| تعداد نشریات | 285 |
| تعداد نشریات سازمان | 83 |
| تعداد شمارهها | 3,094 |
| تعداد مقالات | 34,531 |
| تعداد مشاهده مقاله | 49,370,683 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 79,815,725 |
مدل سرعت بخش رشد بوم سامانه کارآفرینی کشاورزی دانشگاهی از دیدگاه خبرگان کسب و کارهای نوپا | ||
| پژوهش مدیریت آموزش کشاورزی | ||
| مقاله 2، دوره 11، شماره 50، آذر 1398، صفحه 39-59 اصل مقاله (1.23 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22092/jaear.2019.126679.1625 | ||
| نویسندگان | ||
| حمید موحد محمدی1؛ زهره معتمدی نیا* 2؛ احمد رضوانفر3؛ امیر علم بیگی4؛ حسین مهدی زاده5 | ||
| 1استاد گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشکده اقتصاد و توسعه کشاورزی، دانشگاه تهران | ||
| 2دانشجوی دکترای آموزش کشاورزی، دانشکده اقتصاد و توسعه کشاورزی، دانشگاه تهران | ||
| 3استاد گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشکده اقتصاد و توسعه کشاورزی، دانشگاه تهران. | ||
| 4استادیار گروه ترویج و آموزش دانشکده اقتصاد و توسعه کشاورزی دانشگاه تهران | ||
| 5استادیار گروه کارآفرینی و توسعه روستایی دانشگاه ایلام | ||
| چکیده | ||
| اهمیت کسب و کارهای نوپا در بخش کشاورزی بیش از هر زمان دیگری مشخص است. لیکن، برای رسیدن به این مهم فراهم ساختن محیط و شرایط مناسب یا بوم سامانه کسب و کارهای نوپا مورد نیاز است. نظر به کم بودن تجربه بخش کشاورزی کشور برای ایجاد چنین بوم سامانهای باید با استفاده از آموزههای بخشهای پیشگام کارآفرینی، اجزای بوم سامانهی کسب و کارهای نوپای کشاورزی را شناسایی کرد. این تحقیق با هدف اریهی مدل سرعت بخش رشد بوم سامانهی کارآفرینی دانشگاهی بر پایه مدل آیزنبرگ و با تأکید بر آموزش عالی کشاورزی کشور از دیدگاه خبرگان کسب و کارهای نوپا انجام شد که به لحاظ هدف، کاربردی بود و با استفاده از پرسشنامه اجرا شد. جامعهی آماری مورد بررسی 1800 تن خبرگان کسب و کارهای نوپای کشور بودند. با استفاده از فرمول کوکران نمونهای به حجم 286 تن به صورت تصادفی انتخاب شد. برای سنجش روایی ابزار تحقیق از روش روایی تشخیصی استفاده شد که مقدار آن برای سازههای مورد بررسی بالاتر از 5/0 ≤ AVE و قابل قبول بود. به منظور تعیین پایایی از روش پایایی ترکیبی استفاده شد که مقدار آن برای سازههای مورد بررسی بالاتر از 6/0 ≤ CR و قابل قبول بود. مقدار ضریب تتای ترتیبی نیز برای سازهها بالاتر از 7/0 ≤ θ محاسبه شد. به منظور پردازش دادهها از روش تحلیل عاملی اکتشافی و تحلیل عاملی تاییدی استفاده شد. سپس مدل اندازهگیری نشان داد که عاملهای مدل سرعت بخش رشد بوم سامانه کارآفرینی دانشگاهی آموزش عالی کشاورزی کشور، شامل تقویت بخش خصوصی، حمایت از کارآفرینی مولد، توسعه فرهنگ کارآفرینی، تفکر کارآفرینانه، توجه به نقش مشاوران، تأمین فضای فیزیکی، بوم سامانه آموزش مهارتهای کسب و کار کشاورزی، شبکه سازی، چهره سیاسی بازار کشور و دسترسی به منبعهای مالی میشود. | ||
| کلیدواژهها | ||
| "بوم سامانه کارآفرینی"؛ "مدل آیزنبرگ'؛ "خبرگان کسب و کارهای نوپا"؛ "آموزش عالی کشاورزی' | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| The Accelerating Model for Academic Agricultural Entrepreneurial Ecosystem Growth from the Viewpoints of Startups Experts | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Hamid Movahed Mohammadi1؛ Zohreh Motamedi Nia2؛ Ahmad Rezvanfar3؛ Amir Alambaigi4؛ Hossein Mahdizadeh5 | ||
| 1Prof., Department of Agricultural Extension & Education, Faculty of Agricultural Economics and Development, University of Tehran | ||
| 2PhD student of Agricultural Education, Faculty of Agricultural Economics and Development, University of Tehran | ||
| 3Prof., Department of Agricultural Extension & Education, Faculty of Agricultural Economics and Development, University of Tehran, Karaj, Iran. | ||
| 4Assistant Prof., Department of Agricultural Extension & Education, Faculty of Agricultural Economics and Development, University of Tehran | ||
| 5Assistant Prof., of Entrepreneurship and Rural Development, Faculty of Agricultural, Ilam University | ||
| چکیده [English] | ||
| The importance of startups in the field of agriculture is more evident than ever. Nevertheless, in order for this important matter to be realized, providing the environment and conditions or ecosystem for startups is essential. Considering the lack of experience of the agriculture sector of Iran for creating such ecosystems, it is necessary to build on the experiences of pioneering entrepreneurial sectors and identify the components of agricultural startup ecosystems. This paper aims to present the accelerating model for academic entrepreneurial ecosystem growth based on Isenberg’s model, with an emphasis on the agricultural higher education from the viewpoints of startups experts. This applied research was carried out using survey method. The statistical population of the study consisted of 1800 startup experts in Iran. Using the Cochran formula, a sample comprising 286 individuals was selected by simple random sampling. To assess the validity of the research tool a divergent validity method was utilized, the amount of which for the constructs under study was above AVE ≥ 0.5 and acceptable. In order to determine the reliability, the combined reliability method was used, the amount of which for the constructs under study was above CR ≥ 0.6 and acceptable. The amount of the ordinal theta coefficient for the constructs was calculated to be above θ ≥ 0.7. In order to analyze the data, exploratory factor analysis and confirmatory factor analysis were used. Then according to the measurement model, the factors of the accelerating model for academic entrepreneurial ecosystem growth include enhancing the private sector, supporting productive entrepreneurship, developing entrepreneurship culture, entrepreneurial thinking, paying attention the role of consultants, providing the physical space, the ecosystem of training agricultural business skills, network building, the political image of the country’s market, and access to financial resources. | ||
| کلیدواژهها [English] | ||
| "Entrepreneurial Ecosystem", "Isenberg’s Model", 'Startup Activists", 'Agricultural Higher Education" | ||
| مراجع | ||
|
آهوخوش، پ.، علی بیگی، ا. ح. (1396). عاملهای تأثیرگذار بر فرسودگی تحصیلی دانشجویان کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه رازی. فصلنامه پژوهش مدیریت آموزش کشاورزی. دوره 9، شماره 40، صص 55- 44. اسکندری، ف.، حسینی، م.، کلانتری، خ. (1385). عوامل مؤثر بر عملکرد کارآفرینانه دانش آموختگان آموزش عالی کشاورزی و منابع طبیعی ایران. فصلنامه اقتصاد کشاورزی و توسعه. سال 14، شماره 53، صص 134- 107. بیژنی، م.، فلاح حقیقی، ن.، کرمی، غ.، عسگری قدس، م.، زند، م. (1394). واکاوی ویژگیهای روان شناختی کارآفرینانه و عوامل پیشبرنده و بازدارنده کارآفرینی در دانشکدههای کشاورزی (مورد مطالعه: واحدهای منطقه 5 دانشگاه آزاد اسلامی). مجله پژوهشهای ترویج و آموزش کشاورزی، شماره 29، صص 94- 79. پورآتشی، م.