-ارشدی،م.، باقری، ع.، 1392، تحلیل سیستم منابع آب حوضه کارون از منظر پایداری با رویکرد پویایی سیستم ها، مجله تحقیقات منابع آب، 9(3):13-1.
-اسکندری دامنه، ح.، زهتابیان، غ.ر.، خسروی،ح.،آذره،ع،1394، بررسی و تحلیل ارتباط زمانی و مکانی بین خشکسالی هواشناسی و هیدرولوژیکی در استان تهران، فصلنامه علمی و پژوهشی اطلاعات جغرافیایی سپهر24(96): 113-120.
-زارع ابیانه، ح.، قبایی سوق، م.، مساعدی، ا.،1393، ﭘﺎﻳﺶ ﺧﺸﻜﺴﺎﻟﻲ ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎی ﺷﺎﺧﺺ ﺑﺎرش- ﺗﺒﺨﻴﺮ و ﺗﻌﺮق اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺷﺪه (SPEI) ﺗﺤﺖ ﺗﺄ ﺛﻴﺮ تغییر اقلیم، ﻧﺸﺮﻳﻪ ﺧﺎک آب 29 (2): ص 374-392.
- کوثری ،م.ر.، اختصاصی، م.ر.، ملکی نژاد، ح.، 1396، بررسی روند خشکسالی هواشناسی و کشاورزی در مناطق نیمه خشک، خشک و فراخشک جهان،مهندسی اکوسیستم بیابان. 6(14) 91-105.
- مصطفیزاده, ر, ذبیحی م.، (2016). تحلیل و مقایسه شاخصهای SPI و SPEI در ارزیابی خشک سالی هواشناسی با استفاده از نرمافزار R (بررسی موردی: استان کردستان). فیزیک زمین و فضا(3) 42: ص 643-633.
-مرکز ملی خشکسالی و مدیریت بحران، 1397، گزارش وضعیت خشکسالی هواشناسی کشور سال زراعی 96-1395.
-نصرتی، ک.، 1393 ارزیابی شاخص بارش-تبخیر و تعرق استاندارد شده (SPEI) جهت شناسایی خشکسالی در اقلیم های مختلف ایران، فصلنامه علوم محیطی، 12(4): 63-74.
-نصرتی ک، محسنی ساروی، م.، شهبازی، ر.، 1393. مقایسه و کاربرد دو شاخص بارش استاندارد شده و بارش- تبخیر و تعرق استاندارد شده برای ارزیابی وضعیت خشکسالی هواشناسی در استان تهران، مجله مدیریت بیابان، 2(3) : 9077.
- نژادمقبلی, ن، ا مساعدی، ا.، آذری، م.، اسماعیلی،ک.، ۱۳۹۶، ارزیابی خشکسالی بر اساس شاخص های SPI و SPEI و ارتباط آنها با خشکسالی منابع آب زیرزمینی (مطالعه موردی: دشت جیرفت)، چهاردهمین همایش ملی آبیاری و کاهش تبخیر، کرمان، بخش مهندسی آب دانشگاه شهید باهنر کرمان.