براساس آخرین آمار فائو در سال 2021، ایران در بین کشورهای دنیا از نظر میزان تولید سیبزمینی رتبه سیزدهم را داشت (6). براساس آمار وزارت جهاد کشاورزی در سال 1398، سطح زیرکشت سیب زمینی کشور، حدود 143 هزار هکتار با تولید حدود 5 میلیون تن و میانگین تولید حدود 37 تن در هکتار بود (1). معرفی رقمهای جدید پرمحصول، متحمل به تنشهای محیطی و مناسب برای صنعت فرآوری و کنسروی از اهداف به نژادی سیب زمینی کشور میباشد. اصلاح رقم های دارای عملکرد بالا، کیفیت خوب برای مصارف مختلف و متحمل به تنش های زنده و غیر زنده چه از نظر اقتصادی و چه از نظر سلامت، نقش بهسزایی در زندگی مردم و جامعه ایفا می کند. ایران تا سال 1399، دارای پنج رقم به نام های ساوالان، خاوران، جاوید، آتوسا و آنوشا بود و بقیه رقم های سیب زمینی موجود در کشور وارداتی و توسط شرکت های خصوصی اروپایی اصلاح شده اند. شرایط آب و هوایی مناطق سیب زمینی کاری در کشور در بسیاری از موارد متفاوت با مناطق اصلاح رقم های وارداتی می باشد. این وضعیت باعث شده تا رقم ها نتوانند پتانسیل واقعی خود را نشان دهند و به برخی از عوامل خسارت زای شایع در کشور، حساسیت نشان دهند. برای جلوگیری از مشکلات ذکر شده، اصلاح رقم های داخلی پرپتانسیل، با کیفیت مناسب و متحمل به تنش های محیطی ضروری می باشد. رقم "تکتا" با داشتن ویژگی ها و خصوصیات مهم، در آینده می تواند در کشت بهاره سیبزمینی کشور یکی از رقم های موفق باشد.