مقدس فریمانی, شهرام, محمودی, مریم. (1401). دیدگاه گروه کانونی صاحبنظران منتخب آموزش کشاورزی نسبت به نظام آموزش کشاورزان آینده کشور. سامانه مدیریت نشریات علمی, 14(61), 102-124. doi: 10.22092/jaear.2022.128389
شهرام مقدس فریمانی; مریم محمودی. "دیدگاه گروه کانونی صاحبنظران منتخب آموزش کشاورزی نسبت به نظام آموزش کشاورزان آینده کشور". سامانه مدیریت نشریات علمی, 14, 61, 1401, 102-124. doi: 10.22092/jaear.2022.128389
مقدس فریمانی, شهرام, محمودی, مریم. (1401). 'دیدگاه گروه کانونی صاحبنظران منتخب آموزش کشاورزی نسبت به نظام آموزش کشاورزان آینده کشور', سامانه مدیریت نشریات علمی, 14(61), pp. 102-124. doi: 10.22092/jaear.2022.128389
مقدس فریمانی, شهرام, محمودی, مریم. دیدگاه گروه کانونی صاحبنظران منتخب آموزش کشاورزی نسبت به نظام آموزش کشاورزان آینده کشور. سامانه مدیریت نشریات علمی, 1401; 14(61): 102-124. doi: 10.22092/jaear.2022.128389
دیدگاه گروه کانونی صاحبنظران منتخب آموزش کشاورزی نسبت به نظام آموزش کشاورزان آینده کشور
1استادیار مؤسسه آموزش و ترویج کشاورزی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
2استادیار مؤسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران
چکیده
نظام آموزش کشاورزی باید همگام با رشد جمعیت جهان، تغییر اقلیم و همچنین پیشرفت روزافزون دانش و فناوری در علوم کشاورزی، نسل کنونی و آینده کشاورزان را برای حل مساله ها و چالشهای سده پیشرو، رقابت در عرصه داخلی و جهانی، رویارویی با نوسانها و به کارگیری بهینه از فناوریهای نوین آماده سازد. دستیابی به این هد فها نیازمند بازبینی و به روزرسانی پیوسته نظام آموزش کشاورزی و پیش بینی و تدوین رهیافت پسندید ه ی آموزش کشاورزان آینده است. با وجود رسالت عظیمی که نظام آموزش کشاورزی در آماده سازی جوانان و توانمندسازی بهر ه برداران حال و آینده کشور دارد، این نظام با آسیب ها و چالش های متعددی از جمله؛ ضعف در عوامل انگیزشی برای جذب جوانان در رشته های کشاورزی، پایین بودن سهم بخش کشاورزی از پذیرش دانش آموز در آموزش متوسطه کشور، ضعف بنیه علمی و عملی دانشجویان بخش کشاورزی و عدم تمایل بخشهای تولیدی و تجاری کشاورزی در جذب آنان مواجه است. ازاین رو، هدف اصلی این پژوهش، تعیین سویگان رهیافت آموزشی به منظور تربیت کشاورزان آینده در ایران از دیدگاه صاحب نظران و متخصصان نظام آموزش کشاورزی می باشد. این پژوهش به لحاظ هدف، از نوع مطالعات کاربردی و به لحاظ شیوه اجرا مطالع های توصیفی بوده، و به لحاظ دیدمان، از رویکرد کیفی بهره گرفته است. جامعه آماری این بررسی صاحبنظران حوزه آموزش کشاورزی شاغل در دانشگا هها، موسسه های تحقیقاتی و سازما نهای اجرایی مرتبط با ترویج و آموزش کشاورزی بودند که در نهایت 10 نفر از آنها با استفاده از روش نمونه گیری هدف دار انتخاب شدند. داد ه های مورد نیاز در این پژوهش با استفاده از مصاحبه و مرور گزارش های منتشر شده جمع آوری شد. پس از کدگذاری داد ه ها و استخراج مفهو م ها و مقوله ها، سویگان رهیافت آموزش کشاورزان آینده ایران شامل آرمان و فلسفه، هد فها، راهبردها و راهکارها و برنامه های اجرایی شناسایی و تبیین شدند. در نهایت بر اساس یافته های حاصل مواردی که باید در تدوین نقشه راه آموزش کشاورزی کشور در نظر گرفته شود، پیشنهاد شد.
