر ایرانی مناسب مناطق سرد و معتدل. سامانه مدیریت نشریات علمی, 11(1), 39-50. doi: 10.22092/rafhc.2023.352130.1264
محمد زمانیان; محمد شاهوردی; محمود نصرالهی; حسین خدادادی; علیرضا طالب نژاد; شیرین یغموری; محمد رضا عباسی; مرتضی رضایی; علیرضا آقاشاهی; علی مصطفی طهرانی; احمد میرهادی; حسین غلامی; داوود ابراهیمی. "پارس، رقم جدید شبدر ایرانی مناسب مناطق سرد و معتدل". سامانه مدیریت نشریات علمی, 11, 1, 1401, 39-50. doi: 10.22092/rafhc.2023.352130.1264
زمانیان, محمد, شاهوردی, محمد, نصرالهی, محمود, خدادادی, حسین, طالب نژاد, علیرضا, یغموری, شیرین, عباسی, محمد رضا, رضایی, مرتضی, آقاشاهی, علیرضا, مصطفی طهرانی, علی, میرهادی, احمد, غلامی, حسین, ابراهیمی, داوود. (1401). 'پارس، رقم جدید شبدر ایرانی مناسب مناطق سرد و معتدل', سامانه مدیریت نشریات علمی, 11(1), pp. 39-50. doi: 10.22092/rafhc.2023.352130.1264
زمانیان, محمد, شاهوردی, محمد, نصرالهی, محمود, خدادادی, حسین, طالب نژاد, علیرضا, یغموری, شیرین, عباسی, محمد رضا, رضایی, مرتضی, آقاشاهی, علیرضا, مصطفی طهرانی, علی, میرهادی, احمد, غلامی, حسین, ابراهیمی, داوود. پارس، رقم جدید شبدر ایرانی مناسب مناطق سرد و معتدل. سامانه مدیریت نشریات علمی, 1401; 11(1): 39-50. doi: 10.22092/rafhc.2023.352130.1264
پارس، رقم جدید شبدر ایرانی مناسب مناطق سرد و معتدل
1دانشیار، موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران.
2استادیار، بخش تحقیقات علوم زراعی و باغی، ایستگاه تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی بروجرد، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بروجرد، ایران.
3استادیار، بخش تحقیقات علوم زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی چهار ومحال بختیاری، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، شهرکرد، ایران.
4استادیار، بخش تحقیقات علوم زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان مرکزی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، اراک، ایران.
5استادیار، بخش تحقیقات علوم زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی کردستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، سنندج، ایران.
6استادیار، بخش تحقیقات علوم زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، مشهد، ایران.
7استاد، موسسه تحقیقات علوم دامی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران.
8دانشیار، موسسه تحقیقات علوم دامی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران.
9استادیار، موسسه تحقیقات علوم دامی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران.
چکیده
افزایش عملکرد کمی و کیفی علوفه، تنوع بالا در بین توده های بومی شبدر ایرانی و عدم رقم ثبت شده ازاین توده ها ضرورت معرفی ارقام جدیدی از شبدر در کشور را نشان می دهد. رقم پارس به روش انتخاب لاین خالص طی یک دوره 13 ساله در سال 1378 از بین 22 توده بومی شبدر ایرانی کشور انتخاب و معرفی شد. در سالهای81 - 1379 بذور توده های اولیه کشت گردیده و تک بوتههای برتر هر توده در مقایسه با توده بومی بالاده کازرون انتخاب شده و سپس تک بوته های انتخابی در قالب 150 لاین برتر در سال 82-1381 در قالب طرح آلفا لاتیس مقایسه مقدماتی شدند. لاینهای برتر منتخب طی سالهای 85 -1383در سه منطقه کرج، شهرکرد و بروجرد در قالب یک طرح مقایسه عملکرد نیمه نهایی مقایسه شدند. رقم جدید، سپس در تعیین ارزش زراعی تعداد 15لاین برتر انتخاب