اخبار و اعلانات

 آمار

تعداد نشریات286
تعداد نشریات سازمان84
تعداد شماره‌ها2,829
تعداد مقالات32,098
تعداد مشاهده مقاله40,864,102
تعداد دریافت فایل اصل مقاله18,113,728
محمدی ده چشمه, فروغ. (1400). بررسی شیوع و شناسایی مرفومتریک و مولکولی دیکروسلیوم دنتدریتیکوم در نشخوارکنندگان کشتار شده در کشتارگاه اسلام آباد غرب. سامانه مدیریت نشریات علمی, 34(1), 46-54. doi: 10.22092/vj.2020.127828.1621
فروغ محمدی ده چشمه. "بررسی شیوع و شناسایی مرفومتریک و مولکولی دیکروسلیوم دنتدریتیکوم در نشخوارکنندگان کشتار شده در کشتارگاه اسلام آباد غرب". سامانه مدیریت نشریات علمی, 34, 1, 1400, 46-54. doi: 10.22092/vj.2020.127828.1621
محمدی ده چشمه, فروغ. (1400). 'بررسی شیوع و شناسایی مرفومتریک و مولکولی دیکروسلیوم دنتدریتیکوم در نشخوارکنندگان کشتار شده در کشتارگاه اسلام آباد غرب', سامانه مدیریت نشریات علمی, 34(1), pp. 46-54. doi: 10.22092/vj.2020.127828.1621
محمدی ده چشمه, فروغ. بررسی شیوع و شناسایی مرفومتریک و مولکولی دیکروسلیوم دنتدریتیکوم در نشخوارکنندگان کشتار شده در کشتارگاه اسلام آباد غرب. سامانه مدیریت نشریات علمی, 1400; 34(1): 46-54. doi: 10.22092/vj.2020.127828.1621

بررسی شیوع و شناسایی مرفومتریک و مولکولی دیکروسلیوم دنتدریتیکوم در نشخوارکنندگان کشتار شده در کشتارگاه اسلام آباد غرب

تحقیقات دامپزشکی و فرآورده‌های بیولوژیک
مقاله 6، دوره 34، شماره 1، فروردین 1400، صفحه 46-54    اصل مقاله (615.05 K)
نوع مقاله: مقاله کامل
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22092/vj.2020.127828.1621
نویسنده
فروغ محمدی ده چشمه*
گروه دامپزشکی، دانشکده کشاورزی، واحد کرمانشاه، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمانشاه، ایران
چکیده
هدف از انجام مطالعه کنونی بررسی شیوع و شناسایی مرفومتریک و مولکولی دیکروسلیوم دنتدریتیکوم در گاو، گوسفند و بزهای کشتار شده در کشتارگاه صنعتی شهر اسلام آباد غرب (کرمانشاه) طی سال‌های 1394 تا 1396بود. به منظور تعیین شیوع و شدت آلودگی به انگل مذکور، در مجموع 2160 راس گاو، 4320 راس گوسفند و 3240 راس بز از هر دو جنس نر و ماده به نسبت مساوی و به شکل کاملا تصادفی طی مدت 3 سال نمونه‌برداری شدند. خصوصیات مرفولوژیک و مرفومتریک انگل با استفاده از میکروسکوپ نوری مطالعه شد. سپس جهت تایید تشخیص، از هر میزبــان،20 کرم بالغ دیکروســلیوم بــا ویژگی‌هــای متفــاوت مرفولوژیــک و مرفومتریک و در مجموع60 نمونه برای اســتخراج DNA انتخاب گردیــد و ناحیه‌ای از ژن هدف NAD1 با استفاده از واکنش زنجیره پلی‌مراز (PCR) تکثیر گردید. طبق نتایج به دست آمده، شیوع آلودگی در گوسفند (20/10%، 85/4% و 01/7% به ترتیب سال) همواره بیشتر از گاو (05/3%، 80/1% و 22/2% به ترتیب سال) بود. همچنین بیشترین میزان آلودگی در فصل پاییز مشاهده شد. آنالیز دو به دوی توالی‌های به دست آمده برای هر 3 میزبان و همچنین مقایسه با موارد ثبت شده در بانک جهانی ژن، نشان دهنده مشابهت ژنتیکی ایزوله‌ها، بین 97 تا 99 درصد بود و به این ترتیب دیکروسلیوم دندریتیکوم تنها گونه آلوده‌کننده جنس دیکروســلیوم دربین نشــخوارکنندگان شهرستان اسلام آباد تعیین گردید. با توجه به شیوع نسبتا زیاد آلودگی در دام‌های منطقه و توان بالقوه سرایت انگل به انسان، اقدامات پیشگیرانه و بهداشتی شدیدتری باید اتخاذ گردد.  
کلیدواژه‌ها
دیکروسلیوم دنتدریتیکوم؛ نشخوارکنندگان؛ خصوصیت مولکولی
عنوان مقاله [English]
A survey on prevalence and morphometric and molecular characterization of Dicrocoelium dendriticum in ruminants slaughtered in Eslamabad-e Gharb slaughterhouse
نویسندگان [English]
F. Mohammadi dehcheshmeh
Department of Veterinary Medicine, Faculty of Agriculture, Kermanshah Branch, Islamic Azad University, Kermanshah, Iran.
چکیده [English]
The aim of current study was to investigate the prevalence as well as morphometric and molecular characterization of Dicrocoelium dendriticum in cattle, sheep and goat slaughtered in Eslamabad-e Gharb (Kermanshah) industrial abattoir from 1394 to 1396. To determine the prevalence and severity of D. dendriticum, 2160 cattle, 4320 sheep and 3240 goats were randomly sampled from the both genders equally during the course of study. Morphologic and morphometric characterization done using a light microscope. For molecular characterization, 20 adult worms with different morphologic and morphometric properties from each species and total of 60 samples were selected for extraction of DNA and amplification of the target gene NAD1 using polymerase chain reaction (PCR). The obtained results indicated that the infection rate was higher in sheep (10.20%, 4.85% and 7.01%, respectively) compared to cattle (3.05%, 1.80% and 2.22%). Furthermore, the highest infection intensity was observed in autumn. Pairwise comparison of the obtained sequences with each other and the recorded cases in Genbank revealed the similarity 97% to 99% among isolates. Therefore, D. dendriticum was the only infective species of Eslamabad-e Gharb ruminants. The results of genetic evaluation showed no variation between the isolated samples and those in GenBank. Considering the high prevalence rate of infection, stricter preventive and hygienic measures should be taken.
کلیدواژه‌ها [English]
Dicrocoelium dendriticum, ruminants, molecular characterization
مراجع