The viewpoint of the focal group of selected agricultural education experts regarding the Iranian
future farmers education sys tem
نویسندگان [English]
SHAHRAM MOGHADDAS FARIMANI1؛ mery mahmoodi2
1Assistant Prof.of Institute of Agricultural Education and Extension, Agriculture Jihad, Agricultural Research,
Education and Extension Organization(AREEO)
2Assistant Professor, Seed and Plant Improvement Institute, Agricultural Research, Education and Extension
Organization (AREEO)
چکیده [English]
Agricultural education sys tem mus t prepare the current and future generation of farmers to solve the problems and challenges of the next century, domes tic and global competition, fluctuating preparation and make optimal use of new technologies, keeping up with the growth of the world's population, climate change, the increasing advancement of knowledge and technology in agricultural science. Achieving these goals requires continuous review and updating of agricultural education sys tem and the forecas ting and development of a satisfactory approach to educating future farmers. Despite the main mission of the agricultural education sys tem in preparing the youth and empowering the current and future farmers of the country, this sys tem faces many challenges, including; Weakness in motivating young people to agricultural fields, the low share of the agricultural sector in accepting s tudents in the country's secondary education, the weak scientific and practical foundation of agricultural graduates and the unwillingness of the agricultural production and commercial sectors to attract them. So, the main purpose of this s tudy was to determine the main pillars of an approach to agricultural education in order to train future farmers in Iran from the perspective of experts of agricultural education sys tem. In terms of the purpose, this s tudy is an applied research, and in terms of the method of implementation, it is a descriptive s tudy, and in terms of the paradigm approach, it has used a qualitative approach. The s tatis tical population of this survey included all agricultural education experts employed in universities, research ins titutes and executive organizations who finally 10 people were selected using the purposeful sampling method. The requiered data in this research was collected using interviews and reviewing published reports. After coding the data and extracting the codes, concepts and categories, the elements of future farmers education approach of Iran, including ideals and philosophy, goals, s trategies and solutions, and methodologies of executive plans were explained. Finally, based on the findings, the comments that should be considered in developing the country's agricultural education roadmap were sugges ted.
کلیدواژهها [English]
Education approach, Future farmers, Agricultural education, Agricultural education sys tem
مراجع
ابراهیم زاده، ع. 1383. فلسفه تربیت. چاپ اول. تهران: دانشگاه پیام نور.
ادهم، م. و شفیع زاده، ح. 1395. بررسی مهمترین چالشها و راهبردهای آموزشهای مهارتی در ایران. فصلنامه راهبرد اجتماعی فرهنگی، 5(20): 7-22.
برادران، م.، تقی بیگی، م. و علی بیگی، ا. (1399). بررسی وضعیت موجود آموزش عالی کشاورزی استان خوزستان از منظر رویکرد فراشناختی. نشریه علمی فناوری آموزشی، 14(4): 915-936.
بهرامی، ف.، و زمانی، غ. 1380. آموزش عالی کشاورزی و راهکارها. مجله جهاد، سال 21، شماره 244و 245، ص 32-27.
پورظهیر، ع.ت. 1386. مقدمهای بر برنامه ریزی آموزشی و درسی. چاپ بیست و پنجم. تهران: نشر آگاه.
ترکزاده، ج. 1388. رهبری راهبردی در آموزش عالی. در "رویکردها و چشم اندازها نو در آموزش عالی" (ویراستار: محمد یمنی دوزی سرخابی). تهران: پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی: 175-139.
ثمری، ع. 1394. مبانی نظری توسعه آموزش عالی و سیستم دانشگاه. تهران: انتشارات آفاق کلام.
حاجی هاشمی، ز،. و موحدی،ر. 1395. آسیب شناسی آموزش کشاورزی در دانشگاه پیام نور شهرستان شهرضا. مجله تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران، دوره ،47شماره ،4صص.
خاوری، ع. و گرزین، ر. 1393. آسیب شناسی نظام آموزش مهارتی. مهارت آموزی، 10(3): 92-77.
زارعی، ر.، زمانی، غ.، و کیان مهر، ن. 1397. آموزش عالی کشاورزی، معضلات، مشکلات و راهبردهای حل بحران. هفتمین کنگره ملی گسترش و آموزش کشاورزی پایدار منابع طبیعی و محیط زیست. هفتمین کنگره ملی علوم ترویج و آموزش کشاورزی منابع طبیعی و محیط زیست پایدار. 5-3 شهریور دانشگاه بوعلی سینا همدان.
زارعی، ر.، و زمانی، غ. 1395. روند تکاملی و تحولات آموزش کشاورزی از گذشته تا کنون (مورد مطالعه: مقطع کارشناسی در ایران). ششمین کنگره ملی علوم ترویج و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی ایران. 5 و 6 آبان. دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز.
سبحانی، م،ج.، چیذری، م.، صدیقی، ح.، و علم بیگی، ا. 1397. بررسی تأثیر مؤلفه های مدیریت استعداد بر بالندگی سازمانی در نظام آموزش عالی کشاورزی ایران. مجله علوم ترویج و آموزش کشاورزی، 14(1): 67-
عباس پور، ع.، مهاجر، ی.، اسدزاده، ح.، رجب بیگی، م. و جهان پناه، ب. 1396. الگوی آموزش بهره برداران در وزارت جهاد کشاورزی (سال 1395). فصلنامه پژوهش مدیریت آموزش کشاورزی، 9(43): 89-73.
عبداللهزاده، غ.، بارانی، ح.، باقری، ع.، نجفینژاد، ع. و سلطانی، ا. 1395. مهمترین مسائل آموزش عالی کشاورزی و منابعطبیعی در ایران. نامه آموزش عالی، 9(36): 72-51.
عظیم پور، ا.، مصرآبادی، ج. و یارمحمدزاده، پ. 1394. طراحی و اعتبار بخشی مقیاس راهبردهای آموزشی معلمان. نشریه آموزش و ارزشیابی، 8(31): 75-63.
عمانی، ا.، کمایی، ع. و نوراله نوری وند، آ. 1394. نقش عاملهای موثر بر کیفیت آموزشهای کاربردی فنی و حرفهای از دیدگاه دانشجویان آموزشکده کشاورزی اهواز. فصلنامه پژوهش مدیریت آموزش کشاورزی. 33 (2):16-28.
فتحی مقدم، م. (1387). باشگاه کشاورزان جوان. بازیابی شده در تاریخ 29 خرداد 1400. قابل دسترس در: http://www.bashgahkh.blogfa.com/post-13.aspx
Haruna, O. I., Asogwa, V.C. and Ezhim, I. A. 2019. Challenges and enhancement of youth participation in agricultural education for sustainable food security. African Educational Research Journal, 7(4): 174-182.
Kumar, A. and Kumar, V.A. 2014..Pedagogy in Higher Education of Agriculture. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 152: 89-93.
McKim, A.J. and Sorensen, T.J. 2018. An Innovative Model of Agricultural Education and Training in Guinea: Trending Toward Self-Sustainability. Journal of International Agricultural and Extension Education, 25(11): 1-14.
Merrill, M. D. 2000. Instructional strategies that teach. CBT solutions, November/December, 1-11.
Walthera, K.S. 2013. Challenges To Teaching And Learning Of Agriculture In Secondary Schools In Kakuyuni Division, Kangundo District, Machakos County, Kenya. A Thesis For The Degree Of Masters In Education, In The School Of Education Department Of Educational Management Policy And Curriculum Studies Ofkenyatta University. https://ir-library.ku.ac.ke/bitstream/handle/123456789/8972/Kabugi%2C%20Salome%20Waithira.pdf?sequence=1