- همه نشریات
- نشریات علمی سازمان تحقیقات، آموزش و ترویچ کشاورزی
- مجلات ترویجی سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
- سایر نشریات سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
- نشریات علمی انجمن ها
- علوم آب و خاک
- علوم اقتصاد و ترویج کشاورزی
- علوم جنگل, مرتع و آبخیزداری
- علوم دامی و شیلات
- علوم زراعی و باغی
- علوم گیاهپزشکی
- علوم مهندسی و مکانیزاسیون کشاورزی
- نشریات با زبان انگلیسی
- نشریات با زبان فارسی
- نشریات دانشگاه آزاد اسلامی
- نشریات علمی
پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 284 |
| تعداد نشریات سازمان | 82 |
| تعداد شماره‌ها | 3,036 |
| تعداد مقالات | 33,971 |
| تعداد مشاهده مقاله | 45,568,277 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 73,767,799 |
کارآیی غلظت‌های مختلف میکروکپسول دربردارنده Talaromyces flavus با دو فرمولاسیون پودر و سوسپانسیون در کنترل بیماری پژمردگی فوزاریومی گوجه‌فرنگی | ||
| آفات و بیماری های گیاهی | ||
| مقاله 1، دوره 90، شماره 1 - شماره پیاپی 114، 1401، صفحه 1-9 اصل مقاله (431.64 K) | ||
| نوع مقاله: بیماری‌شناسی گیاهی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22092/jaep.2022.355643.1409 | ||
| نویسندگان | ||
| محمد حسین شعبانی1؛ لاله نراقی* 2؛ مژده ملکی3؛ مریم نگهبان4 | ||
| 1دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ورامین، پیشوا | ||
| 2عضو هیئت علمی، موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور | ||
| 3مدیر گروه بیماری شناسی گیاهی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ورامین، پیشوا | ||
| 4عضو هیئت علمی موسسه تحقیقات گیاهپزشکی کشور | ||
| چکیده | ||
| در این تحقیق، کارآیی فرمولاسیون‌های میکروکپسول پودر و میکروکپسول سوسپانسیون Talaromyces flavus با غلظت‌های 106×2 ،106×4، 106×6، 106×8 و 107 واحد پرگنه ساز در هر گرم فرمولاسیون با روش افزودن به خاک وغلظت 107 واحد پرگنه ساز در هر گرم فرمولاسیون با روش آغشته‌سازی بذر با قارچ کش ثبت شده تالارومین در دو روش آغشته‌سازی بذر برای کنترل بیماری پژمردگی فوزاریومی گوجه‌فرنگی مقایسه شد. نتایج نشان داد که مؤثرترین تیمارها مربوط به‌غلظت‌های مخلف میکروکپسول سوسپانسیون با روش افزودن به خاک و میکروکپسول پودر با روش آغشته‌سازی بذر و بیش‌ترین غلظت آن (107 واحد پرگنه ساز در هر گرم) در روش افزودن به خاک بوده که از 83 تا 96 درصد موجب کاهش معنی‌دار درصد شدت بیماری در مقایسه با شاهد آلوده شد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| بیماری‌های گیاهی؛ فرمولاسیون؛ Talaromyces flavus؛ کنترل بیولوژیک | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Efficacy of different concentrations of microcapsules containing Talaromyces flavus with two formulations of powder and suspension in controlling Fusarium wilt disease of tomato | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Mohammmad Hossein Shabani1؛ Laleh Naraghi2؛ Mojdeh Maleki3؛ Maryam Negahban4 | ||
| 1Islamic Azad University, Varamin- Pishva Branch | ||
| 2Scientific Board Member, Iranian Research Institute of Plant Protection | ||
| 3ّFaculty of Plant Pathology Department, , Islamic Azad University, Varamin,Pishva Branch | ||
| 4Scientific Board Member, Iranian Research Institute of Plant Protection | ||
| چکیده [English] | ||
| The efficiency of powder microcapsules and suspension microcapsules of Talaromyces flavus with concentrations of 106 × 2, 106 × 4, 106 × 6, 106 × 8 and 107 colony forming units per gram of formulation in soil addition method and a concentration of 107 colony forming units per gram of formulation in seed impregnation method was compared with registered fungicide Talaromin in two methods of seed impregnation and addition to soil to control Fusarium wilt disease of tomatoes. The results showed that the most effective treatments were related to the different concentrations of suspension microcapsules by soil addition method and powder microcapsules by seed coating method and the highest concentration (107 colony forming units per gram) in adding to soil method reduced significantly 83- 96% the severity of the disease compared to the infected control. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Biological control, formulation, Talaromyces flavus, plant diseases | ||
