- همه نشریات
- علوم آب و خاک
- علوم اقتصاد و ترویج کشاورزی
- علوم جنگل, مرتع و آبخیزداری
- علوم دامی و شیلات
- علوم زراعی و باغی
- علوم گیاهپزشکی
- علوم مهندسی و مکانیزاسیون کشاورزی
- مجلات ترویجی
- نشریات انجمن ها
- نشریات با زبان انگلیسی
- نشریات با زبان فارسی
- نشریات ترویجی کشاورزی
- نشریات دانشگاه آزاد اسلامی
- نشریات علمی
- نشریات علمی سازمان تحقیقات، آموزش و ترویچ کشاورزی
آمار
| تعداد نشریات | 274 |
| تعداد نشریات سازمان | 73 |
| تعداد شماره‌ها | 1,678 |
| تعداد مقالات | 19,400 |
| تعداد مشاهده مقاله | 10,708,049 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 8,243,861 |
تغییرات هیپریسین در رویشگاههای مختلف گل راعی | ||
| تحقیقات گیاهان دارویی و معطر ایران | ||
| مقاله 7، دوره 11، شماره 1 - شماره پیاپی 11، زمستان 1380، صفحه 87-101 اصل مقاله (1.71 MB) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| نویسندگان | ||
| محمد حسین لباسچی؛ ابراهیم عاشور آبادی | ||
| اعضاء هیأت علمی مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع | ||
| چکیده | ||
| ایران رویشگاهی نسبتاً غنی است و بیش از 7500 گونه گیاهی دارد که بسیاری از آنها را گونه‌های دارویی تشکیل می‌دهند. رویشگاههای طبیعی ایران به عنوان ذخائر توارثی ارزشمند می‌توانند منشاء تهیه و تولید گیاهان دارویی سازگار و با کیفیت بالا در مزارع قرار گیرند. گل راعی رویشگاههای مختلفی در نواحی شمالی و غربی ایران دارد. در این بررسی که در سالهای 78- 1377 انجام شد نمونه‌های گل راعی از نواحی گرگان، نوشهر، گیلان و خلخال برداشت و ماده مؤثر آن (هیپریسین) استخراج و اندازه‌گیری شد. دربین رویشگاههای مورد بررسی، گرگان و گیلان در سال اول، به ترتیب با 2730 و 2584 قسمت در میلیون هیپریسین و گیلان، گرگان و نوشهر در سال دوم، به ترتیب با 2230، 2218 و 2120 قسمت در میلیون با خلخال( 1937 و 1779 قسمت در میلیون ) تفاوت معنی‌داری نشان دادند. چنین به نظر می‌رسد که در مناطقی با ارتفاع 250 تا 400 متر از سطح دریا و بارندگی 500 تا 900 میلیمتر و خاکی با مواد آلی و معدنی کافی، توان بالقوة تولید هیپریسین بالا باشد. | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Fluctuation of hypericin in natural habitates of Hypericum perforatum | ||
| نویسندگان [English] | ||
| M. lebaschi؛ E. Sharifi | ||
| Academic member of Research Institute of Forests and Rangelands | ||
| چکیده [English] | ||
| Natural habitates of Iran content of more than 7500 plant species which many of them are medicinal plants. It is as the germplasm and could be source of supplying and producing of medicinal plant for cultivation. Hypericum perforatum growing naturally in the north and west of Iran. In this study which have done in 1998 and 1999, samples of Hypericum perforatum at the flowering stage were collected from Gorgan, Nowshahr, Gilan in the north as the wetlands and Khalkhal in the west as the mountainous region. Hypericin as the secondary metabolite of Hypercicum perforatum were extracted by Soxhelt and measured by Spectrophotometer. Among the natural habitates, Gorgan and Gilan in 1998 with 2730 and 2584 PPM hypericin were significant with Nowshar anc Khalkhal respectively. Gilan, Gorgan and Nowshahr in 1999 with 2230, 2218 and 2120 PPM hypericin were significant with Khalkhal respectively. It seems hypericin production potential is high in regions with 250-400 m altitude and 500-900 mm rainfall and rich soil with organic and matter minerals. و 1779 قسمت در میلیون ) تفاوت معنی‌داری نشان دادند. چنین به نظر می‌رسد که در مناطقی با ارتفاع 250 تا 400 متر از سطح دریا و بارندگی 500 تا 900 میلیمتر و خاکی با مواد آلی و معدنی کافی، توان بالقوة تولید هیپریسین بالا باشد. ily:Arial; mso-bidi-theme-font:minor-bidi;} The essential oil isolateed by water and steam distillation from aerial parts of Lomatopodium staurophyllum (Rech.f.) Rech.f. was analyzed by capillary GC annd GC/MS. Among the 15 compounds identified, the major componeents were (E)-β-ocimene (26.8%%), myrcene (26.3%), (z)-β-ocimene (17.7%), β-caaryophyllene (4.6%) and limonene (4.6%). | ||
| مراجع | ||
|
1- آزادی، ر (1376). بررسی تاگزونومی تیره گل راعی در ایران. پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تهران، دانشکده علوم، 135ص. 2- آزادی، ر (1378). فلور ایران. تیره گل راعی، شماره 27، مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع، 62ص. 3- امیدبیگی، ر (1374). رهیافتهای تولید و فرآوری گیاهان دارویی، انتشارات فکر روز، 283ص. 4- شاهرخ‌نیا، ع (1377). بررسی چگونگی افزایش و تخلیه فسفر و ضرورت صرفه‌جویی در مصرف کودهای فسفاته در خاکهای زراعی استان فارس، نشریه علمی پژوهشی خاک و آب، جلد 12: 77-72. 5- شفیعی، ع (1371). نگرشی بر طیف‌سنجی. انتشارات دانشگاه تهران، 383 ص. 6- صمصام شریعت، ه (1374). پرورش و تکثیر گیاهان دارویی. انتشارات مانی، اصفهان، 420 ص. 7- علیزاده، ا و کوچکی، ع (1368). کشاورزی و آب و هوا. انتشارات جاوید. 8- کاوه، ش (1377). بررسی فارماکوگنوزی علف چای. پایان‌نامه دکتری داروسازی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، 163 ص. 9- کوچکی، ع ، سلطانی، ا و عزیزی، م (1376). اکوفیزیولوژی گیاهی. (تألیف والتر لارچر)، انتشارات جهاد دانشگاهی مشهد، 271 ص. 10- نجفی، ف (1375). تجزیه و شناسایی اسانس علف چای. پایان‌نامه دکتری داروسازی، دانشکده داروسازی، دانشگاه تهران. 11- Berghofer, R. and Holzl, J. (1986). Johanniskraut (Hypericum perforatum): Prufung auf Verfglschung Deutshe Apotheker Zeitung, 126. 12- Berghofer, R (1987) Analytik and isolierung phenolisxher inhaltsstoffe von Hypericum perforatum L. aus Anbau and Wildvorkommen und Vergleich mit anderen heimischem Hypericum-Arten. Dissertations Botanicae 106, Verlag J. Cramer, Berlin. 13-Braunewell,H.(1991).Okologische, ontogenetische und morphogenetische Einflusse auf Ertrag und Inhaltsstoffgehalt von Hypericum spp. Inaugural-Dissertation zur Erlangung des Doktotgrades. Universitat Giesen, 252. 14- Buter, B., Orlachio, C. , Soldati, A. and Berger, K.. (1998). Significance of Genetic and Environmental Aspects in the field cultivation of Hypericum perforatum. Planta Medica, 64: 431-437. 15- Campbel, C.A., Davidson, H.R. and McGaig, T.N. (1983). Diposition of nitrogen and soluble sugars in Manitou spring wheat as influenced by N fertilizer, temperature and duration of moisture stress. Canadian Journal of Plant Science, 63: 73-90. 16- Campbell, M.H. (1985). Germination, emergence and seedling growth of Hypericum perforatum . Weed Research, 25: 259-266. 17- Campbell, M.H.and May, C.E. (1992). Variation and varietal determination in Hypericum perforatum L. in New South Wales. Plant-Production-Quartery, 7: 34-44. 18- Cromton, C.W., Hall, I.V., Jensen, K.I.N. and Hildebrand, P. (1988). The biology of Canadian weeds, Hypericum perforatum L. Canadian Journal of Plant Science, 68: 149-162. 19- Galambosi,B. (1993). Consideration and experence regarding the cultivation of medicinal wildflowers in Finland. Aquilo Ser Botanica, 31: 161-166. 20- Holzl, J.and Ostrowski, H. (1987). Johanniskraut (Hypericum perforatum) HPLC- Analyse der wichtigen inhaltsstoffe und deren Variabilitat in einer population. Deutsche Apotheker Zeitung, 127: 1227-1230. 21- Ishiguro, K., Yammaki, M., Kashihara, M.and Takagi, S. (1987). Additional antibiotic compounds from Hypericum perforatum . Planta Medicaa, 53: 415-417. 22- Jensen, K.I.N., Gaul, S.O., Specht, E.G. and Doohan, D.,J. (1995). Hypericin content of Nova Scotia biotypes of Hypericum perforatum L. Canadian Journal of Plant Science, 75: 923-926. 23- Kowalewski, Z., Kortus, M. and Tyezynski, T. (1981). Determination of hypericin in the Hypericum perforatum L. Herb and its formulations. Herba polonica, 27: 295-302. 24- Meyer, f.(1973). Der Einfluss des Gebrigsklimas aufdie cardenolid qlykoside von Digitalis lanata EHRH., university Doctoral Dissertation, Zurick. 25- Mitich, L. W. (1994). Intriguing world of weed common St. John’s wort. Weed Technology. 8: 658-661. 26- Ostrowski, E. (1988). Untersuchugen zur Analytic, C14 Markierung und pharmakokinetik phenolischer inhaltsstoffe von Hypericum perforatum L. Dissertation, Universitat Marburg. 27- Rada, F., Gonzalez, J., Azocar, A., Briceno, B. and Jaimez, R. (1992). Net photosynthesis- leaf temperature relations in plant species with different height an altitudinal gradient. Acta Oecologica, 13: 535-542. 28- Robson, N.K.B. (1967). Flora of Turkey vol. 2 (Davies, p.H, ed), p. 400. Edinburgh university press. Edinburgh. 29- Robson, N.K.B. (1968). Guttiferaceae (Clusiaceae) in Flora 608. Europa vol. 2, p 261. Cambridge university press, Cambridge. 30- Soo, R. (1973). A Magyar flora es vejetacio rendszertani novenyfoldrajzi kezikonyive. I.V. Akademiai Kiado, Budapest. 31- Southwell, J.A. and Compbel, M.H. (1991). Hypercin content variation in Hypericum perforatum in Australia. Phytochemistry, 30: 475-478. 32- Storanova, M. and Apostdova, B. (1992). The influence of altitude upon the biochemical composition of tutsan (Hypericum perforatum). Naukazagorata, 29: 7-82. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 5 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 34 |
||
