- همه نشریات
- نشریات علمی سازمان تحقیقات، آموزش و ترویچ کشاورزی
- مجلات ترویجی سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
- سایر نشریات سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
- نشریات علمی انجمن ها
- علوم آب و خاک
- علوم اقتصاد و ترویج کشاورزی
- علوم جنگل, مرتع و آبخیزداری
- علوم دامی و شیلات
- علوم زراعی و باغی
- علوم گیاهپزشکی
- علوم مهندسی و مکانیزاسیون کشاورزی
- نشریات با زبان انگلیسی
- نشریات با زبان فارسی
- نشریات دانشگاه آزاد اسلامی
- نشریات علمی
پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 283 |
| تعداد نشریات سازمان | 81 |
| تعداد شماره‌ها | 2,722 |
| تعداد مقالات | 31,008 |
| تعداد مشاهده مقاله | 27,145,972 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 16,164,256 |
ساختار تاکسونومیک ؛ پراکنش مکانی و روند تغییرات زمانی جمعیت اپندیکولارین ها در آبهای ساحلی شمال بوشهر – خلیج فارس | ||
| مجله علمی شیلات ایران | ||
| مقاله 2، دوره 28، شماره 4، مهر و آبان 1398، صفحه 13-22 اصل مقاله (550.41 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22092/isfj.2019.119252 | ||
| نویسندگان | ||
| رضوان موسوی ندوشن؛ منیر غیاث آبادی | ||
| چکیده | ||
| اپندیکولارین ها، از مهمترین گروههای جمعیت زئوپلانکتونی در دریاها و اقیانوسهای جهان بشمار میروند و بخش قابل توجهی از تولیدات و غذای مصرف کنندگان ثانویه را تشکیل می دهند. لذا هدف از اجرای این تحقیق شناسایی و معرفی اپندیکولارین های آبهای خلیج فارس با تاکید بر الگوی پراکنش زمانی و مکانی در محدوده آبهای ساحلی شمال بوشهر قرار داده شد. اپندیکولارین ها در روزهای میانی و پایانی هر فصل، از اواسط تابستان 1396 تا بهار 1397 در خور فراکه، سه نقطه از محدوده مصب شیف ، ایستگاه دریایی و مصب لشکری جمح آوری و در کلیه زمانهای نمونه برداری، عمق محل نمونه برداری، عمق شفافیت و پارامترهای فیزیکی درجه حرارت، pH، و شوری اندازه گیری شد. در نهایت در منطقه چهار گونه اپندیکولارین ، Oikopleura dioica Oikopleura longicauda, و Appendicularia sicula. وsp Fritillariaشناسایی گردید. بالاترین تراکم کل اپندیکولارین ها در ایستگاه دریا و اسفند ماه، با غالبیت O.dioica مشاهده شد. برای گونه های O dioica ، فراوانی نسبی 80% گونه O. longicauda, فراوانی نسبی 9/18% و گونه A. sicula،، فراوانی نسبی 06/1% محاسبه گردید. دو گونه غالب O.dioica و O. longicauda، الگوی پراکنش مکانی و رونذ تغییرات زمانی کاملا متفاوت نشان دادند . برای گونه sp Fritillaria فراوانی نسبی 0.04% محاسبه و لذا به عنوان گونه نادر در منطقه معرفی گردید. بر اساس آزمون dbRDA (distance based Redundancy Analysis) ، عمق شفافیت مهمترین پارامتر موثر بر پراکنش گونه O longicauda، عمق زیستگاه و شوری مهمترین عوامل اثرگذار بر الگوی پراکنشO.dioicaودرجه حرارت پارامتر مرتبط باتراکم A sicula در منطقه مورد مطالعه، مشخص گردید. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| اپندیکولارین؛ پارامترهای محیطی؛ الگوی پراکنش؛ بوشهر؛ خلیج فارس | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Taxonomic structure, spatial distribution, and temporal variations of Appendicularian communities in coastal waters of Bushehr- Persian Gulf. | ||
| نویسندگان [English] | ||
| R. Mousavi Nadushan؛ M. Ghiasabadi | ||
| چکیده [English] | ||
| Appendicularians are the most important group among zooplankton communities, widely distributed in all the oceans and they are considered as one of the most important sources of productivity and food supplies for secondary consumers. So this study aimed to identify, introduce and assess the temporal and spatial variations of the Appendicularians in the Persian Gulf, restricted to coastal waters of northern part of Bushehr. Appendicularians were collected during seven sampling programs, from Frake river-estuary, three sites of large creek-estuary of the Shif, one site in the sea, and one site in the Lashkari creek-estuary, at middle and last day of each season, midsummer of 2016 to spring of 2017. During all surveys, depth of the sampling location, Secchi depth, water temperature, pH, and salinity were measured. Finally, 4 species were identified, Oikopleura dioica, Oikopleura longicauda Appendicularia sicula and Fritillaria sp. The highest total density was observed in the sea station at March, with dominance of O. dioica and a relative abundance of 80%, relative abundance of O. longicauda, A sicula andFritillaria sp.were calculated 18.9%, 1.06% and 0.04% respectively, so Fritillaria sp were introduced as rare species. Two species of O. dioica andO. longicauda demonstrated completely different spatial and temporal distribution pattern, and based on dbRDA (distance based Redundancy Analysis), transparency explains effectively the distribution pattern of O longicauda, and alsodepth and salinity are the most important factors which explain the distribution pattern of O dioica and temperature was correlated factor with abundances of A sicula, in our study area. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Appendicularian, environmental parameters, distribution pattern, Bushehr, Persian Gulf | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 193 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 114 |
||
سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب