| تعداد نشریات | 285 |
| تعداد نشریات سازمان | 83 |
| تعداد شماره‌ها | 2,810 |
| تعداد مقالات | 31,895 |
| تعداد مشاهده مقاله | 40,508,869 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 17,861,952 |
عامل‌های تأثیرگذار بر عملکرد فراگیران شرکت کننده در دوره‌های آموزشی ترویج کشاورزی شهری(مورد مطالعه: دوره‌ی آموزشی باغبانی- پرورش سبزی و صیفی) | ||
| پژوهش مدیریت آموزش کشاورزی | ||
| دوره 12، شماره 53، شهریور 1399، صفحه 139-161 اصل مقاله (650.04 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22092/jaear.2021.351406.1748 | ||
| نویسندگان | ||
| ثریا پورجاوید* 1؛ علیرضا پورسعید2؛ سید مهدی میردامادی3 | ||
| 1دانشجوی دکترای ترویج و آموزش کشاورزی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران. | ||
| 2دانشیار گروه ترویج و آموزش کشاورزی، واحد ایلام، دانشگاه آزاد اسلامی، ایلام، ایران. | ||
| 3دانشیار گروه ترویج و آموزش کشاورزی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی ،تهران، ایران. | ||
| چکیده | ||
| این تحقیق علّی- ارتباطی با هدف کلی عامل‌های تأثیرگذار بر عملکرد فراگیران شرکت کننده در دوره‌ی آموزشی باغبانی-پرورش سبزی و صیفی کشاورزی شهری، انجام شد. جامعه آماری این پژوهش کل فراگیران شرکت کننده در دوره‌های آموزشی کشاورزی شهری برگزار شده توسط اداره کل آموزش شهرداری منطقه 2 تهران در سال 1398، می-باشند(80=N). در این پژوهش از روش سرشماری استفاده شد. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه گردآوری شدند. روایی ظاهری و محتوایی پرسشنامه، توسط گروه متخصصان تأیید شد و برآورد پایایی پرسشنامه نیز با محاسبه‌ی آلفای ترتیبی تأمین شد(97/0= α). پردازش داده‌ها با استفاده از نرم افزار SPSS25 و AMOS23 انجام شد. بنابر یافته‌ها واکنش با میانگین= 77/7 و نگرش فراگیران نسبت به دوره‌ی آموزشی باغبانی-پرورش سبزی و صیفی کشاورزی شهری با میانگین= 02/7، مطلوب ارزیابی می‌شود. میزان دانش فراگیران شرکت‌کننده در این دوره پیش از شرکت در دوره با میانگین 18/5 در سطح متوسط و پس از شرکت در دوره نیز با میانگین 86/8 به میزان خیلی زیاد بوده است. یافته‌های تحلیل مسیر با استفاده از نرم‌افزار AMOS23 نیز نشان دادند که متغیر پیشینه‌ی انجام فعالیت کشاورزی توسط فراگیران(99/0=β)، بیشترین تأثیر را بر عملکرد آنان، دارد. پس از آن نیز متغیرهای واکنش فراگیران نسبت به دوره‌ی آموزشی(85/0=β)، سن فراگیران(83/0=β)، دانش(63/0=β) و نگرش فراگیران نسبت به دوره(62/0=β) بیشترین تأثیر را بر عملکرد آنان، دارا هستند. این در حالی است که متغیرهای سابقه‌ی شرکت فراگیران در کلاس‌ها و دوره‌های آموزشی ترویجی مرتبط با کشاورزی شهری(42/0=β) و سطح تحصیلات آنان(39/0=β) نیز به ترتیب بر عملکرد فراگیران شرکت کننده در دوره‌ی آموزشی باغبانی-پرورش سبزی و صیفی کشاورزی شهری تأثیر می‌گذارند. لذا از آنجایی که کشاورزی شهری از جمله مؤلفههای توسعه پایدار شهری به شمار می‌آید، استناد به یافته‌های این پژوهش می‌تواند ضمن توجه بیشتر به آموزش‌های فراگیران در حمایت تصمیم‌گیری‌ها به منظور دستیابی به توسعه پایدار توسط سیاستگذاران، برنامه ریزان و مدیران ذیربط مورد | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| آموزش کشاورزی؛ ترویج کشاورزی شهری؛ ترویج کشاورزی؛ توسعه پایدار | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Factors Affecting the Performance of Learners Participating in Urban Agriculture Extension Training Courses(Case study: Horticulture training course - vegetable and summer cultivation) | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Soraya pourjavid1؛ alireza Poursaeed2؛ Seyed Mehdi , Mirdamadi3 | ||
| 1PhD student in Agricultural Extension and Education, Islamic Azad University, Science and Research Branch, Tehran,Iran | ||
| 2Associate Professor, Department of Agricultural Extension and Education, Ilam Branch, Islamic Azad University,Ilam,Iran | ||
| 3Associate Professor, Department of Agricultural Extension and Education, Islamic Azad University, Science and Research,Tehran,Iran Branch, Tehran | ||
| چکیده [English] | ||
