- همه نشریات
- نشریات علمی سازمان تحقیقات، آموزش و ترویچ کشاورزی
- مجلات ترویجی سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
- سایر نشریات سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
- نشریات علمی انجمن ها
- علوم آب و خاک
- علوم اقتصاد و ترویج کشاورزی
- علوم جنگل, مرتع و آبخیزداری
- علوم دامی و شیلات
- علوم زراعی و باغی
- علوم گیاهپزشکی
- علوم مهندسی و مکانیزاسیون کشاورزی
- نشریات با زبان انگلیسی
- نشریات با زبان فارسی
- نشریات دانشگاه آزاد اسلامی
- نشریات علمی
پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 281 |
| تعداد نشریات سازمان | 80 |
| تعداد شماره‌ها | 2,459 |
| تعداد مقالات | 28,399 |
| تعداد مشاهده مقاله | 16,633,419 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 12,881,969 |
اولین مطالعه جهت بررسی امکان بهره گیری از روش بیورزونانس در سنجش آلودگی به هلیکوباکترپیلوری در موش های آلوده تجربی نژاد C57BL/6و مقایسه آن با روش هیستوپاتولوژیک | ||
| تحقیقات دامپزشکی و فرآورده‌های بیولوژیک | ||
| مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 13 آذر 1401 | ||
| نوع مقاله: مقاله کامل | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22092/vj.2022.360153.2015 | ||
| نویسندگان | ||
سیده نسیبه حسینی آهار 1؛ شهاب الدین صافی  1؛ محمد نصر اله زاده ماسوله 2
| ||
| 1گروه پاتوبیولوژی، واحد علوم و تحقیقات تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران. | ||
| 2گروه علوم بالینی، واحد علوم و تحقیقات تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران. | ||
| چکیده | ||
| عفونت هلیکوباکتر پیلوری شایع ترین بیماری معده در سراسر دنیا است. روش های تشخیصی تهاجمی و غیر تهاجمی مختلفی جهت تشخیص این باکتری مورد استفاده قرار می گیرد که با محدودیت هایی همراه هستند. پژوهش حاضر به منظور ارزیابی کارایی روش بیورزونانس در مقایسه با روش آسیب شناسی بافتی، در تشخیص هلیکوباکتر پیلوری انجام شد. 100 سر موش نر SPF نژاد C57BL/6 وارد مطالعه شده و به دو گروه شاهد و تیمار تقسیم شدند. موش های گروه تیمار پس از دریافت 0.2 میلی لیتر NaHCO3 2% مولار (مرک، آلمان) برای خنثی کردن اسیدیته معده، با 109 واحد پرگنه مخلوط هلیکوباکتر پیلوری (ATCC 43504) با PBS به صورت داخل معدی تلقیح شدند. موش ها تا 28 روز نگهداری شدند و در روزهای 0، 7، 14، 21 و 28 با استفاده از هر دو روش مورد بررسی قرار گرفتند. بیورزونانس توانست هلیکوباکتر پیلوری را در روز صفر با حساسیت 60% در موش‌ها تشخیص دهد. در روز هفتم، آسیب شناسی بافت در 20 درصد موش ها، هلیکوباکتر پیلوری را تشخیص داد. بیورزونانس تمامی موش های آلوده را از روز 7 تا 28 (100٪) شناسایی کرده و آسیب شناسی بافت همه موش‌های آلوده را فقط در روز 28 شناسایی کرد. تفاوت‌های آماری معنی‌داری بین دو روش تشخیصی در روزهای 0، 7، 14 و 21 آزمایش مشاهده شد. (P<0.05) مشخص شد که روش بیورزونانس نسبت به روش تشخیصی آسیب شناسی ، دارای حساسیت و ویژگی بالاتری بوده و ممکن است مولفه های معیار طلایی را در آزمون های غربالگری و تشخیص هلیکوباکتر پیلوری ارائه دهد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| هلیکوباکتر پیلوری؛ موش نژاد C57BL/6؛ بیورزونانس؛ آسیب شناسی بافتی؛ SMF | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Evaluation study of using the bioresonance assay for detecting Helicobacter pylori infection in experimentally infected C57BL/6 mice model, compared with histopathological examination | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Seyyedeh Nasibeh Hosseini Ahar1؛ shahabeddin safi1؛ Mohammad Nasrollahzadeh Masouleh2 | ||
| 1Department of Pathobiology, Science and Research Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran. | ||
| 2Department of Clinical Sciences, Science and Research Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran | ||
| چکیده [English] | ||
| HHelicobacter pylori infection is the most common stomach disease worldwide. Various invasive and non-invasive diagnostic methods are used to detect this bacterium, which are associated with limitations. The present study was conducted in order to evaluate the efficiency of the bioresonance method and the use of specific oscillatory frequency (SMF) in comparison with the histopathology diagnostic method to detect Helicobacter pylori in gastric biopsy samples of experimentally infected mice. One-hundred healthy male C57BL/6 mice were included in the study and divided into the control and treatment groups. Mice of the treatment group were inoculated intragastrically with 109 colony-forming units of H. pylori (ATCC 43504) mixture or PBS after treatment with 0.2 ml of 0.2 M NaHCO3 (Merck, Germany) to neutralize gastric acidity. Mice were kept up to 28 days and examined at days 0, 7, 14, 21, and 28 using histopathology and SMF. On day 0, only the SMF could detect the H. pylori in the stomach of 60% of mice, respectively. On day 7, histopathology could detect H. pylori in 20% mice, respectively. SMF detected all infected mice from days 7 to 28 (100%). Histopathology detected all infected mice only on day 28. Statistically significant differences were found between two diagnostic methods at days 0, 7, 14, and 21 of the experiment (P <0.05). SMF was found to have high sensitivity and specificity for H. pylori detection in all stages of infection | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Helicobacter pylori, C57BL/6 mice, Bioresonance, Specific modulation frequency, Histopathology | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 17 |
||
سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب