| تعداد نشریات | 286 |
| تعداد نشریات سازمان | 84 |
| تعداد شماره‌ها | 2,829 |
| تعداد مقالات | 32,098 |
| تعداد مشاهده مقاله | 40,864,076 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 18,113,690 |
ارزیابی خصوصیات رویشی و زایشی برخی از ارقام وارداتی گلابی اروپائی (Pyrus communis L.) با استفاده از نشانگرهای مورفولوژیکی | ||
| نهال و بذر | ||
| مقاله 3، دوره 34، شماره 4، بهمن 1397، صفحه 395-421 اصل مقاله (1.64 M) | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22092/spij.2019.119544 | ||
| نویسندگان | ||
| حمید عبداللهی* 1؛ فرناز تهذیبی‌حق2 | ||
| 1پژوهشکده میوه‌های معتدله و سردسیری، موسسه تحقیقات علوم باغبانی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران. | ||
| 2دانشجوی سابق کارشناسی ارشد، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ابهر، ابهر، ایران. | ||
| چکیده | ||
| در این پژوهش صفات مورفولوژیک رویشی و زایشی موثر در تمایز ارقام، تغیرات سبزینگی برگ و صفات بیوشیمیائی مرتبط با کیفیت میوه و خوشه‌های اسکلرئیدی آن در 15 رقم وارداتی گلابی ارزیابی شد. صفات مورفولوژیک بر اساس 68 صفت توصیفگر ملی آزمون‌های تمایز و تغییرات سبزینگی در طول دوره رشد مورد بررسی قرار گرفت. ارزیابی مورفولوژیک، بیانگر وجود صفات متمایزکننده در خصوصیات عمومی درخت و شاخه، برگ، شکوفه و میوه بود، به صورتی که در بین صفات متمایزکننده، صفت رنگ شاخه، نسبت طول به عرض برگ، موقعیت حاشیه گلبرگ‌ها در شکوفه، نسبت طول به قطر میوه، موقعیت بیش‌ترین قطر میوه، رنگ میوه و خصوصیات دم‌میوه بسیارمتمایزکننده بودند. همچنین در صفت ستاره‌دار نسبت طول به عرض برگ، ارزیابی کمی بیانگر محدوده‌های کم‌تر از 4/1، 4/1 تا 5/1، 5/1 تا 6/1، 6/1 تا 7/1 و بالاتر از 7/1 به‌ترتیب در برگ‌های بسیار عریض تا بسیارباریک بود. در صفت ستاره‌دار نسبت طول به قطر میوه نیز، محدوده‌های کم‌تر از یک، یک تا 2/1، 2/1 تا 4/1، 4/1 تا 6/1 و بالای 6/1 بیانگر میوه‌های بسیار پهن تا بسیار باریک بود. کمی‌سازی صفات نشان‌دهنده انطباق اغلب این صفات با ارقام شاهد توصیفگر گلابی اتحادیه بین‌المللی محافظت از ارقام گیاهی بوده و در برخی از صفات نظیر زمان گلدهی، پایداری کم‌تری مشاهده شد. تغییرات کلروفیل برگ طی فصل رشد در همه ارقام در طی فصل بهار تا ابتدای تابستان روند افزایشی و سپس در انتهای فصل رشد روند کاهشی داشت و در این بین، بالاترین شاخص سبزینگی به میزان بالای 20، در ارقام آلورت، بوره‌دیل و دوین‌دوکومیس دیده شد. بر اساس ارزیابی‌های انجام گرفته سه رقم پکهامزتریومف، دوین‌دوکومیس و بلغارشماره-2 به عنوان ارقام برتر گزینش شدند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| گلابی؛ اسکلروئید؛ شاخص کلروفیل؛ آزمون‌های تمایز؛ توصیفگر ملی؛ کیفیت میوه | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Evaluation of Vegetative and Reproductive Characteristics of Some Introductions of European Pear (Pyrus communis L.) Cultivars Using Morphological Markers | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Hamid Abdollahi1؛ F. Tahzibi Hagh2 | ||
| 1Temperate Fruits Research Center, Horticultural Sciences Research Institute, Agricultural Research, Education and Extension Organization (AREEO), Karaj, Iran | ||
| 2Former M. Sc. Student, Abhar Branch, Islamic Azad University, Abhar, Iran. | ||
| چکیده [English] | ||
| In this research, morphological, leaf chlorophyll and its variations, biochemical traits related to the fruit quality and sclereid cell cluster characteristics were evaluated in 15 introductions of European pear cultivars. Morphological characteristics based on 68 traits of the national descriptors for distinctness, uniformity and stability as well as chlorophyll were evaluated during growing period. Morphological evaluation revealed distinctness in tree, branch, leaf, flower and fruit traits. Among the evaluated traits, color of branches, length : width ratio of leaf, position of petal margins, length : diameter ratio, position of largest diameter and color of fruit skin, and the characteristics of fruit stalk were highly distinctive. Length : width ratio of leaf, ranged from <1.4, 1.4-1.5, 1.5-1.6, 1.6-1.7 and >1.7 in very narrow to very broad leaves. For length : diameter ratio of fruits ranged from <1.0, 1.0-1.2, 1.2-1.4, 1.4-1.6 and >1.6 indicated extremely wide to extremely narrow fruits. In addition, quantitative traits showed that these traits were mostly consistent with the control cultivars of the UPOV descriptor, however, low stability was observed in some traits such as blooming time. Leaf chlorophyll content changes showed varied patterns, but mostly increased in the beginning of summer and decreased toward leaf fall. Meanwhile, the highest chlorophyll indices were found in Alvert, Beurre Diel and Doyenne du Comice cultivars. Based on the results of this study, Packhams Triumph, Doyenne du Comice and Bulghar No. 2 were identified as superior cultivars. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Pear, sclereid, chlorophyll index, distinctness tests, national descriptor, fruit quality | ||
| مراجع | ||
|
Abdollahi, H. 2010. Pear: botany, cultivars and rootstocks. Nashr-e-Amozesh Keshavarzi, Karaj, Iran. 210pp. (in Persian).
Abdollahi, H., Tahzibi Hagh, F., and Ghahremani, Z., 2011. Correlation between fire blight resistance and morphological characteristics of pear (Pyrus communis L.). Acta Horticulturae 896: 339-345.
Alizadeh, K., Fatholahi, S., and Teixeira da Silva, J. A. 2015. Variation in the fruit characteristics of local pear (Pyrus spp.) in the Northwest of Iran. Genetic Resources and Crop Evolution 62: 635-641.
Arzani, K. 2002. The position of pear breeding and culture in Iran: introduction of some Asian pear (Pyrus serotina Rehd.) cultivars. Acta Horticulturae 587: 167-176.
Attar, S., Davarynejad, G., and Nemati, S. H. 2017. Study of quantitative and qualitative traits of five native and foreign pear cultivars in Khorasan Razavi Province. Plant Production Technology 8: 53-67. (in Persian).
Babaei, F., Abdollahi, H., and Khorramdel Azad, M. 2011. Detection of pear S-alleles by setting up a revised identification system. Acta Horticulturae 976:339-343.
Bashiri, H., Cheghamirza, K., Arji, I., and Mahmodi, N. 2017. Assessing genetic diversity of Pyrus spp. in the central Zagros mountains based on morphological characters. Genetic Resources and Crop Evolution 64: 391-404.
Bell, L. R., and Itai, A. 2011. Pyrus. Pp. 147–177. In: Kole, C. (ed.). Wild Crop Relatives: Genomic and Breeding Resources. Springer-Verlag, Berlin, Germany.
Davoudi, A., Majidi, E., Rahimian, H., and Valizade, M. 2005. The intensity of disease of pear cultivars to fire blight with use the standard system of USDA. Journal of Science and Technology of Agriculture and Natural Resources, Water and Soil Science. 9: 159-168. (in Persian).
FAO. 2018. Food and Agricultural Organization Statistic Yearbook. Publication of Food and Agricultural Organization, Rome, Italy. Erfani, J., Abdollahi, H., Ebadi, A., Fatahi Moghadam, M. R., and Arzani, K. 2013. Evaluation of fire blight resistance and the related markers in some European and Asian pear cultivars. Seed and Plant Improvement Journal 29: 659-672 (in Persian).
Erfani, J., Ebadi, A., Abdollahi, H., and Fatahi, M. R. 2012. Genetic diversity of some pear cultivars and genotypes using simple sequence repeat (SSR) markers. Plant Molecular Biology Reporter 30: 1065–1072.
Hunter, D. M., and Slingerland, K. C. 2008. Evaluation of four fire blight-tolerant pear cultivars and selections for commercial pear production in Canada. Acta Horticulturae 800: 541-546.
Khorshidi, S., Davarynejad, G., Samiei, L., and Moghaddam, M. 2017. Study of genetic diversity of pear genotypes and cultivars (Pyrus communis L.) using inter-simple sequence repeat markers (ISSR). Erwerbs-Obstbau 59: 301-308.