| مراجع | ||
|
ABD-ELSALAM, K. A. and M. A. ALGHUTHAINY. 2015. Nanobiofungicides: are they next generation of fungicides. Journal of Nanotechnology and Materials Science, No. 2: 1-3. ANITHA, A. and M. RABEETH. 2010. Degradation of fungal cell walls of phytopathogenic fungi by lytic enzyme of Streptomyces griseus. African Journal of Plant Science, No. 4: 61-66. ATFANNEJAD DEZFOOLI, R., L. NARAGHI and A. NIAZMAND. 2014. A comparative study on different antagonistic mechanisms of Talaromyces flavus and Trichoderma harzianum in terms of growth inhibition of Fusarium oxysporum f. sp. lycopersici, causal agent of tomato wilt disease in laboratory conditions. International Journal of Research and Review, No. 2: 115-127. CHAUD, M., E. B. SOUTO, A. ZIELINSKA, P. SEVERINO, F. BATAIN, J. OLIVERIA-JUNIOR and T. ALVES. 2012. Nanopesticides in Agriculture: Benefits and Challenge in Agricultural Productivity, Toxicological Risks to Human Health and Environment. Toxics, No. 9: 131. CHITARRA, G. S. 2003. Germination inhibitors of fungal spores: Identification and mode of action. Ph.D. thesis Wageningen University, Wageningen, The Netherlands. With summaries in English and Dutch), 120 pages. ENGELELKES, C. A., R. L. NUCLO and D. R. FRAVEL. 1997. Effect of carbon, Nitrogen, and CN ratio on growth, sporulation, and biocontrol efficacy of Talaromyces flavus. Phytopathology, No. 87: 500-505. HAMMOUDI, O., M. SALAN, R. ABUAMSHA and JOHNSON, k. B. and J. A. DILEONE. 1999. Effect of antibiosis on antagonist dose-plant disease response relationships for the biological control of crown gall of tomato and cherry. Phytopathology, No. 89: 974-980. KHALIL, M. S., M. A. ABDEL-SATTAR, I. N. ALEY, K. A. ABED-ELSALAM and J. A. VERREET. 2003. Genetic affinities of Fusarium spp. and their correlation with origin and pathogenicity. African Journal of Biotechnology, No. 2: 109-113. KHAN, N. T. and N. JAMEEL. 2016. Antifungal activity of silver nanoparticles produced from fungus, Penicillium fellutanum at different pH. Journal of Microbial and Biochemical Technology, No. 8: 440-443. LIU, L., J. W. KLOPPER and S. TUZUN. 1995. Induction of systemic resistance in cucumber against Fusarium wilt by plant growth promoting rhizobacteria. Phytopathology, No. 85: 695-698. NARAGHI, L., A. HEYDARI, S. REZAEE and M. RAZAVI. 2010a. Biological control of greenhouse cucumber Verticillium wilt disease by Talaromyces flavus. Phytopathologia Mediterranea, No. 49: 321-329. NARAGHI, L., A. HEYDARI, S. REZAEE, M. RAZAVI and H. JAHANIFAR. 2010b. Study on antagonistic effects of Talaromyces flavus on Verticillium albo-atrum, the causal agent of potato wilt disease. Crop Protection, No. 29: 658-662. NARAGHI, L., A. HEYDARI, S. REZAEE, M. RAZAVI, H. GAHANIFAR and E. MAHMOODI KHALEDI. 2010c. Biological control of tomato Verticillium wilt disease by Talaromyces flavus. Journal of Plant Protection Research, No. 50: 360-365. NARAGHI, L., M. NEGAHBAN, A. HEYDARI, M. RAZAVI and H. AFSHARI AZAD. 2018. The effects of nanoparticles on sporulation and active population of Talaromyces flavus. International Journal of Bio-Technology and Research, No. 8: 27-38. NEGAHBAN, M., S. MOHARAMIPOUR, M. ZANDI and M. H. PEZESHKI. 2011. Oil nano-encapsulation by coacervation method on nutritional indices of Ttribolium castaneum (Col: Tenebrionidae). The International journal of artificial organs, No. 34: 667-667. SAJJADI, A. 2014. The effect of synthetic nanofertilizer on tobacco collar rot. Proceedings of the 21st Iranian Plant Protection Congress, Urmia University, September 1-4, 2014, page 135. TOMASSETO, F., J. M. TYLIANAKIS, M. REALE, S. WRATTEN and S. L. GOLDSON. 2017. Intensified agriculture favors evolved resistance to biological control. Proceedings of National Academy of Sciences of the United States of America, No. 114: 3885-3890. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 642 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 663 |
||
سامانه مدیریت نشریات علمی. طراحی و پیاده سازی از سیناوب