1. Ansari-Lari, M. and M. Moazzeni. 2006. A retrospective survey of liver fluke disease in livestock based on abattoir data in Shiraz, south of Iran. Preventive Veterinary Medicine, 73(1), 93-96.
2. Arbabi, M., a. Dalimi-Asl, F. Ghaffarifar and M. Foorozandeh-Moghadam. 2012. Morphological and molecular characterization of Dicrocoelium isolated from sheep in the north and center of Iran. Feyz Journal of Kashan University of Medical Sciences, 16(2), 135-145.
3. Arbabi, M., A. Dalimi, F. Ghafarifar and M. Froozandeh Moghadam. 2011. Prevalence and intensity of Dicrocoelium dendriticum in sheep and goats of Iran. Research Journal of Parasitology, 6(5), 160-167.
4. Ashrafi, K. 2010. Human dicrocoeliasis in northern Iran: two case reports from Gilan province. Annals of Tropical Medicine & Parasitology, 104(4), 351-353.
5. Bari, S., M. Arbabi, P. Gill, M. Sharif, H. ZiaeiHezarjaribi, S. Dodangeh, A. Alizadeh, Z. Hedayati and S. Sarvi. 2018. Morphological and molecular (28s RDNA) characterization of dicrocoelium dendriticum isolates from sheep, goat and cattle in Mazandaran province, Iran. Journal of Mazandaran University of Medical Sciences, 28(159), 38-45.
6. Bari, S., S. Sarvi, A. Daryani, H. Ziaeei Hezarjaribi, M. Arbabi, M. Pirestani and A. Mizani. 2016. Dicrocoelium dentriticum infection among domestic animals in iran: A systematic review and meta-analysis. Journal of Mazandaran University of Medical Sciences, 25(132), 367-375.
7. Bowles, J. and D. P. McManus. 1993. NADH dehydrogenase 1 gene sequences compared for species and strains of the genus Echinococcus. International Journal for Parasitology, 23(7), 969-972.
8. Cengiz, Z. T., H. Yilmaz, A. C. Dulger and M. Cicek. 2010. Human infection with Dicrocoelium dendriticum in Turkey. Annals of Saudi Medicine, 30(2), 159-161.
9. Daryani, A., R. Alaei, R. Arab, M. Sharif, M. Dehghan and H. Ziaei. 2006. Prevalence of liver fluke infections in slaughtered animals in Ardabil province, Northwestern Iran. Journal of Animal and Veterinary Advances, 5(5), 408-411.
10. Eslami, G., S. Khalatbari-limaki, A. Oryan, A. Zohortabar, A. Amiri and B. Hajimohammadi. 2017. A survey on prevalence and molecular characteristics of Linguatula serrata isolated from slaughtered sheep and goat in Yazd slaughterhouse. Journal of Veterinary Research, 72(4), 403-410.
11. Fallah, M., M. Matini, E. Begim-Kia and I. Mobedi. 2009. Prevalence of zoonotic parasites in animals slaughtered in Hamad abitrary in 1388 (Hydatic cyst, Liver Trematodes and Sarcositocis). Journal of Hamadam Medical University 17(57), 5-12.
12. Farid, H. 1971. Human infection with Fasciola hepatica and Dicrocoelium dendriticum in Isfahan area, Central Iran. Journal of Parasitology, 57(1), 160.
13. Ferreras-Estrada, M. C., R. Campo, C. González-Lanza, V. Pérez, J. F. García-Marín and M. Y. Manga-González. 2007. Immunohistochemical study of the local immune response in lambs experimentally infected with Dicrocoelium dendriticum (Digenea). Parasitology research, 101(3), 547-555.
14. Ghazani, M. H. M., M. R. Valilou, A. R. Ahmadzadeh, A. R. Karami and K. Zirak. 2008. The prevalence of sheep liver trematodes in the northwest region of Iran. Turkish Journal of Veterinary and Animal Sciences, 32(4), 305-307.
15. Gorjipoor, S., M. Moazeni and H. Sharifiyazdi. 2015. Characterization of Dicrocoelium dendriticum haplotypes from sheep and cattle in Iran based on the internal transcribed spacer 2 (ITS-2) and NADH dehydrogenase gene (nad1). Journal of Helminthology, 89(2), 158-164.
16. Helmy, M. and E. Al-Mathal. 2003. Human infection with Dicrocoelium dendriticum in Riyadh district (Saudi Arabia). Journal of the Egyptian Society of Parasitology, 33(1), 139-144.
17. Herwerden, L., D. Blair and T. Agatsuma. 2000. Multiple Lineages of the Mitochondrial Gene NADH Dehydrogenase Subunit 1 (ND1) in Parasitic Helminths: Implications for Molecular Evolutionary Studies of Facultatively Anaerobic Eukaryotes. Journal of Molecular Evolution, 51, 339-352.
18. Jeandron, A., L. Rinaldi, G. Abdyldaieva, J. Usubalieva, P. Steinmann, G. Cringoli and J. Utzinger. 2011. Human infections with Dicrocoelium dendriticum in Kyrgyzstan: the tip of the iceberg? Journal of Parasitology, 97(6), 1170-1173.
19. Karadag, B., A. Bilici, A. Doventas, F. Kantarci, D. Selcuk, N. Dincer, Y. A. Oner and D. S. Erdincler. 2005. An unusual case of biliary obstruction caused by Dicrocoelium dentriticum. Scandinavian Journal of Infectious Diseases, 37(5), 385-388.
20. Majidi-Rad, M., B. Meshgi and S. Bokaie. 2018. The prevalence and intensity rate of Dicrocoelium dendriticum infection in ruminants of 3 provinces in coastal regions of the Caspian Sea. Iranian Journal of Veterinary Medicine, 12(1), 27-33.
21. Manga-González, M. Y., C. González-lanza, E. Cabanas and R. Campo. 2001. Contributions to and review of dicrocoeliosis, with special reference to the intermediate hosts of Dicrocoelium dendriticum. Parasitology, 123(7), 91-114.
22. Martínez-Ibeas, A., M. Martínez-Valladares, C. González-Lanza, B. Miñambres and M. Y. Manga-González. 2011. Detection of Dicrocoelium dendriticum larval stages in mollusc and ant intermediate hosts by PCR, using mitochondrial and ribosomal internal transcribed spacer (ITS-2) sequences. Parasitology, 138(14), 1916-1923.
23. Ogambo-Ongoma, A. H. 1972. Fascioliasis survey in Uganda. Bulletin of epizootic diseases of Africa Bulletin des epizooties en Afrique, 20(1), 35-41.
24. Otranto, D., S. Rehbein, S. Weigl, C. Cantacessi, A. Parisi, R. P. Lia and P. D. Olson. 2007. Morphological and molecular differentiation between Dicrocoelium dendriticum (Rudolphi, 1819) and Dicrocoelium chinensis (Sudarikov and Ryjikov, 1951) Tang and Tang, 1978 (platyhelminthes: Digenea). Acta Tropica, 104(2-3), 91-98.
25. Otranto, D. and D. Traversa. 2003. Dicrocoeliosis of ruminants: a little known fluke disease. Trends in Parasitology, 19(1), 12-15.
26. Schweiger, F. and M. Kuhn. 2008. Dicrocoelium dendriticum infection in a patient with Crohn's disease. Canadian Journal of Gastroenterology = Journal canadien de gastroenterologie, 22(6), 571-573.
27. Sugiyama, H., T. Singh and A. Rangsiruji. 2013. Molecular Detection of Human Parasitic Pathogens. 1st ed. Taylor & Francis CRC Press. Florida, USA.
28. Taira, K., S. Shirasaka, N. Taira, Y. Ando and Y. Adachi. 2006. Morphometry on lancet flukes found in Japanese sika deer (Cervus nippon centralis) captured in Iwate Prefecture, Japan. Journal of Veterinary Medical Science, 68(4), 375-377.

آمار
تعداد مشاهده مقاله: 357
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 880


counter
سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب