| تعداد نشریات | 286 |
| تعداد نشریات سازمان | 84 |
| تعداد شماره‌ها | 2,829 |
| تعداد مقالات | 32,098 |
| تعداد مشاهده مقاله | 40,864,089 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 18,113,714 |
A NEW SPECIES OF ASTRAGALUS SECTION DISSITIFLORI (FABACEAE) FROM IRAN; EVIDENCE FROM MORPHOLOGICAL AND MOLECULAR DATA | ||
| The Iranian Journal of Botany | ||
| دوره 26، شماره 1، شهریور 2020، صفحه 6-15 اصل مقاله (785.24 K) | ||
| نوع مقاله: Research Paper | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22092/ijb.2020.342147.1276 | ||
| نویسندگان | ||
| Azadeh Akhavan Roofigar* 1؛ Ali Asghar Maassoumi2 | ||
| 1Natural Resources Research Department, Isfahan Agricultural and Natural Resources Research and Education Center, AREEO, Isfahan, Iran | ||
| 2Botany Research Division, Research Institute of Forests and Rangelands, Agricultural Research, Education and Extension Organization (AREEO), P. O. BOX 13185-116, Tehran, Iran. | ||
| چکیده | ||
| Astragalus lignipes (Fabaceae), a new species of sect. Dissitiflori will be described here based on morphological and molecular data (ITS and matK sequences). Our Maximum Parsimony and Bayesian Phylogenetic Inference analyses show that the new species is most closely related to A. aestimabilis, A. aucheri and A. xiphidium. It is characterized by long woody basal stems, chartaceous bracts and long pedicels. We provide information on the distribution and habitat of the new species with taxonomic notes about it and its sister taxa. We also assess the conservation status of the new species according to IUCN criteria as Critically Endangered. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| Fabaceae؛ taxonomy؛ Flora of Iran؛ Zagros Mountains؛ Isfahan province؛ Iran | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| یک گونه جدید از گون از بخشه Dissitiflori (تیره بقولات) از ایران با استفاده از شواهد ریخت‌شناسی و مولکولی | ||
| نویسندگان [English] | ||
| آزاده اخوان روفیگر1؛ علی‌اصغر معصومی2 | ||
| 1بخش تحقیقات منابع طبیعی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، اصفهان، ایران | ||
| 2بخش تحقیقات گیاه‌شناسی، مؤسسه تحقیقات جنگل‌ها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران | ||
| چکیده [English] | ||
| Astragalus lignipes به عنوان یک گونه جدید از بخشه Dissitiflori براساس داده‌های ریخت‌شناسی و مولکولی (توالی‌هایITS و matK) شرح داده می‌شود. تحلیل‌های تبارزایی بیشینه صرفه‌جویی و بیزین ما نشان می‌دهد که گونه جدید، خویشاوند نزدیک گونه‌های A. aestimabilis, A. aucheri و A. xiphidium است. این گونه، به داشتن ساقه‌های قاعده‌ای بلند چوبی، براکته‌های کاغذی، و دمگل‌های بلند متمایز می‌شود. اطلاعاتی در خصوص پراکنش و زیستگاه گونه جدید به همراه نکات تاکسونومیک این گونه و خویشاوندان نزدیک آن ارائه شده است. همچنین وضعیت حفاظتی گونه جدید، مطابق معیارهای IUCN با درجه "در بحران انقراض" ارزیابی می‌شود. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Fabaceae, taxonomy, Flora of Iran, Zagros Mountains, Isfahan province, Iran | ||
| مراجع | ||
|
Bagheri, A., Maassoumi, A. A., Rahiminejad, M. R., Brassac, J. & Blattner, F. R. 2017: Molecular phylogeny and divergence times of Astragalus section Hymenostegis: An analysis of a rapidly diversifying species group in Fabaceae. -Sci. Rep. 7: 14033. Bartha, L., Dragoş, N., Molnár, A. V. & Sramkó, G. 2013: Molecular evidence for reticulate speciation in Astragalus (Fabaceae) as revealed by a case study from section Dissitiflori. -Botany. 91: 702-714.
Blattner, F. R. 1999: Direct amplification of the entire ITS region from poorly preserved plant material using recombinant PCR. -Biotechniques. 29: 1180-1186.
Bunge, A. 1868: Generis Astragali species Gerontogeae. Pars prior. Claves diagnosticae. Mém. Acad. Imp. Sci. -St. Petersbourg ser. VII, 11, 1-140.
De Candolle, A. P. 1825: Prodromus systematis naturalis regni vegetabilis. 2. -Paris, 281 pp.
Ghahreman, A., Maassoumi, A. A. & Pakravan, M. 1996: Notes on the genus Astragalus L. (sect. Xiphidium Bunge) in Iran. -Iran J. Bot. 7: 45-50.
Ghahremani-Nejad, F. 2005: Two new records of Astragalus species of the sections Anthylloidei DC. and Dissitiflori DC. from Iran. -Turk. J. Bot. 29: 399-402.
IUCN 2012: IUCN Red List Categories and Criteria. Version 3. 1. 2nd ed. IUCN, Gland, 32 pp. Available from: http://jr.iucnredlist.org/ documents/ redlist_cats_crit_en.pdf (accessed 10 June 2019).
Lock, J. M. & Simpson, K. 1991: Legumes of West Asia. -Royal Botanic Gardens. Kew.
Maassoumi, A. A. 1998: Old World check-list of Astragalus. -Research Institute of Forests and Rangelands, Tehran.
Maassoumi, A. A. 2007: Two new species of the genus Astragalus L. (Fabaceae) from Iran. -Iran J. Bot. 13: 78-81.
Maassoumi, A. A. 2018: Fabaceae: Astragalus III. in Flora of Iran no.145. -Research Institute of Forests and Rangeland, Tehran, Iran. 766 pp.
Maassoumi, A. A., Ghahremani-Nejad, F. & Ghahreman, A. 2000: Astragalus moussavii (Fabaceae), a new species of Astragalus sect. Xiphidium from Iran with supplementary notes on the section. -Nord. J. Bot. 20: 353-356.
Podlech, D. & Zarre, Sh. with contributions by Ekici, M. Maassoumi, A. A. & Sytin, A. 2013: A taxonomic revision of the genus Astragalus L. (Leguminosae) in the Old World. vols. 1-3. -Naturhistorisches Museum, Wien, Vienna, 2439 pp. Podlech, D. 1990: Die Typifizierung der altweltlichen Sektionen der Gattung Astragalus L. (Leguminosae). -Mitt. Bot. Staatssamml. Münch.29: 473.
Podlech, D., Zarre, Sh., Maassoumi, A. A., Ekici, M. & Sytin, A. 2010: Flora Iranica, Papilionaceae VI, Astragalus L. IV & Barnebyella Podlech. No. 178. –Akademische Druck-u. Verlagsanstalt, Graz, Austria, 430 pp.
Podlech, D., Maassoumi, A. A. & Zarre, Sh. 2012: Flora Iranica, Papilionaceae VII, Astragalus L. V. No. 179. -Akademische Druck-u. Verlagsanstalt, Graz, Austria, 312 pp.
Posada, D. & Crandall, K. A. 1998: Model test: Testing the model of DNA substitution. Bioinformatics. 14: 817-818.
Ranjbar, M. 2007: Astragalus sect. Dissitiflori (Fabaceae) in Iran. -Nord. J. Bot. 24: 523-531.
Ronquist, F. & Huelsenbeck, J. P. 2003: MrBayes 3: Bayesian phylogenetic inference under mixed models. -Bioinformatics. 19: 1572-1574.
Sheikh Akbari Mehr, R., Kazempour Osaloo, Sh. & Maassoumi, A. A. 2016: Molecular systematics of some bifurcate hairy sections in Astragalus L. (Fabaceae) as inferred from nuclear and chloroplast DNA sequences. -Bangladesh J. Bot. 23: 223-235.
Sheikh Akbari Mehr, R., Saidi, A., Kazempour Osaloo, Sh. & Maassoumi, A. A. 2012: Phylogeny of Astragalus section Dissitiflori based on nrDNA ITS and morphological data in Iran. -Iran J. Bot. 18: 1-9.
Souzani, M., Zarre, Sh., Maassoumi, A. A. & Joharchi, M. R. 2009: Astragalus ghouchanensis (Fabaceae), a new species from Iran. -Ann. Bot. Fennici. 46: 588-590.
Swofford, D. L. 2002: PAUP*. Phylogenetic Analysis Using Parsimony (*and Other Methods). Version 4. Sinauer Associates, Sunderland, Massachusetts.
Wojciechowski, M. F., Lavin, M. & Sanderson, M. J. 2004: A phylogeny of Legums (Leguminosae) based on analysis of the plastid matK gene resolves many well-supported subclades within the family. -Am J Bot. 91: 1846-1862.
Zarre, Sh., Podlech, D. & Taeb, F. 2005: New species of the genus Astragalus L. (Fabaceae), mainly from the “Flora Iranica area”. -Feddes Repert. 116: 54-79. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 469 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 820 |
||