| تعداد نشریات | 284 |
| تعداد نشریات سازمان | 82 |
| تعداد شماره‌ها | 3,074 |
| تعداد مقالات | 34,301 |
| تعداد مشاهده مقاله | 47,139,522 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 78,044,961 |
ارزیابی رفتار زیست‌تخریب‌پذیری چندسازه پلی‌لاکتیک اسید-آرد ساقه کلزا در برابر عوامل بیولوژیکی طبیعی | ||
| تحقیقات علوم چوب و کاغذ ایران | ||
| مقاله 112، دوره 34، شماره 1 - شماره پیاپی 66، اردیبهشت 1398، صفحه 50-61 اصل مقاله (1.01 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22092/ijwpr.2019.123533.1497 | ||
| نویسندگان | ||
| معین دهقان* 1؛ علی احمدی لاجیمی2؛ حبیب دهمرده1 | ||
| 1گروه علوم و صنایع چوب و کاغذ دانشگاه تهران | ||
| 2گروه علوم و صنایع چوب و کاغذ - دانشگاه تهران | ||
| چکیده | ||
| DOR:98.1000/1735-0913.1398.34.63.66.1.1575.1610 در این پژوهش ویژگی‌های زیست‌تخریب‌پذیری چندسازه پلی‌لاکتیک اسید-آرد ساقه کلزا در سه سطح 25، 35 و 45% آرد ساقه کلزا، ساخته‌شده به‌وسیله تکنیک قالب‌گیری‌فشاری موردمطالعه و ارزیابی قرار گرفت. به‌منظور بررسی رفتار زیست‌تخریب‌پذیری چندسازه از سه روش آزمونی تخریب بیولوژیکی در برابر قارچ‌های Trametes versicolor و Gloeophyllum trabeum، آبشویی بلندمدت و دفن چندسازه در خاک به مدت 4 ماه استفاده شد. نتایج آنالیزهای آماری نشان داد که با افزایش مقدار آرد ساقه کلزا میزان کاهش وزن چندسازه در برابر تخریب به‌وسیله قارچ‌ها و دفن در خاک افزایش می‌یابد. درحالی‌که پلی‌لاکتیک‌اسید خالص از دوام بسیار بالایی در برابر این عوامل برخوردار بود. همچنین تأثیری درروند کاهش وزن نمونه‌ها در آزمون آبشویی بلندمدت مشاهده نشد به‌طوری‌که وزن نمونه‌های چندسازه و پلی‌لاکتیک‌اسید مدام در حال افزایش بود و اثری از کاهش وزن و ضخامت در آن‌ها مشاهده نگردید. در بررسی تصاویر میکروسکوپ الکترونی از سطح شکست چندسازه‌ها برخلاف پلی‌لاکتیک‌اسید رشد میسلیوم‌های قارچی به‌وضوح قابل‌شناسایی و تشخیص بود به‌طوری‌که قارچ‌ها پس از عبور از پلیمر خود را به آرد ساقه کلزا رسانده و باعث کاهش وزن چندسازه گردیدند. نتایج طیف‌سنجی FTIR که بر روی پلی‌لاکتیک‌اسید در قبل و پس از معرض گذاری در برابر قارچ Gloeophyllum trabeum تهیه شد نیز صحت نتایج فوق را تائید نمود. با توجه به نتایج به‌دست‌آمده در این تحقیق مشخص گردید که پلی‌لاکتیک‌اسید به‌عنوان یک پلیمر زیست‌تخریب‌پذیر از دوام بسیار بالایی در مقابل تخریب توسط عوامل بیولوژیکی طبیعی برخوردار است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| آرد ساقه کلزا؛ پلی‌لاکتیک‌اسید؛ چندسازه؛ زیست‌تخریب‌پذیری؛ عوامل بیولوژیکی | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Assessment of the Biodegradability of Poly-Lactic Acid - Canola stem flour Composites against Natural Biological Factors | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Moein Dehghan1؛ Ali Ahmadi ladjimi2؛ Habib Dahmardeh1 | ||
| 1Department of wood and paper science and Technology, University of Tehran. | ||
| 2Wood and Paper Science and Technology Department, University of Tehran | ||
| چکیده [English] | ||
| DOR:98.1000/1735-0913.1398.34.63.66.1.1575.1610 In the present research the biodegradability Properties of poly-lactic acid-canola stem flour composites in three levels of 25, 35, and 45% canola stem flour made by compression molding technique were studied . In order to study the biocompatibility behavior of the composite, three methods of biological degradation were used for Trametes versicolor and Gloeophyllum trabeum fungi, long-term water absorption and composites burial in the soil for 4 months. The results of statistical analyzes showed that the amount of composites weight loss increased against the degradation by fungi and burial in the soil by increasing the amount of rapeseed canola stem flour while pure poly-lactic acid had a very high durability against these factors. In addition, there was no effect on the weight loss of samples in the long run leach test so that the weight of composites and poly- lactic acid samples was constantly increasing and there was no effect on weight and thickness loss. The growth of myceliums fungi was clearly detectable and detectable in reviewing the images of electron microscopy from the fracture properties of composites, unlike poly-lactic acid so that fungi crossed their polymer into rapeseed shoot flour and reduced the weight of the composites. The results of the FTIR spectroscopy on poly-lactic acid prepared before and after exposure to the Gloeophyllum trabeum fungus confirmed the validity of the above results. According to the results of this study, poly-lactic acid, as a biodegradable polymer, has been shown to be very durable against degradation by natural biological agents. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Canola stem flour, Poly-lactic acid, composites, biodegradability, biological factors | ||
| مراجع | ||
|
ASTM D 7031-04 2005. Standard Guide for Evaluating Mechanical and Physical Properties of Wood-Plastic Composite Products.
ASTM D-6400-04., 2004. Standard Specification for Compostable Plastics, ASTM International, West Conshohocken, PA,
Chotirat, L., Chaochanchaikul, K., and Sombatsompop, N., 2007. On adhesion mechanisms and interfacial strength in acrylonitrile–butadiene–styrene/wood sawdust composites. International Journal of Adhesion and Adhesives. 27(8): 669-678. EN 113, 1978. Wood Preservatives-determination of the Toxic Values against Wood Destroying Basidiomycetes Cultured on Agar Medium.
Enayati, A.A., Hamzeh, Y., Mirshokraiei, S.A., and Molaii, M., 2009. Papermaking potential of canola stalks. BioResources, 4(1): 245-256. Fabiyi, S., Morrell, J., and Freitag, C., 2011. Effects of wood species on durability and chemical changes of fungal decayed wood plastic composites. Composites: Part A, 42(5): 501-510. Hakkarainen, M., 2002. Aliphatic polyesters: abiotic and biotic degradation and degradation products. In Degradable aliphatic polyesters. Springer Berlin Heidelberg. Herrera-Estrada, L., Pillay, S., and Vaidya, U., 2008. Banana fiber composites for automotive and transportation applications automotive. Composites Conference and Exhibition. P.18 Jarerat, A., and Tokiwa, Y. 2001. Degradation of poly (L‐lactide) by a fungus. Macromolecular Bioscience, 1(4): 136-140. La Mantia, F.P., and Morreale, M., 2011. Green composites: a brief review. Composites part A, Applied Science and Manufacturing, 42(6): 579-588. Levit, MR., Farrel, RE., Gross, RA., and McCarthy, SP., 1996. Composites based on poly(lactic acid) and cellulosic fibrous materials: mechanical properties and biodegradability. Spe Antec, 54(2): 1387-91.
Meinander, K., Niemi, M., Hakola, J.S., and Selin, J.F., 1997. Polylactides‐degradable polymers for fibres and films. In Macromolecular Symposia, 123 (1): 147-153. Mohanty, A.K., Misra, M., Drzal, L.T., Selke, S.E., Harte, B.R., and Hinrichsen, G., 2005. Natural Fibers, Biopolymers, and Biocomposites: An Introduction. Natural Fibers, Biopolymers and Biocomposites, Taylor and Francis: Boca Raton. Mohanty, A.K., Misra, M., Hinrichsen, G., 2000. Biofibers, biodegradable polymers and biocomposites: an overview. Macromolecular materials and Engineering, 276(1): 1-24. Morrell, J.J., Stark, N.M., Pendleton, D.E., and McDonald, A.G,. 2006. Durability of Wood-Plastic Composites. Wood Design Focus, 16(3): 7-10. Oksman, K., Skrifvars, M., and Selin, J.F., 2003. Natural fibres as reinforcement in polylactic acid (PLA) composites. Composites Science and Technology. 63(9): 1317-1324. Shen, L., Worrell, E., and Patel, M., 2010. Present and future development in plastics from biomass. Biofuels, Bioproducts and Biorefining, 4(1): 25-40. Shogren, R. L., Doane, W. M., Garlotta, D., Lawton, J. W., and Willett, J. L., 2003. Biodegradation of starch/polylactic acid/poly (hydroxyester-ether) composite bars in soil. Polymer Degradation and Stability, 79(3): 405-411.
Unger, A., Schniewind, A., and Unger, W., 2001. Conservation of wood artifacts: a handbook. Springer Science and Business Media. 790p. Urayama, H., Kanamori, T., and Kimura, Y., 2002. Properties and biodegradability of polymer blends of poly (l‐lactide) s with different optical purity of the lactate units. Macromolecular Materials and Engineering. 287(2): 116-121. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,781 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 441 |
||