شده از مرحله قبل همراه با شاهد در یک طرح سازگاری در پنج منطقه کرج، بروجرد، شهرکرد، اراک و سنندج در سالهای زراعی 87-1385 مورد ارزیابی قرار گرفت. ارزیابی واکنش لاینهای انتخابی شبدر ایرانی نسبت به زنگ و لکه سیاه شبدر در سال زراعی 87- 1386 در بروجرد در شرایط آلودگی طبیعی در شرایط مزرعه انجام شد. آزمایش تعیین کیفیت و ارزش غذایی لاینهای انتخابی در سال زراعی89-1387 در کرج انجام شد. نتایج آزمایشهای مربوط به کیفیت نشان داد که لاین امیدبخش شبدر ایرانیKPC-EqlidFars-78-4 با 9/19 درصد پروتئیین نسبت به شاهد برتری داشت. در سال زراعی 95-1394 آزمایش تحقیقی–ترویجی مقایسه عملکرد علوفه لاین های امیدبخش شبدر ایرانی KPC-EqlidFars-78-4 در مقایسه با توده محلی به اسم هرندی در بروجرد اجرا گردید. نتایج نشان داد لاین KPC-EqlidFars-78-4 در شرایط زارعین با داشتن عملکرد 72/65 تن در هکتار علوفه تر و 11/56 تن در هکتار علوفه خشک بهترتیب با 10/60 و 12/20 درصد نسبت به تودههای بومی (شاهد) برتر بود. استفاده بهینه از بارندگیهای بهاره به علت سرعت رشد بالا و امکان برداشت مکانیزه، فرم ایستاده و ارتفاع بیشتر، زودرسی و دوره رشد کوتاه تر و در نتیجه تعداد آبیاری کمتر در یک فصل رشد، پتانسیل بالای عملکرد علوفه به خصوص در اوایل فصل و تحمل به بیماری های زنگ و لکه سیاه نسبت به توده بومی، از جمله صفات مهم رقم جدید یرای معرفی آن بود.
Pars, new cultivar of Persian clover, suitable for cold and tempered regions
نویسندگان [English]
M. Zamanian1؛ M. Shahverdi2؛ M. Nasrollahi2؛ H. Khodadadi3؛ A. R. Talebnejad4؛ Sh. Yaghmuri5؛ M. R. Abbasi6؛ M. Rezaei7؛ A. R. Aghashahi8؛ A. Mostafa Tehrani9؛ A. Mirhadi9؛ H. Gholami9؛ D. Emrahimi9
1Associate Professor, Seed and Plant Improvement Institute, Agricultural Research, Education and Extension Organization (AREEO), Karaj, Iran.
2Assistant Professor, Field and Horticultural Crops Research Department, Lorestan Agricultural and Natural Resources Research and Education Center (AREEO), Brojerd, Iran.
3Assistant Professor, Field and Horticultural Crops Research Department, Chaharmahal and Bakhtiari Agricultural and Natural Resources Research and Education Center (AREEO), Shahrekord, Iran.
4Assistant Professor, Field and Horticultural Crops Research Department, Markazi and Bakhtiari Agricultural and Natural Resources Research and Education Center (AREEO), Arak, Iran.
5Assistant Professor, Field and Horticultural Crops Research Department, Kordestan and Bakhtiari Agricultural and Natural Resources Research and Education Center (AREEO), Sannandaj, Iran.
6Assistant Professor, Field and Horticultural Crops Research Department, Khorasan Razavi and Bakhtiari Agricultural and Natural Resources Research and Education Center (AREEO), Mashahad, Iran.
7Professor, Horticultural Sciences Research Institute, Agricultural Research, Education and Extension Organization (AREEO), Karaj, Iran.
8Associate Professor, Horticultural Sciences Research Institute, Agricultural Research, Education and Extension Organization (AREEO), Karaj, Iran.
9Assistant Professor, Horticultural Sciences Research Institute, Agricultural Research, Education and Extension Organization (AREEO), Karaj, Iran.