، مختارنیا، م. (1388). بررسی عوامل مؤثر بر کارآفرینی دانش آموختگان کشاورزی از دیدگاه اعضای هیئت علمی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران. مجله تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران. دوره 2-40، شماره 2. صص 122- 115. پورعزت، ع. ا.، قلی پور.، آ.، ندیرخانلو، س. (1389). تبیین موانع کارآفرینی دانشگاهی و تجاریسازی دانش در دانشگاه تهران. سیاست علم و فناوری، سال دوم، شماره 4، صص 75- 65. حسنقلیپور، ح.، قلیپور، آ.، روشندل اربطانی، ط. (1390). موانع تجاریسازی دانش در کارآفرینی دانشگاهی. توسعه کارآفرینی، سال چهارم، شماره 52، صص 183- 165. داوری، ع.، سفیدبری، ل.، باقرصاد، و. (1396). عوامل اکوسیستم کارآفرینی ایران بر اساس مدل آیزنبرگ. توسعه کارآفرینی، دوره 10، شماره 1، صص120- 100. دهقان، ر.، طالبی، ک.، عربیون، ا. (1391). پژوهشی پیرامون عوامل مؤثر بر نوآوری و کارآفرینی سازمانی در دانشگاههای علوم پزشکی کشور. مجله دانشکده پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران. پیاورد سلامت، دوره 2، شماره 1، صص 33- 22. شریف زاده، ف.، رضوی، س. م.، زاهدی، ش.، نجاری، ر. (1388). طراحی و تبیین الگوی عوامل مؤثر بر کارآفرینی دانشگاهی (مطالعه موردی: دانشگاه پیام نور). توسعه کارآفرینی، سال دوم، شماره ششم، صص 38- 11. صفرزاده، ح.، احمدی شریف، م.، کارگریان مروستی، غ. ر. (1388). بررسی عوامل مؤثر بر استقرار دانشگاههای کارآفرین. نشریه علمی پژوهشی فناوری آموزش. سال چهارم، شماره 2، صص 151- 136. عابدی، ب.، برادران، م.، خسرویپور، ب.، یعقوبی، ج.، یزدان پناه، م. (1396). شناسایی موانع فراروی ایجاد دانشگاه کارآفرین کشاورزی و منابع طبیعی با استفاده از نظریه مبنایی. فصلنامه پژوهشهای ترویج و آموزش کشاورزی، دوره 10، شماره 1، صص 52- 41. عبدالله زاده، غ.، شریف زاده، ا.، عربیون، ا.، طلایی، م. (1391). شناسایی و اولویتبندی سرفصلها و محتوای دورههای آموزش کارآفرینی بر اساس کارکردهای کسب و کار. نشریه نامه آموزش عالی، دوره 5، شماره 18، صص 113- 89. عزتی راد، ج.، سخدری، ک.، موسی خانی، م. (1397). مطالعات تجاریسازی دانش با رویکرد اکوسیستم کارآفرینی. فصلنامه علمی- پژوهشی آموزش عالی ایران، دوره 9، سال 2، صص 165-133. عزیزی، م.، شفیع زاده، ا.، اکبرزاده، ن. (1392). شناسایی شایستگیهای کارآفرینانه مورد نیاز مدیران دانشگاهی. توسعه کارآفرینی، دوره 6، شماره 2، صص 53-27. علی آبادی، و.، موحدی، ر.، پاپ زن، ع. (1397). کارایی نسبی اکوسیستم کارآفرینی گروههای ترویج و آموزش کشاورزی با رویکرد تولید دانش کارآفرینی (کاربرد تحلیل رابطه خاکستری). فصلنامه پژوهش مدیریت آموزش کشاورزی. شماره 44، صص 40- 27. قمبرعلی، ر.، آگهی، ح.، علی بیگی، ا. ح.، زرافشانی، ک. (1393). راهبرد اکوسیستم کارآفرینی: پارادایم جدید توسعه کارآفرینی. نشریه کارآفرینی در کشاورزی. جلد 1، شماره سوم، 38- 21. قمبری، ر.، آگهی، ح.، علی بیگی، ا. ح.، زرافشانی، ک. (1395). واکاوی محتوای سیاستها در تطابق با ابعاد اکوسیستم کارآفرینی. توسعه کارآفرینی. دوره 9، شماره 1، صص 58-39. قهرمانی، م.، رشید حاجی خواجه لو، ص.، ابوچناری، ع. (1390). نقش رهبری تحولی در ارتقای دانشگاه به سازمان کارآفرین (مطالعه موردی: دانشگاه شهید بهشتی). توسعه کارآفرینی، سال چهارم، شماره 14، صص 204- 185. کریمی، آ.، رضایی، ر.، احمدپور داریانی، م.، انصاری، م. (1392). تأثیر فرهنگ سازمانی بر گرایش کارآفرینانه (مورد مطالعه: پردیس کشاورزی و مناب طبیعی دانشگاه تهران). توسعه کارآفرینی، دوره ششم، شماره سوم، صص 182- 163. مرجایی، س.، پورآتشی، م. (1395). کاربست کارآفرینی دانشگاهی در دانشگاههای ایران به مثابه یک مسأله. بررسی مسائل اجتماعی ایران، دوره 7، شماره 2، صص 286- 251. مردانشاهی، م. م. (1396). عاملهای تأثیرگذار بر صلاحیت راهاندازی کسب و کار دانش آموختگان رشتههای کشاورزی سازمان نظام مهندسی کشاورزی و منابع طبیعی مازندران. فصلنامه پژوهش مدیریت آموزش کشاورزی. شماره 41، صص 109- 96. میگون پوری، م. ر. عربیون، ا.، پوربصیر، م. م.، مبینی دهکردی، ع. (1397). طراحی اکوسیستم کارآفرینی دانشگاهی با رویکرد مدلسازی ساختاری تفسیری. نشریه علمی- پژوهشی فناوری آموزش. صص12-1. نادری، ن.، یوسفی، ز.، رضایی، ب. (1395). شناسایی راهکارهای غلبه بر موانع راهاندازی کسب و کارهای نوپای کشاورزی با رویکرد پدیدارشناسانه. فصلنامه مدیریت توسعه فناوری، دوره چهارم، شماره 2، صص 150- 127. یعقوبی، ج. (1389). بررسی عوامل بازدارنده کارآفرینی در آموزش عالی کشاورزی و ارائه ساز و کارهایی برای تقویت آن. توسعه کارآفرینی. دوره 2، شماره 8، صص 139- 121. هادیزاده، ج.، ثقفی، م.، فتحی، ا. (1392). آموزش و توسعه کارآفرینی. همایش ملی دانشگاه کارآفرین (صنعت دانش محور)، بابلسر، دانشگاه مازندران، اردیبهشت ماه. هفته نامه شنبه، رسانه اختصاصی اکوسیستم استارتاپی ایران. (1397). shanbemag. com یداللهی فارسی، ج.، زالی، م. ر.، باقری فرد، س. م. (1390). شناسایی عوامل ساختاری مؤثر بر توسعه کارآفرینی دانشگاهی، مطالعه موردی دانشگاه جامع علمی- کاربردی. فصلنامه عملی- پژوهشی سیاست علم و فناوری، سال چهارم، شماره 5، صص 32- 17.
Brown, R., and Mason, C. (2017). Looking inside the spiky bits: a critical review and conceptualization of entrepreneurial ecosystems. Small Bus Econ, 49,11–30. Brush, G. (2014). Exploring the Concept of an Entrepreneurship Education Ecosystem Innovative Pathways for University Entrepreneurship in the 21st Century. Advances in the Study of Entrepreneurship. Innovation & Economic Growth, 24 (1), 25-39. Dickson, P. H., Solomon, G. T., and Weaver, K. M. (2008). Entrepreneurial selection and success: does education matter?. Journal of small business and enterprise development, 15 (2), 239-258. Fetters, M., Greene, P. G., and Rice, M. P. (Eds.). (2010). The development of university-based entrepreneurship ecosystems: global practices. Edward Elgar Publishing. Florida, R. (2002). The rise of the creative class and how it’s transforming work, life, community andeveryday life (Paperback Ed.). Forfas, F. (2009). Entrepreneurial Ecosystem: South West Ireland, rethinking entrepreneurship. Baseline Data and Analysis. South West Ireland. Dublin. 26. Available at: www. forfas. ie. Fu, E., and Hsia, T. (2017). Universities and Entrepreneurial Ecosystems: Elements of the Stanford-Silicon Valley Success. From http://www. kauffmanfellows. org/journal_posts/ universities-and-entrepreneurial-ecosystems-stanfordsilicon-valley-success. Guerrero Cano, M. (2007). Entrepreneurial universities: The case of the autonomous university of Barcelona. Research work at the Autonomous University of Barcelona. Hejazi, Y., Hashemi, S. M., and Malek Mohammadi, E. (2008). Iranian agricultural graduates and agri-business ventures. American Eurasian Journal of Agricultural and Environmental Science, 4 (3), 311-317. Isenberg, D. (2010). How to Start an Entrepreneurial Revolution. Harvard Business Review. Isenberg, D. (2011). The entrepreneurship ecosystem strategy as a new paradigm for economic policy: principles for cultivating entrepreneurship. Presentation at the Institute of International and European Affairs, May 12, 2011, Dublin Ireland. Available on line at http://entrepreneurialrevolution.com/. 