اخبار و اعلانات

 آمار

تعداد نشریات285
تعداد نشریات سازمان83
تعداد شماره‌ها3,109
تعداد مقالات34,666
تعداد مشاهده مقاله49,821,128
تعداد دریافت فایل اصل مقاله80,168,493
اتفاق دوست, محمد, علاف نویریان, حمید. (1400). اثر رنگدانه لیکوپن بر عملکرد رشد، کارایی غذا و ترکیبات بیوشیمیایی بدن میگوی رودخانه‌ای شرق (1849,Macrobrachium nipponense (De Haan. سامانه مدیریت نشریات علمی, 34(4), 168-176. doi: 10.22092/vj.2020.343452.1735
محمد اتفاق دوست; حمید علاف نویریان. "اثر رنگدانه لیکوپن بر عملکرد رشد، کارایی غذا و ترکیبات بیوشیمیایی بدن میگوی رودخانه‌ای شرق (1849,Macrobrachium nipponense (De Haan". سامانه مدیریت نشریات علمی, 34, 4, 1400, 168-176. doi: 10.22092/vj.2020.343452.1735
اتفاق دوست, محمد, علاف نویریان, حمید. (1400). 'اثر رنگدانه لیکوپن بر عملکرد رشد، کارایی غذا و ترکیبات بیوشیمیایی بدن میگوی رودخانه‌ای شرق (1849,Macrobrachium nipponense (De Haan', سامانه مدیریت نشریات علمی, 34(4), pp. 168-176. doi: 10.22092/vj.2020.343452.1735
اتفاق دوست, محمد, علاف نویریان, حمید. اثر رنگدانه لیکوپن بر عملکرد رشد، کارایی غذا و ترکیبات بیوشیمیایی بدن میگوی رودخانه‌ای شرق (1849,Macrobrachium nipponense (De Haan. سامانه مدیریت نشریات علمی, 1400; 34(4): 168-176. doi: 10.22092/vj.2020.343452.1735

اثر رنگدانه لیکوپن بر عملکرد رشد، کارایی غذا و ترکیبات بیوشیمیایی بدن میگوی رودخانه‌ای شرق (1849,Macrobrachium nipponense (De Haan

تحقیقات دامپزشکی و فرآورده‌های بیولوژیک
مقاله 19، دوره 34، شماره 4، دی 1400، صفحه 168-176    اصل مقاله (672.02 K)
نوع مقاله: مقاله کامل
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22092/vj.2020.343452.1735
نویسندگان
محمد اتفاق دوست* ؛ حمید علاف نویریان
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه گیلان، صومعه سرا، گیلان، ایران
چکیده
مطالعه کنونی به منظور بررسی اثر سطوح مختلف رنگدانه لیکوپن بر روی شاخص‌های رشد، کارایی غذا و ترکیبات بیوشیمیایی بدن میگوی رودخانه‌ای شرق (Macrobrachium nipponense) انجام گرفت. در این پژوهش 225 قطعه میگو با میانگین وزن g 07/0±40/1 به‌ وسیله 5 تیمار غذایی شامل سطوح متفاوت لیکوپن صفر (شاهد)، 50، 100، 150 و mg/kg 200 لیکوپن جیره به مدت 8 هفته مورد غذادهی قرار گرفتند. در پایان دوره پرورش، میگوها توسط ترازوی دیجیتال زیست‌سنجی شدند و ترکیبات تقریبی بدن نمونه‌ها بر اساس روش AOAC مورد تجزیه قرار گرفت. یافته‌های حاصل نشان داد که جیره‌های حاوی رنگدانه لیکوپن، اختلاف معنی‌دار آماری را با تیمار شاهد از خود نشان دادند (05/0>p). درحالی‌که شاخص هپاتوسوماتیک، تحت تاثیر تیمارهای متفاوت لیکوپن قرار نگرفت (05/0<p). بیشترین افزایش وزن، میزان بقا و کمترین ضریب تبدیل غذایی در تیمار  mg/kg 200 لیکوپن جیره مشاهده شد. رطوبت، پروتئین و چربی لاشه دارای تفاوت معنی‌داری با تیمار شاهد بودند (05/0>p) ولی خاکستر تیمارهای آزمایشی، اختلاف معنی‌داری با تیمار شاهد نداشت (05/0<p). نتایج به دست آمده از این مطالعه نشان داد که افزایش سطوح لیکوپن جیره غذایی موجب بهبود شاخص‌های رشد و تغذیه‌ای میگوی رودخانه‌ای شرق شد و افزودن میزان mg/kg 200 لیکوپن به جیره غذایی با هدف بهبود عملکرد رشد، کارایی غذا و کیفیت لاشه این میگو پیشنهاد گردید.
کلیدواژه‌ها
ترکیب لاشه؛ کارایی غذا؛ شاخص‌های رشد؛ لیکوپن؛ میگوی رودخانه‌ای شرق
عنوان مقاله [English]
The effect of lycopene pigment on growth performance, feed efficiency and body composition of the Oriental River Prawn, Macrobrachium nipponense (De Haan, 1849)
نویسندگان [English]
M Ettefaghdoost؛ H Alaf Noveirian
Fisheries Department, Faculty of Natural Resources, University of Guilan, Sowmeh Sara, Guilan, Iran
چکیده [English]
The present research was conducted to investigate the effect of different levels of lycopene pigment on growth indices, feed efficiency and bio-chemical composition of Oriental river prawn (Macrobrachium nipponense). In this study, 225 prawns with mean weight of 1.40±0.07 gram were fed by 5 dietary treatments containing different levels of lycopene zero (control), 50, 100, 150 and 200 milligrams lycopene per kilogram diet for 8 weeks. At the end of culture period, prawns were biometry with a digital scale and approximate body composition of samples was analyzed according to the AOAC method. Results showed that the diets containing lycopene showed a significant difference with the control treatment (p<0.05). However, hepatosomatic index was not affected by different lycopene treatments (p>0.05). The highest weight gain, survival rate and lowest feed conversion ratio were observed in 150 milligrams lycopene per kilogram diet. Carcass moisture, protein and lipid were significantly different from control treatment (p<0.05) but the ash of experimental treatments had no significant difference with control treatment (p>0.05). The results of this study showed that increased levels of dietary lycopene improved the growth and nutritional indices of the Oriental river prawn and adding 200 milligrams per kilogram lycopene to the diet was suggested to improve the growth performance, feed efficiency and carcass quality of this prawn.
کلیدواژه‌ها [English]
Carcass composition, Feed efficiency, Growth Indices, Lycopene, Oriental river prawn
مراجع

1. AOAC. 2016. Official Methods of Analysis, 20th Ed. (Editor: Dr. George W. Latimer, Jr.) Association of Official Analytical Chemists, Washington, DC. USA. pp.3172.
2. APHA. 2012. Standard Methods for the Examination of Water and Waste Water (22nd Ed.). American Public Health Association, Washington, DC. USA. pp.1360. 
3. Cheng, Y. and S. Wu. 2019. Effect of dietary astaxanthin on the growth performance and nonspecific immunity of red swamp crayfish Procambarus clarkii. Aquaculture 512: 734341.
4. Daly, B., J. Swingle and G. Eckert. 2013. Dietary astaxanthin supplementation for hatchery‐cultured red king crab, Paralithodes camtschaticus, juveniles. Aquaculture Nutrition 19(3): 312-320.
5. De Grave, S. and A. Ghane. 2006. The establishment of the oriental river prawn, Macrobrachium nipponense (de Haan, 1849) in Anzali Lagoon, Iran. Aquatic Invasions 1(4): 204-208. 
6. Ding, Z., Y. Kong, Y. Zhang, J. Li, F. Cao, J. Zhou and J. Ye. 2017. Effect of feeding frequency on growth, body composition, antioxidant status and mRNA expression of immuno dependent genes before or after ammonia-N stress in juvenile oriental river prawn, Macrobrachium nipponense. Fish & shellfish immunology 68: 428-434.
7. Ettefaghdoost, M. and H. Alaf Noveirian. 2017. The effect of different feeding rates on growth indices, feed conversion ratio and body composition of Oriental River prawn Macrobrachium nipponense (De Haan, 1849). Iranian Scientific Fisheries Journal 25(5): 95-112. 
8. Ettefaghdoost, M., H. Alaf Noveirian and B. Falahatkar. 2018. Growth performance, feed efficiency and whole-body chemical composition of the oriental river prawn, Macrobrachium nipponense, fed different dietary protein to lipid ratio. Iranian Journal of Fisheries Sciences 17(3): 585-602.
9. Fu, H., Y. Gong, Y. Wu, P. Xu and C. Wu. 2004. Artificial interspecific hybridization between Macrobrachium species. Aquaculture 232(1-4): 215-223.
10. Galasso, C., C. Corinaldesi and C. Sansone. 2017. Carotenoids from Marine Organisms: Biological Functions and Industrial Applications. Antioxidants 6(4): 1-33.
11. Göçer, M., M. Yanar, M. Kumlu and Y. Yanar. 2006. The effects of red pepper, marigold flower, and synthetic astaxanthin on pigmentation, growth, and proximate composition of Penaeus semisulcatus. Turkish Journal of Veterinary and Animal Sciences 30(4): 359-365. 
12. Han, T., X. Li, J. Wang, C. Wang, M. Yang and P. Zheng. 2018. Effects of dietary astaxanthin (AX) supplementation on pigmentation, antioxidant capacity and nutritional value of swimming crab, Portunus trituberculatus. Aquaculture 490: 169-177.
13. Hertrampf, J. W. and F. Piedad-Pascual. 2012. Handbook on ingredients for aquaculture feeds. Springer Science & Business Media. Berlin, Germany. pp.552. 
14. Jin, N., H. Wen, C.-H. Li, Y.-J. Liu, L.-X. Tian, X. Chen, Z. Huang and H.-Z. Lin. 2014. Comparison effect of dietary astaxanthin and β-carotene in the presence and absence of cholesterol supplementation on growth performance, antioxidant capacity and gene expression of Penaeus monodon under normoxia and hypoxia condition. Aquaculture 422: 8-17
15. Mahfuzur, R., G. A. Lutzu, A. Alam, P. Sarker, M. K. Chowdhury, A. Parsaeimehr, Y. Liang and M. Daroch. 2018. Microalgae in aquafeeds for a sustainable aquaculture industry. Journal of Applied Phycology 30(1): 197-213.
16. Mao, X., N. Guo, J. Sun and C. Xue. 2017. Comprehensive utilization of shrimp waste based on biotechnological methods: A review. Journal of Cleaner Production 143: 814-823.
17. Naguib, Y. M. 2000. Antioxidant activities of astaxanthin and related carotenoids. Journal of agricultural and food chemistry 48(4): 1150-1154.
18. New, M. B. and C. M. Nair. 2012. Global scale of freshwater prawn farming. Aquaculture Research 43(7): 960-969.
19. Niu, J., L. X. Tian, Y. J. Liu, H. J. Yang, C. X. Ye, W. Gao and K. S. Mai. 2009. Effect of dietary astaxanthin on growth, survival, and stress tolerance of postlarval shrimp, Litopenaeus vannamei. Journal of the World Aquaculture Society, 40(6): 795-802.
20. Pillay, T. V. R. and M. N. Kutty. 2005. Aquaculture: Principles and Practices, 2nd Edition, Wiley-Blackwell publishing, New Jersey, USA, pp.640.
21. Wade, N. M., S. Cheers, N. Bourne, S. Irvin, D. Blyth and B. D. Glencross. 2017. Dietary astaxanthin levels affect colour, growth, carotenoid digestibility and the accumulation of specific carotenoid esters in the Giant Tiger Shrimp, Penaeus monodon. Aquaculture Research 48(2): 395-406.
22. Wang, Z., C.-f. Cai, X.-m. Cao, J.-m. Zhu, J. He, P. Wu and Y.-t. Ye. 2018. Supplementation of dietary astaxanthin alleviated oxidative damage induced by chronic high pH stress, and enhanced carapace astaxanthin concentration of Chinese mitten crab Eriocheir sinensis. Aquaculture 483(1): 230-237. 
23. Weintraub, S., T. Shpigel, L. Harris, R. Schuster, E. Lewis and D. Lewitus. 2017. Astaxanthin-based polymers as new antimicrobial compounds. Polymer Chemistry 8(29): 4182-4189. 
24. Zhang, J., Y. J. Liu, L. X. Tian, H. J. Yang, G. Y. Liang, Y. R. Yue and D. H. Xu. 2013. Effects of dietary astaxanthin on growth, antioxidant capacity and gene expression in Pacific white shrimp Litopenaeus vannamei. Aquaculture Nutrition 19(6): 917-927.

آمار
تعداد مشاهده مقاله: 499
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 562


counter
سامانه مدیریت نشریات علمی. طراحی و پیاده سازی از سیناوب