- همه نشریات
- نشریات علمی سازمان تحقیقات، آموزش و ترویچ کشاورزی
- مجلات ترویجی سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
- سایر نشریات سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
- نشریات علمی انجمن ها
- علوم آب و خاک
- علوم اقتصاد و ترویج کشاورزی
- علوم جنگل, مرتع و آبخیزداری
- علوم دامی و شیلات
- علوم زراعی و باغی
- علوم گیاهپزشکی
- علوم مهندسی و مکانیزاسیون کشاورزی
- نشریات با زبان انگلیسی
- نشریات با زبان فارسی
- نشریات دانشگاه آزاد اسلامی
- نشریات علمی
پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 286 |
| تعداد نشریات سازمان | 84 |
| تعداد شماره‌ها | 2,911 |
| تعداد مقالات | 32,820 |
| تعداد مشاهده مقاله | 43,161,483 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 19,716,185 |
فراوانی رخدادهای آتش‌سوزی در ارتباط با فیزیوگرافی جنگلها و مراتع زاگرس (استان کرمانشاه) با استفاده از داده‌های آتش فعال سنجنده MODIS | ||
| تحقیقات حمایت و حفاظت جنگلها و مراتع ایران | ||
| دوره 18، شماره 1 - شماره پیاپی 35، شهریور 1399، صفحه 42-55 اصل مقاله (600.99 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22092/ijfrpr.2020.342093.1421 | ||
| نویسندگان | ||
| معصومه عزیزی1؛ محمد خسروی2؛ مرتضی پوررضا* 3 | ||
| 1گروه منابع طبیعی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران | ||
| 2گروه منابع طبیعی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران. | ||
| 3استادیار دانشگاه رازی کرمانشاه | ||
| چکیده | ||
| در این پژوهش با نگرش به اهمیت آتش‌سوزی‌ها در ناحیه رویشی زاگرس، داده‌های زمانی و مکانی آتش‌سوزی در عرصه‌های طبیعی استان کرمانشاه مربوط به سال‌های 2002 تا 2018 با استفاده از داده‌های آتش فعال سنجنده MODIS استخراج شد. سپس فراوانی رخدادهای آتش‌سوزی با توجه به فیزیوگرافی منطقه مورد مطالعه در طبقات مختلف شیب، جهت جغرافیایی و ارتفاع بررسی شد. براساس نتایج بدست آمده، بیشترین و کمترین فراوانی رخدادهای آتش‌سوزی در محدوده جنگلها به ترتیب در طبقات شیب 30 - 15 درصد و بیش از 80 درصد مشاهده شد. در مراتع نیز بیشترین و کمترین فراوانی رخدادها در طبقات شیب 15 - 0 درصد و نیز بیش از 80 درصد مشاهده شد. در مورد تاثیر ارتفاع از سطح دریا بر رخدادهای آتش‌سوزی، در جنگل‌های این منطقه بیشترین فراوانی این رخدادها در طبقات ارتفاعی 1500 - 1000 و 2000 - 1500 متر و کمترین فراوانی مربوط به طبقات ارتفاعی 500 - 115 و 2500< متر بود. در مراتع نیز بیشترین فراوانی رخدادهای آتش‌سوزی مربوط به طبقات ارتفاعی 1500 - 1000 و 2000 - 1500 متر و کمترین فراوانی مربوط به طبقه ارتفاعی 2500< متر بوده است. همچنین مشاهده شد که فراوانی رخدادهای آتش‌سوزی در جهت-های جغرافیایی شمالی و جنوبی به طور چشمگیری بیشتر از جهت‌های شرقی و غربی بود. نتایج این پژوهش بر این تاکید دارد که علاوه بر نوع فیزیوگرافی منطقه، فراوانی رخدادهای آتش‌سوزی به طور معنی‌داری وابسته به مساحت هر یک از شکل‌های فیزیوگرافی است که این موضوع می‌تواند در برنامه‌ریزی‌های مدیریت آتش‌سوزی اهمیت بسزایی داشته باشد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| آتش‌سوزی؛ جنگل‌های زاگرس؛ فیزیوگرافی؛ MODIS | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Frequency of fire incidence in relation to Zagros forests and rangelands physiography (Kermanshah Province) using MODIS Active Fire Data | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Masoome Azizi1؛ Mohammad Khosravi2؛ Morteza Pourreza3 | ||
| 1Department of Natural Resources, Faculty of Agriculture and Natural Resources, Razi University, Kermanshah, Iran. | ||
| 2Department of Natural Resources, Faculty of Agriculture and Natural Resources, Razi University, Kermanshah, Iran. | ||
| 3Natural Resources Department, Razi University, Kermanshah, Iran | ||
| چکیده [English] | ||
| In this study, with respect to the importance of fires in Zagros vegetation zone, temporal and spatial data of fire incidence, from 2002 to 2018, in natural areas of Kermanshah province was extracted using MODIS active fire data. Then the frequency of fire incidence was analyzed with respect to physiography of the study area including slope, aspect direction and altitude classes. According to the results, the highest and the lowest frequency of forest fire incidence were observed in slopes of 15-30% and > 80%, respectively. In rangelands, the highest and lowest frequency was observed in slopes of 0-15% and > 80%, respectively. In the forest area, the highest frequency of fire incidence was observed in the altitudes of 1500 – 1000 m and 1500 - 2000 m and the lowest frequency was observed in the altitudes of 500 – 115 m and >2500 m. In the rangelands, the highest frequency of fire incidence was observed in the altitudes of 1500 – 1000 m and 1500 - 2000 m and the lowest frequency was observed in the altitude of over 2500 m. It was also observed that the frequency of fire incidence in the northern and southern aspect directions was remarkably higher than the eastern and western directions. The results of this study emphasize that in addition to the type of physiography of the region, the frequency of fire incidents is significantly dependent on the surface area of each form of physiography, which can be very important in fire management planning. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Fire, MODIS, Physiography, Zagros forests | ||
| مراجع | ||
|
-Barros, A.M. and Pereira, J.M. 2014. Wildfire selectivity for land cover type: Does size matter. PLOS ONE, 9: e84760. -Bowman, D.M.J.S., Balch, J., Artaxo, P., Bond, W.J., Cochrane, M.A., D’Antonio, C.M., Defries, R., Johnston, F.H., Keeley, J.E., Krawchuk, M.A., Kull, C.A., Mack, M., Moritz, M.A., Pyne, S., Roos, C.I., Scott, A.C., Sodhi, N.S. and Swetnam, T.W. 2011. The human dimension of fire regimes on Earth. Journal of Biogeography, 38: 2223–2236. -Carmo, M. Moreira, F. Casimiro, P. and Vaz, P. 2011. Land use and topography influences on wildfire occurrence in northern Portugal. Landscape and Urban Planing, 100: 169–176. -Costafreda-Aumedes, S., Comas, C. and Vega-Garcia, C. 2017. Human-caused fire occurrence modelling in perspective: a review. International Journal of Wildland Fire, 26: 983-998. -Ebrahimi, H., Rasooli, A. and Mokhtari, D. 2018. Investigation of changes in fire risk and its effective factors using Maximum Irregularity Model, Case Study: Forests and Rangelands of East Azarbaijan Province. Geography and Environmental Hazards, 25: 57-73 (In Persian). -Eskandari, S. 2015. Investigation on the relationship between climate change and fire in the forests of Golestan Province. Iranian Journal of Forest and Range Protection Research, 13: 1-10 (In Persian). -Eskandari, S. and Chuvieco, E. 2015. Fire danger assessment in Iran based on geospatial information. International Journal of Applied Earth Observation and Geoinformation. 42: 57-64 (In Persian). -Garavand, S., Yaralli, N. and Sadeghi, H., 2013. Spatial pattern and mapping fire risk occurrence at natural lands of Lorestan province. Iranian Journal of Forest and Range Protection Research, 21: 231-242 (In Persian). -Giglio, L., Schroeder, W. and Justice, C.O. 2016. The collection 6 MODIS active fire detection algorithm and fire products. Remote Sensing of Environment, 178: 31-41. -Giglio, L., Schroeder, W. and Justice, C.O. 2018. MODIS collection 6 active fire product user's guide, revision B. Technical Report. University of Maryland, 64p. -Gülçin, D. and Deniz, B. 2020. Remote sensing and GIS-based forest fire risk zone mapping: The case of Manisa, Turkey. Turkish Journal of Forestry, 21: 15-24. -Hebel, C.L., Smith, J.E. and Cromack, K. 2009. Invasive plant species and soil microbial response to wildfire burn severity in the Cascade Range of Oregon. Applied soil Ecology, 42: 150-159. -Heydari, M. and Faramarzi, M. 2014. The Short Term Effects of Fire Severity on Composition and Diversity of Soil Seed Bank in Zagros Forest Ecosystem, Servan County. Applied Ecology, 3:57-69 (In Persian). -Jaafari, A., Mafi Gholami, D. and Zenner, E. 2017. A Bayesian modeling of wildfire probability in the Zagros Mountains, Iran. Ecological Informatics, 39: 32–44 (In Persian). -Jaafari, A., Zenner, E.K., Panahi, M. and habi, H. 2019. Hybrid artificial intelligence models based on a neuro-fuzzy system and metaheuristic optimization algorithms for spatial prediction of wildfire probability. Agricultural and Forest Meteorology, 266–267: 198–207 (In Persian). -Jahdi, R., Salis, M., Darvishsefat, A.A., Alcasena, F., Mostafavi, M.A., Etemad, V., Lozano, O.M. and Spano, D. 2016. Evaluating fire modelling systems in recent wildfires of the Golestan National Park, Iran. Forestry, 89: 136–149 (In Persian). -Krebs, P., Pezzatti, G.B., Mazzoleni, S., Talbot, L.M. and Conedera, M. 2010. Fire regime: history and definition of a key concept in disturbance ecology. Theory in Biosciences, 129: 53–69. -Lafon, C.W. and Grissino-Mayer, H.D. 2007. Spatial Patterns of Fire Occurrence in the Central Appalachian Mountains and Implications for wildland Fire Management. Physical Geography, 28:1-20. -Liu, Y., Stanturf, J. and Goodrick, S. 2010. Trends in global wildfire potential in a changing climate. Forest Ecology and Management, 259: 685–697. -Liu, Z., Yang, J., Chang, Y., Weisberg, P.J. and He, HS. 2012. Spatial patterns and drivers of fire occurrence and its future trend under climate change in a boreal forest of Northeast China. Global Change Biology, 18: 2041–2056. -Liu, Z. and Wimberly, M.C. 2015. Climatic and landscape influences on fire regimes from 1984 to 2010 in the western United States. PLOS ONE, 10, e0140839. -Mohammadi Sarvaleh, F., Pir bavaghar, M. and Shabanian, N. 2014. Application of artificial neural network for forest fire risk mapping based on physiographic, human and climate factors in Sarvabad, Kurdistan province. Iranian Journal of Forest and Range Protection Research, 11: 97-107 (In Persian). -Mohammadi, F., Shabanian, N., Pourhashemi, M. and Fatehi, P. 2011. Risk zone mapping of forest fire using GIS and AHP in a part of Paveh forests. Iranian Journal of Forest and Poplar Research, 4: 569-586 (In Persian). -Moritz, M.A., Parisien, M.A., Batllori, E., Krawchuck, MA., van Dorn, J., Ganz, D.J. and Hayhoe, K. 2012. Climate change and disruptions to global fire activity. Ecosphere, 3: 1–22. -Nemati Paykani, M. and Jalilian, N. 2012. Medicinal plants of Kermanshah province. Taxonomy and Biosystematics, 11: 78-69 (In Persian). -Oliveira, S., Oehler, F., San-Miguel-Ayanz, J., Camia, A. and Pereira, J.M.C. 2012. Modeling spatial patterns of fire occurrence in Mediterranean Europe using multiple regression and random forest. Forest Ecology and Management, 275: 117–129. -Pourreza, M., Safari, H., Khodakarami, Y. and Mashayekhi, SH. 2009. Preliminary results of post fireresprouting of manna oak (QuercusbrantiiLindl.) in the Zagros forests, Kermanshah. Iranian Journal of Forest and Poplar Research, 17: 225-236 (In Persian). -Pourreza, M., Hosseini,S.M., Safari Sinegani, A.A., Matinizadeh,M. and Dick, W.A. 2014. Soil microbial activity in response to fire severity in Zagros oak (Quercus brantiiLindl.) forests, Iran, after one year. Geoderma, 213:95-102 (In Persian). -Renard, Q., Pe´lissier, R., Ramesh, B.R. and Kodandapani, N. 2012. Environmental susceptibility model for predicting forest fire occurrence in the Western Ghats of India. International Journal of Wildland Fire, 21: 368–379. -Sagheb-Talebi, K., Sajedi, T. and Pourhashemi, M. 2014. Forests of Iran: A Treasure from the Past, a Hope for the Future. Plant and Vegetation, 141p. -Sarkargar Ardakani, A., Valadan Zoej, M.J. and Mansoorian, A. 2019. Spatial Analysis of Fire Force of Different Regions of the Country Using RS and GIS. Journal of Environmental Studies, 35: 34-52 (In Persian). -Sepahvand, K. 2010. Investigation on fire trend of natural resources of Lorestan Province of Iran. Proceedings of First International Symposium on Fire of Natural Resources, University of Gorgan, Gorgan, I.R. Iran, 8p (In Persian). -Silvia, M., Huescab, M. and Gonzalez, F. 2010. MODIS Reflectance and Active Fire Fata for Burn Mapping and Assessment at Regional Level. Ecological Modelling, 221: 67-74. -Ulery, A.L., Graham, R.C., Goforth, B.R. and Hubbert, K.R. 2017. Fire effects on cation exchange capacity of California forest and woodland soils. Geoderma, 286: 125-130. -Vadrevu, K.P., Eaturu, A. and Badarinath, K.V.S. 2010. Fire risk evaluation usingmulticriteria analysis, a case study. Environmental Monitoring and Assessment, 166: 223–239. -Wotton, B.M, Nock, C.A. and Flannigan, M.D. 2010. Forest fire occurrence and climate change in Canada. International Journal of Wildland Fire, 19: 253–271. -Ye, T., Wang,Y., Guo, Z.X. and Li, Y.J. 2017. Factor contribution to fire occurrence, size, and burn probability in a subtropical coniferous forest in East China. PLOS ONE, 12: e0172110. -Zhang, Y., Lim, S. and Sharples, J.J. 2016. Modelling spatial patterns of wildfire occurrence in south-eastern Australia. Geomatics, Natural Hazards and Risk, 5705: 1–16. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 699 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 412 |
||
سامانه مدیریت نشریات علمی. طراحی و پیاده سازی از سیناوب