1-32. Isenberg, D (2011a) The entrepreneurship ecosystem strategy as a new paradigm for economy policy principles for cultivating entrepreneurship, Babson Entrepreneurship Ecosystem Project, Babson College, Babson Park: MA. Kantis, H. D., and Federico, J. S. (2012). Entrepreneurial ecosystems in Latin America: the role of policies. In International research and policy roundtable (Kauffman Foundation). Liverpool: UK. Ketikidis, P H., Ververidis, Y, and Kefalas, P. (2012). An Entrepreneurial Model for Internationalisation of Higher Education: The Case of City College, an International Faculty of the University of Sheffield. Proceedings of the Conference on Entrepreneurial Universities. Lee, S. M., and Peterson, S. J. (2000). Culture, entrepreneurial orientation, and global competitiveness. Journal of world business, 35 (4), 401-416. Martin, R., and Sunley, P. (2003). Deconstructing clusters: chaotic concept or policy panacea?. Journal of Economic Geography, 3 (1), 5–35. Matlay, H. (2008). The impact of entrepreneurship education on entrepreneurial outcomes. Journal of small business and enterprise development, 15 (2), 382-396. Miller, D. J., and Acs, Z. J. (2017). The campus as entrepreneurial ecosystem: the University of Chicago. Small Business Economics, 49 (1), 75-95. Morris, M. H., Shirokova, G., and Tsukanova, T. (2017). Student entrepreneurship and the universityecosystem: a multi-country empirical exploration. European Journal of International Management, 11 (1), 65-85. Morris, M. H., Kuratko, D. F., and Cornwall, J. R. (2013). Entrepreneurship programs and the modern university. Edward Elgar Publishing. Napier, G., and Hansen, C. (2011) Ecosystems for Young Scaleable Firms, FORA Group. Philpott K., Dooley L., Caroline O’Reilly, and Lupton G., (2011), The entrepreneurial university: Examining the underlying academic tensions. Technovation, 31, 161–170. Rideout, E. C., and Gray, D. O. (2013). Does entrepreneurship education really work? A review and methodological critique of the empirical literature on the effects of university‐ based entrepreneurship education. Journal of Small Business Management, 51 (3), 329-351. Siegel, D. S., Veugelers, R., and Wright, M. (2007). Technology transfer offices and commercialization of university intellectual property: performance and policy implications. Oxford Review of Economic Policy, 23 (4), 640–660. Stam, E., and Spigel, B. (2016). Entrepreneurial Ecosystems.. In R. Blackburn, D. De Clercq, J. Heinonen, & Z. Wang (Eds.), Handbook for Entrepreneurship and Small Business. London, UK: Sage. Toledano, N., and Urbano, D. (2008). Promoting entrepreneurial mindsets at universities: a case study in the South of Spain. European Journal of International Management, 2 (4), 382-399. WEF (World Economic Forum). (2014). Entrepreneurial Ecosystems around the Globe and Early-Stage Company Growth Dynamics, World Economic Forum, Geneva, Switzerland. Yusof, M., M. S. Siddiq, M. S., and Nor, L. M. (2012). Internal factors of academic entrepreneurship: The case of four Malaysian Public Research Universities. Journal of Entrepreneurship, Management, and Innovation, 8 (1), 84–115. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 881 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 494 |
||