| تعداد نشریات | 286 |
| تعداد نشریات سازمان | 84 |
| تعداد شماره‌ها | 3,020 |
| تعداد مقالات | 33,757 |
| تعداد مشاهده مقاله | 45,039,930 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 49,227,091 |
بررسی مقاومت ژنوتیپ‌های منتخب جو نسبت به بیماری‌های اسکالد و سیاهک سخت در خوزستان | ||
| آفات و بیماری های گیاهی | ||
| دوره 88، شماره 2 - شماره پیاپی 111، اسفند 1399، صفحه 241-250 اصل مقاله (476.78 K) | ||
| نوع مقاله: بیماری‌شناسی گیاهی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22092/jaep.2020.341486.1322 | ||
| نویسندگان | ||
| سید طه دادرضائی* 1؛ سید نصرت‌اله طباطبائی2 | ||
| 1استادیار بخش تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان خوزستان، سازمان تحقیقات، آموزش | ||
| 2محقق بخش تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان خوزستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، ا | ||
| چکیده | ||
| بیماری کچلی یا اسکالد و سیاهک سخت به‌ترتیب با عوامل Rhynchosporium secalis وUstilago hordei مهم‌ترین بیماری‌های جو در استان خوزستان می‌باشند. در این پژوهش مقاومت 100 ژنوتیپ جو، نسبت به بیماری‌های کچلی و سیاهک سخت جو بررسی شد. این تحقیق در دو ایستگاه تحقیقاتی اهواز و شاوور در سال زراعی 98-1397 انجام شد. مایه‌زنی بیماری سیاهک در آزمایشگاه به روش سوسپانسیون اسپور و در سه نوبت قبل از کاشت روی بذر انجام شد. پس از ظهور بیماری تعداد و درصد سنبله‌های آلوده در هر تیمار شمارش شدند. ارزیابی برای بیماری برگی اسکالد جو بر اساس روش دو رقمی (Double digit) 99-00 انجام شد. نتایج این پژوهش نشان داد که 65 ژنوتیپ حساس، هفت ژنوتیپ نیمه‌حساس، هفت ژنوتیپ نیمه‌مقاوم، 15 ژنوتیپ مقاوم و شش ژنوتیپ ایمن به بیماری اسکالد بودند. از بین ارقام بررسی شده ارقام صحرا، نوروز، لوت، ماکوئی و جلگه مقاوم و رقم بهمن ایمن به بیماری اسکالد ارزیابی شدند. همچنین بر اساس نتایج به‌دست آمده، 72 درصد ژنوتیپ‌ها حساس و نیمه‌حساس و 28 درصد مقاوم و نیمه‌مقاوم به بیماری سیاهک سخت جو بودند. ارقام صحرا، گوهران، لوت، والفجر و بهمن به این بیماری مقاوم بودند در این بررسی بیشترین درصد منابع مقاومت به هر دو بیماری مربوط به اقلیم سرد و کمترین درصد مربوط به اقلیم گرم بود. واژه‌های کلیدی: مایه‌زنی Rhynchosporium secalis،Ustilago hordei بیماری کچلی یا اسکالد و سیاهک سخت به‌ترتیب با عوامل Rhynchosporium secalis وUstilago hordei مهم‌ترین بیماری‌های جو در استان خوزستان می‌باشند. در این پژوهش مقاومت 100 ژنوتیپ جو، نسبت به بیماری‌های کچلی و سیاهک سخت جو بررسی شد. این تحقیق در دو ایستگاه تحقیقاتی اهواز و شاوور در سال زراعی 98-1397 انجام شد. مایه‌زنی بیماری سیاهک در آزمایشگاه به روش سوسپانسیون اسپور و در سه نوبت قبل از کاشت روی بذر انجام شد. پس از ظهور بیماری تعداد و درصد سنبله‌های آلوده در هر تیمار شمارش شدند. ارزیابی برای بیماری برگی اسکالد جو بر اساس روش دو رقمی (Double digit) 99-00 انجام شد. نتایج این پژوهش نشان داد که 65 ژنوتیپ حساس، هفت ژنوتیپ نیمه‌حساس، هفت ژنوتیپ نیمه‌مقاوم، 15 ژنوتیپ مقاوم و شش ژنوتیپ ایمن به بیماری اسکالد بودند. از بین ارقام بررسی شده ارقام صحرا، نوروز، لوت، ماکوئی و جلگه مقاوم و رقم بهمن ایمن به بیماری اسکالد ارزیابی شدند. همچنین بر اساس نتایج به‌دست آمده، 72 درصد ژنوتیپ‌ها حساس و نیمه‌حساس و 28 درصد مقاوم و نیمه‌مقاوم به بیماری سیاهک سخت جو بودند. ارقام صحرا، گوهران، لوت، والفجر و بهمن به این بیماری مقاوم بودند در این بررسی بیشترین درصد منابع مقاومت به هر دو بیماری مربوط به اقلیم سرد و کمترین درصد مربوط به اقلیم گرم بود. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| مایه‌زنی Rhynchosporium secalis؛ Ustilago hordei | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Investigation on resistance to scald and covered smut among the selected genotypes of barley under field conditions in Khuzestan, Iran | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Seyed Taha Dadrezaei1؛ Seyed Nosratollah Tabatabaei2 | ||