Lāce B., and Lācis G. 2015. Evaluation of pear (Pyrus communis L.) cultivars in Latvia. Hortscience 42: 107-113.
Manee, A. 1994. Growing of pear and quinces. Iran Technical Publishing Corporation, Tehran, Iran. 113pp. (in Persian).
Mozafari, A. A. 2009. Characterization of pear tree varieties in west and center of Kurdistan. Journal of the Plant Production (Agronomy, Breeding and Horticulture) 32: 39-51. (in Persian).
Mozafarian, V.A. 1994. Tree and shrubs of Iran. Farhange Moaser Publication, Tehran, Iran. 991pp.
Nikzad Gharehaghaji, A., Abdollahi, H., Arzani, K., Shojaeiyan, A., Padasht, M. N., Dondini, L., and De Franceschi, P. 2014a. Contribution of western and eastern species to the Iranian pear germplasm revealed by the characterization of s-genotypes. Acta Horticulturae 1032: 159-167.
Nikzad Gharehaghaji, A., Arzani, K., Abdollahi, H., Shojaeiyan, A., Dondini, L., and De Franceschi, P. 2014b. Genomic characterization of self-incompatibility ribonucleases in the Central Asian pear germplasm and introgression of new alleles from other species of the genus Pyrus. Tree Genetics and Genomics 10: 411-428.
Nikzad Gharehaghaji, A., Arzani, K., Abdollahi, H., Shojaeiyan, A., Henareh, M., De Franceschi, P., and Dondini, L. 2014c. Chloroplast genome diversity of the Pyrus genus; from Iranian and European wild pear species to the cultivated cultivars. Acta Horticulturae 1032: 151-158.
Pilarski, J., Tokarz, K., and Kocurek, M. 2007. Comparison of photosynthetic pigment contents in stems and leaves of fruit trees: cherry, sweet cherry, common plum, and walnut tree. Folia Horticulturae 19:53-65.
Rotondi, A., and Predieri, S. 2002. Leaf anatomy and photosynthesis of pear trees with different growth habit. Acta Horticulturae 596: 745-748.
Rugienius, R., Blažytė, A., Lukoševičiūtė, V., Šikšnianienė, J.-B., Frercks, B., Gelvonauskienė, D., Gelvonauskis, B., Sasnauskas, A., Baniulis, D., and Stanys, V. 2013. Genetic polymorphism of wild pear. accessions collected in Lithuania. Baltic Forestry 19: 13-21.
Sabeti, H. 1994. Trees and shrubs of Iran. Yazd University Press, Yazd, Iran. 810pp. Sadeghi, L., Abdollahi, H., and Fakhraee Lahiji, M. 2008. National guideline for the conduct of tests for distinctness, uniformity and stability in pear. Seed and Plant Certification and Registration Institute. 37pp. (in Persian).
Sadeghnejad, S., Abdollahi, H., Nikzad Gharehaghaji, A., and Hassani, M. 2014. Interspecies hybridization of Pyrus species along the Silk Road, detected by using species-specific S-alleles. Acta Horticulturae 1032: 169-172.
Sisko, M., Javornik, B., Siftar, A., and Ivancic, A. 2009. Genetic relationships among Slovenian pears assessed by molecular markers. Journal for the American Society for Horticultural Science 134: 97-108.
Sosna, H., and Kortylewska, D. 2012. Evaluation of several less known pears (Pyrus communis L.) cultivars in the climatic conditions of lower Silesia. Acta Agrobotanica 65: 157-162.
Tahzibi Hagh, F., Abdollahi, H., Ghasemi, A. A., and Fathi, D. 2011. Vegetative and reproductive traits of some Iranian native pear (Pyrus communis L.) cultivars based on DUS descriptor. Seed and Plant Journal 27-1: 37-55. (in Persian).
Tahzibi Hagh, F. 2009. Complementary evaluation of the vegetative and reproductive traits of national pear collection of Karaj. M. Sc. Thesis, Islamic Azad University of Abhar, Abhar, Iran. 378pp. (in Persian).
UPOV. 2000. Guidelines for the conduct of tests for distinctness, uniformity and stability in Pear (Pyrus communis L.). International Union for the Protection of New Varieties of Plants. Geneva, Switzerland. 43pp.
UPOV. 2003. Guidelines for the conduct of tests for distinctness, uniformity and stability of quince (Cydonia Mill. sensu stricto). International Union for the Protection of New Varieties of Plants. Geneva, Switzerland. 25pp.
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 467 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 347 |
||