چکیده [English]
Advantage of native populations of Persian clover to increase quantity and quality of the forage yield, high diversity among the native clover populations of Iran and the lack of registered cultivars driven from these landraces are important reasons for introducing new clover cultivars with native origin in the country. Pars cultivar was selected by pure line selection method in 1999 from 22 native multi cuts clover populations. In 2000-2001, the seed of primary population were planted and superior single plants in each row were selected based on comparison with the native population of Baladeh Kazerun as check cultivar. Then, the selected single plants (top 150 lines) were compared in an alpha lattice design with two replications in 2002-2003. Selected top lines during 2004-2005 were compared in three regions of Karaj, Shahrekord and Broujerd in a semi-final performance trial. To determine the stability and value for cultivation and use (VCU) of the top 15 selected lines, these lines were compared in a completed randomized block design in five regions of Karaj, Boroujerd, Shahrekord, Arak and Sanandaj in 2006-2007. Evaluation of the reaction of selected Iranian clover lines to rust and black clover spot in 2007-2008 cropping year was performed in Boroujerd station under natural infection in the field. To determine the quality and nutritional value of selected lines, an experiment was conducted in Karaj in 2008-2009 cropping year. The results showed that promising Iranian clover lines KPC-EqlidFars-78-4 with 19.9% protein content was superior to the control. In the cropping year 2015- 2016, a research-extension experiment was conducted to compare the forage yield of promising Iranian clover lines KPC-EqlidFars-78-4 with a local control (Harati) in Boroujerd. The results showed that line KPC-EqlidFars-78-4 under farmers' conditions had 72.65 tons per hectare of wet forage yield and 11.56 tons per hectare of dry matter yield with 10.60 and 12.20% superiority to the local control, respectively, Its appropriate optimal use of spring rainfall due to its high growth rate and possibility of mechanized harvesting, due to standing form and high height, early maturity and shorter growing period can result in less irrigation in one growing season, high forage yield potential, especially in onset of the season and also its resistance to rust and black spot diseases that is common in the native population, were some important characteristics of Pars cultivar for release and cultivation in the cold and temperate regions.
امامی، ع. 1377.بررسی و مقایسه عملکرد علوفه ارقام شبدر ایرانی. خلاصه مقالات پنجمین کنگره علوم زراعت و اصلاح نباتات ایران. 13-9 شهریور- کرج. صقحه 344.
بهشتی، ع. 1376.مقایسه عملکرد علوفه ارقام شبدر ایرانی و تعیین سازگاری آنها با شرایط اقلیمی مشهد، مجله نهال و بذر، جلد 13 ( 2 ): 52-47.
زمانیان، م. و شاملو، ج. 1379.شبدر ایرانی مناسب مناطق سرد و معتدل، نشرآموزش کشاورزی: 5 صفحه.
زمانیان،م. 1396.ارزیابی پایداری عملکرد علوفه لاینهای امید بخش شبدر ایرانی (Trifolium resupinatum ). مجله به نژادی نهال و بذر. جلد( 2) 1 -33: 194 -177.
عطاران، م. 1373. بررسی و مقایسه عملکرد کمی و کیفی علوفه ارقام شبدر ایرانی. خلاصه سومین کنگره علوم زراعت و اصلاح نباتات. صفحه 206-205. دانشگاه تبریز، 17 - 12 شهریور .
کریمی، ه. 1383.زراعت و اصلاح گیاهان علوفهای. انتشارات دانشگاه تهران. 414 صفحه.
Kim, J. D., Kim, S. G. and Know, C. H. 2004. Comparison of forage yield and quality of forage legumes. J. Anim. Sci. & Technol. (kor) 46(3): 437 – 442.
Kolokol, T. L. 1985. Results of studying certain forage crops in Uzbekistan. Isopolls. Mir. Kollektsii-kultur. Rast-dlya-selektsii. 68-78. in: CAB Abstract 1987-1989.
Lin, C. S. and M. R. Binns. 1988. A superiority measure of cultivar performance for cultivar x location data. Can. J. Plant Sci. 68: 193-198.
Sohoo, M. S., Beri, S. M. and Bhardway, B. L. 1995. Sh-69 a new variety of Persian clover. Jour.of Res. 24: 107-118. In: Plant Breeding Abstracts 1986, Vol. 56, and No. 7:627.
Stakman, E. C., Stewart, D. M. and Loegerins, W. Q. 1962. Identifications of physiologic races of Puccinia graminis var. tritici. U.S. Dep. Agric. Agric. Res. Serv. E617 (Rev.).
Taylor, N. L. 1985. Clover science and technology. American Society of Agronomy. Publishers Madison, Wisconsin, USA. 445 pp.
William, R. O. 2002. Introduced Forage for South and South Central Texas. Texas Agricultural Extension Service. Publishers Unver. Agri. Res. Station Beeville. Texas. Pp.1-4.