| 1Seed and Plant Improvement Research Department, Khuzestan Agricultural and Natural Resources Research and Education Center, AREEO, Ahvaz, Iran | ||
| 2Seed and Plant Improvement Research Department, Khuzestan Agricultural and Natural Resources Research and Education Center, AREEO, Ahvaz, Iran | ||
| چکیده [English] | ||
| Scald and covered smut, caused by Rhynchosporium secalis and Ustilago hordei, respectively, are two important diseases of barley in Khuzestan province in the southwest of Iran. The present study was conducted to evaluate the resistance of 100 selected genotypes of barley from different sources to these diseases under field conditions in two research stations of Ahvaz and Shavar in 2019. Evaluation for barley scald leaf disease was performed based on the double digit method 00-99 scale. In the case of covered smut, barley seeds were inoculated by spore suspension of pathogen three times every two days before sowing, and the number and percentage of infected spikes were recorded after the emergence of the disease. According to the results, 6, 15, and 7 genotypes were immune, resistant, and moderately resistant, respectively, and the rest of genotypes were susceptible or moderately susceptible to scald. The barley cultivar Bahman was determined as immune and the cultivars Sahra, Norouz, Lout, Makoui, and Jolgeh were shown to be resistant. In the case of covered smut, 28 genotypes were determined as resistant or moderately resistant and 72 genotypes were shown to be susceptible or moderately susceptible. The barley cultivars Sahra, Goharan, Lout, Valfajr, and Bahman were resistant to the covered smut disease. In this study, the highest percentage of resistance sources for both diseases was related to cold climate and the lowest percentage was related to warm climate. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Inoculation, Rhynchosporium secalis, Ustilago hordei | ||
| مراجع | ||
|
AKAR, T., AVCI, M., and DUSUNCELI, F. 2004. Barley: Post harvest operations. Available at: http://www.fao.org/inpho/content/compend/text/ch31/ch31.htm Retrieved 5 May 2012. ALI, S., LAURIE, J.D., LINNING, R., CERVANTES-CHA´VEZ, J.A., GAUDET, D. 2014. An Immunity-Triggering Effector from the Barley Smut Fungus Ustilago hordei Resides in an Ustilaginaceae-Specific Cluster Bearing Signs of Transposable Element-Assisted Evolution. PLoS Phytopathology 10(7): e1004223. doi:10.1371/journal.ppat.1004223 CHELKOWSKI, J., TYRKA, M., and SOBKIEWICZ, A. 2003. Resistance genes in barley (Hordeum vulgare L.) and their identification with molecular markers. Journal of Applied Genetics, 44:291-309 DADREZAEI, S. T., TORABI, M. LAKZADEH, I., and TABATABAIE, S. N. 2013. Evaluation of Resistance of some Barley Cultivars and Advanced Lines to Covered Smut (Ustilago hordei) and Comparison of Inoculation Methods for Artificial Infection in Field. Seed and Plant Improvment Journal, 29(2): 369-384 (in Persian with English summary). DADREZAEI, S.T., T., TORABI, M., PATPOUR, M., and LAKZADEH, I. 2004. Study of resistance in some advanced barley lines and cultivars to scald (Rhynchosporium secalis) at seedling and adult plant. Proceedings of the 16th Iranian Plant Protection Congress, Tabrize, Iran.page 70. DADREZAEI, S.T., TORABI, M., and LAKZADEH, I. 2006. Study of resistance in some advanced hulless and hulled barley lines to covered smut (Ustilago hordei) in Khuzestan province. Proceedings of the 17th Iranian Plant Protection Congress, Karaj, Iran.page 57. EMARA, Y. A., and FREAKE, G. W. 1981. Effect of environment and genotype and their interaction on pathogenicity of Ustilagc hordei. 1. Parasite – environment affects. Journal of Heredity 72(4): 261 – 263. ERSHAD, D. 1995. Fungi of Iran Agricultural Researcg, Education and Extension Organization. pp874. EYAL, Z., SCHAREN, A. L., PRESCOTT, M., and VAN GINKEL, M. 1987. The Septoria Diseases of Wheat, Concepts and Methods of Disease Management. CIMMYT. Mexico, D. F. 46 pp. GENGER, R.K., NESBITT, K.و BROWN, A.H.D., ABBOTT, D.C., and BURDON, J.J. 2005. A novel barley scald resistance gene: genetic mapping of the Rrs15 scald resistance gene derived from wild barley, Hordeum vulgare f.sp. spontaneum. Plant Breeding, 41: 124-137. GREWAL, T. S., ROSSNAGEL, B. G. and SCOLES, G. J. 2006. Inheritance of resistance to covered smut (Ustilago hordei) (pers.) Lagerh in barley. Canadian Journal of Plant Science, 86: 829-837. HU, G.G., LINNING, R., and BAKKEREN, G. 2002. Sporidial mating and infection process of the smut fungus, Ustilago hordei, in susceptible barley. Canadian Journal of Botany, 80: 1103-1114. KHAN, T. N. 1988. Effects of stubble – borne fungal inoculum on incidence of leaf diseases and yields of barley in Western Australia. Australian Journal of Experimental Agriculture, 28(4): 529–532. MATHER, D. E. 1997. Compendium of Barley Diseases. 2nd ed. The American Phytopathological Society, St. Paul, Minnesota, USA.78pp. MELES K., HULLUKA M., and ABANG M.M. 2004. Phenotypic diversity in Rhynchosporium secalis from Ethiopia and host response to barley scald. Plant Pathology Journal, 3:26-34. ÖKMEN, B., MATHOW, D., HOF. A., LAHRMANN, U., AßMANN, D.A., and DOEHLEMANN, G. 2018. Mining the effector repertoire of the biotrophic fungal pathogen Ustilago hordei during host and non-host infection. Molecular Plant Pathology 19(12): 2603–2622. POURALIBABA, H.R., and PATPOUR, M. 2004. Evaluation of 44 Barley Advanced Genotype for Resistance to scald Caused by Rhynchosporium secalis. Proceedings of the 16th Iranian Plant Protection Congress, Tabrize, Iran.page 71. SINGH, J., KAUR, A. and SHARMA V.K. 2020. Evaluation of barley genotypes for resistance against covered smut disease. Indian Phytopathology, 73:359–360. Published online: https://doi.org/10.1007/s42360-020-00231-0 XIA, W., YU, X., YE, Z., 2020. Smut fungal strategies for the successful infection. Microbial Pathogenesis (2020),doi.org/10.1016/j.micpath.2020.104039. Journal Pre-proof. ZHAN, J., FITT, B. D. L., PINNSCHMIDT, H. O.,OXLEY, S. J. P., and NEWTON, A. C. 2008. Resistance, epidemiology and sustainable management of Rhynchosporium secalis populations on barley. Plant Pathology, 57:1-14. ZUO, W., ÖKMEN, B., DEPOTTER, J. R.L., EBERT, M. K., REDKAR, A., VILLAMIL, J. M., and DOEHLEMANN, G. 2019. Molecular Interactions Between Smut Fungi and Their Host Plants. Annual Review of Phytopathology 57:19.1–19.20.
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 427 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 345 |
||