| This causal-research study was conducted with the general purpose of factors affecting the performance of learners participating in the horticulture-vegetable and summer cultivation training course in urban agriculture. The statistical population of this study is the total number of learners participating in urban agriculture training courses held by the General Department of Municipal Education of Tehran Region 2 in 2019 (N = 80). In this study, census method was used. Data were collected using a questionnaire. The apparent and content validity of the questionnaire was confirmed by a group of experts and the estimation of the reliability of the questionnaire was provided by calculating the sequential alpha (α = 0.97). Data analysis was performed using SPSS25 and AMOS23 software. According to the findings, the reaction with an average of 7.77 and the attitude of learners towards the horticulture-vegetable and summer cultivation training course in urban agriculture with an average of 7.02 =, is considered desirable. The level of knowledge of the learners participating in this course before the course with an average of 5.18 at the average level and after participating in the course with an average of 8.86 was very high. Path analysis findings using AMOS23 software also showed that the variable of agricultural work experience of learners (β = 0.99) has the greatest impact on their performance. Then the variables of learners 'reaction to the course (β = 0.85), age of learners (β = 0.83), knowledge (β = 0.63) and students' attitude towards the course (β = 0.62) | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Agricultural education, urban agriculture promotion, agricultural extension, sustainable development | ||
| مراجع | ||
|
حمیدی، ک. و یعقوبی، ج.(1397). موانع توسعه کشاورزی شهری از دیدگاه کارشناسان ترویج سازمان جهاد کشاورزی استان زنجان. فصلنامه پژوهشهای ترویج و آموزش کشاورزی، سال یازدهم، شماره 3، پیاپی 43، صص 68-59. حمیدی، ک.، و یعقوبی، ج.(1395). شناسایی صلاحیتهای مورد نیاز مروجان کشاورزی شهری از دیدگاه کارشناسان ترویج سازمان جهاد کشاورزی استان زنجان. فصلنامه پژوهشهای ترویج و آموزش کشاورزی، دوره 9، شماره 3، صص 34-23. حسینی نیا، غ.؛ مقدس فریمانی، ش. و رحیمی مشکین، ف. (1395). تبیین مؤلفههای کسب و کار کشاورزی شهری: مورد مطالعه بام سبز شهری. مجله علوم ترویج و آموزش کشاورزی ایران، دوره ۱۲، شماره ۱، صص ۱۰۱-۸۵. سایت شهرداری منطقه 2 شهرداری تهران. (1395). گذرنمای شهرداری منطقه 2. شهرداری تهران. سروری، ص.؛ فرج‌اله‌حسینی، س.ج. و ده‌یوری، س. (1389). بررسی نقش برنامه‌های آموزشی و ترویجی کلینیک‌های گل و گیاه در پایداری فضای سبز شهری (مطالعه موردی منطقه 17 و 18 شهرداری تهران). علوم و تکنولوژی محیط زیست. 12(3) صالحی، ص. و امام قلی، ل. (1391). سرمایه فرهنگی و رفتارهای زیست محیطی؛ مطالعه موردی استان کردستان. فصلنامه انجمن ایرانی مطالعات فرهنگی و ارتباطات، 28: 91-120. طرح تفضیلی منطقه 2 شهر تهران. (1385). نهاد مدیریت و برنامه ریزی تهیه طرح های توسعه شهری تهران. وزارت مسکن و شهرسازی-شهرداری تهران. میرترابی، م.ا. (1395). تدوین الگوی راهبردی ترویج کشاورزی شهری در کلانشهر تهران. پایان نامه دکتری تخصصی. دانشکده اقتصاد و توسعه. پردیس کشاورزی و منابع طبیعی. دانشگاه تهران. میر ترابی، م.، رضوانفر، ا.، موحد محمدی، ح. و حسینی، م. (1394). کشاورزی شهری: توسعه و ترویج آن. انتشارات جهاد دانشگاهی واحد خوارزمی، تهران: 156. میرزایی، ر.، صدیقی، ح. و فلسفی، پ.(1386). ارزیابی نظام ترویج کشاورزی ایران. علوم ترویج و آموزش کشاورزی ایران، دوره 2، شماره 2، صص 67-57. Bowness, E. and Wittman, H. (2017). Bringing the Country into the City? Signals of Agrarian Citizenship and Food Sovereignty in the Practice of Urban Agriculture in Brazil and Canada. El Futuro De La Alimentación Y Retos De La Agricultura Para El Siglo XXI: Debates Sobre Quién, Cómo Y Con Qué Implicaciones Sociales, Económicas Y Ecológicas Alimentará El Mundo. De Bon, H., Parrot, L., & Moustier, P. (2010). Sustainable Urban Agriculture in Developing Countries: A Review.Journal of Agronomy for Sustainable Development. 30(1):21-32 Dilley, J. & Wolf, K.L. (2013).Home Owner Interactions with Residential Trees in Urban Areas. Arboriculture & Urban Forestry. 