استفاده مجدد از پسابهای صنعتی و شهری در کشاورزی و آبزی پروری همواره مورد توجه بوده است. بحرانهای خشکسالی اخیر در ایران و سایر نواحی دنیا موجب شده است که این موضوع اهمیت بیشتری پیدا کند. در تحقیق حاضر از پساب تصفیه خانه شهری میاندوآب برای پرورش Artemia urmiana استفاده گردیده و عملکرد رشد و بقاء و بار باکتریایی آرتمیا در این سیستم ارزیابی شد. بدین منظور ابتدا پس از بررسی بار باکتریایی موجود در پساب در سه تیمار مختلف شامل شوری 60، 80 و 100 گرم در لیتر و کلرزنی 1، 3، 6 و 9 میلیگرم در لیتر کیفیت پساب ارتقاء داده شده و سپس پرورش A. urmiana انجام شد. پرورش در یک شرایط آزمایشگاهی کنترل شده و استاندارد صورت گرفت و در یک دوره 20 روزه میزان رشد و بقاء آرتمیا با تیمار شاهد مقایسه گردید. در انتهای دوره، بار باکتریها و میزان آلودگی و بیومس آرتمیا سنجش شد. نتایج نشان داد در تمامی تیمارها رشد و بقاء آرتمیای پرورش یافته در پساب بیشتر از تیمار شاهد در آب معمولی بوده و این اختلاف در اغلب موارد معنیدار بود (p<0.05). افزایش میزان نمک 100-80 گرم در لیتر و کلر زنی 9-6 میلیگرم در لیتر نیز توانست به صورت معنیداری باعث کاهش بار باکتریایی بیومس پرورش یافته در این سیستم شود (p<0.05). نتایج مطالعه حاضر نشان داد، به دلیل ویژگیهای ذاتی و تغذیهای آرتمیا و کیفیت پساب میتوان از این آب برای پرورش انبوه آرتمیا با موفقیت استفاده نمود. همچنین با افزایش شوری آب وکلرزنی میتوان بار باکتریایی آب را در حدی کاهش داد که بیومس تولیدی عاری از آلودگی باشد.
Reuse of treated municipal wastewater of Miandoab for rearing Artemia urmiana (Günther, 1890)
چکیده [English]
Reuse of industrial and municipal wastewater in agriculture and aquaculture has always been considered. Recent drought crises in Iran and other parts of the world have made this issue even more important. In the present study, Miandoab’s municipal wastewater was used for the cultivation of Artemia urmiana, and the performance of growth and survival and bacterial flora of Artemia was evaluated in this system. For this purpose, firstly, after checking the bacterial load in the wastewater, three different treatments including salinity of 60, 80 and 100 g/l and chlorination of 1, 3, 6 and 9 mg/l of the wastewater were improved. The breeding was carried out in a controlled and standard laboratory condition for a 20-day period, the growth and survival rate of Artemia was compared with the control. At the end of the course, the bacteria and infection rate of the Artemia biomass were measured. The results showed that in all treatments, the growth and survival of Artemia in wastewater was higher than the control treatment in normal water and this difference was significant in most cases (p<0.05). Increasing the salinity between 80 to 100 g/l and chlorination up to 6 to 9 mg/ could significantly reduce the bacterial load of the biomass grown in the system (p<0.05). As a final conclusion, it can be argued that due to the inherent and nutritional characteristics of the Artemia and the quality of wastewater, this water can be used successfully to cultivate Artemia massively. Also, by increasing water salinity and chlorination, the bacterial flora of the municipal wastewater can be reduced to an extent that the produced biomass is free of contamination.