39 (6):267-277. Dobson, A. (2007). Environmental Citizenship: Towards Sustainable Development. Sustainable Development, 15 (5): 276-285. Grebitus, Carola, Printezis, Iryna, Printezis Antonios. (2017). Relationship between Consumer Behavior and Success of Urban Agriculture. Ecological Economics, Volume 136, June 2017, Pages 189-200 Gregory, M.; Timothy, M.; Leslie, W. & Drinkwater, L.E. (2015).Agro-ecological and Social Characteristics of New York City Community Gardens: Contributions to Urban Food Security, Ecosystem Services, and Environmental Education. Urban Ecosystem. Grimm, N.B., Faeth, S.H., Golubiewski, N.E., Redman, C.L., Wu, J., Bai, X., & Briggs, J.M (2008) Global Change and the Ecology of Cities. Science. 8 February 2008: 756-760. Guitar, D. Pickering, C. Byrne, J. (2012). Past Result and Future Directions in Urban Community Gardens Research. Urban Forestery and Urban Greening.11. 364-373. Hoffmann, V. (2014). Governmental extension services, their generic problems and potential solutions. Paper presented at the Innovations in extension and advisory services: International conference proceeding. King, G.M. (2016). Urban microbiomes and urban agriculture: what are the connections and why should we care? Sowing seeds in the city (pp.191-205): springer. Lin, B.B., Philpott, S.M. & Jha, S. (2015). The future of urban agriculture and biodiversity-ecosystem services: challenges and next steps. Basic and applied ecology, 16:189-201. Lopez, J. and Bruening, T. H. (2002). Meeting Educational Needs of San Lázaro Farmers: Indige nous Knowledge Systems. Journal of International Agricultural and Extension Education, 9(3), 39-45. Nasir Shamsudin, M. Rezai, G., Kit Teng, P. (2014). Public Attitude toward Urban Agriculture in Malaysia: Study on Values and Knowledge in Klang Valley. Journal of Food Products Marketing, 20(1): 35-48. Obour, P.B. Dadzie, F. A. Kristensen, H, L. Rubak, G,H. Kjeldsen, C. Saba, C.K. S. (2015). Assessment of farmers' knowledge on fertilizer usage for peir-urban vegetable production in the sunyani municipality, Ghana. Resources, conservation and recycling, 103, 77-84. Prasetiyao, W. H. Budimansyaha, D. & Roslidahb, N.(2016). Urban Farming as a Civic Virtue Development in the Environmental Field. International Journal of Environmental & Science Education.11(10): 3139-3146. Rezai, G.; Nasir Shamsudin, M.; Mohamed Z.; & Sharifuddin, J. (2014). Factor Influencing Public Participation in Urban Agriculture in Malaysia. Processing of the International Conference. On Advances in Economics, Social Science and Human Behaviour Study- ESHB 2014. Rivera, W. M., Qamar, M. K. & Crowder, L. V. (2001). Agricultural and Rural Extension Worldwide: Options for Institutional Reform in the Developing Countries. Food and Agriculture Organization of the United Nations, Rome. Travaline, K. & Hunold, C. (2010). Urban agriculture and ecological citizenship in Philadelphia. Local Environment, 15(6):581- 590. United Nations .(2012). World Urbanization Prospects the 2011 Revision. United Nations Department of Economic & Social Affairs, Population Division. New York. Vásquez-Moreno, L., & Córdova, A. (2013). A conceptual framework to assess urban agriculture’s potential contributions to urban sustainability: An application to San Cristobal de Las Casas, Mexico. International Journal of Urban Sustainable Development, 5(2): 200-224. Walker, S. (2016). Urban agriculture and the sustainability fix in Vancouver and Detroit, Urban Geography, 37(2): 163-182 Wekerle, g.r. (2004). Food justice movements: policy, planning, and networks. Journal of planning education and research, 23 (4): 378-386. Woodson, D. M, Lindner, J. R, Lawver, D. E(2008).Urban Extension Clientele Competencies by Mass Media Delivery Strategy. Journal of Extension, 46(2). Zezza, A., & Tasciotti, L. (2010). Urban agriculture, poverty and food security: empirical evidence from a sample of developing countries. Food Policy, 35: 265–273. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 341 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 267 |
||