میرمحمدولی, سمیرا, سلگی, عیسی. (1397). پیشنهاد حدود مجاز مصرف ماهیان زمین کن (Platycephalus indicus)، گیش پهن ((Carangoides talamparoides)) و بیاح (Liza abu) با توجه به میزان نیکل، منگنز، آهن، مس، و روی. سامانه مدیریت نشریات علمی, 27(5), 157-162. doi: 10.22092/isfj.2018.118071
سمیرا میرمحمدولی; عیسی سلگی. "پیشنهاد حدود مجاز مصرف ماهیان زمین کن (Platycephalus indicus)، گیش پهن ((Carangoides talamparoides)) و بیاح (Liza abu) با توجه به میزان نیکل، منگنز، آهن، مس، و روی". سامانه مدیریت نشریات علمی, 27, 5, 1397, 157-162. doi: 10.22092/isfj.2018.118071
میرمحمدولی, سمیرا, سلگی, عیسی. (1397). 'پیشنهاد حدود مجاز مصرف ماهیان زمین کن (Platycephalus indicus)، گیش پهن ((Carangoides talamparoides)) و بیاح (Liza abu) با توجه به میزان نیکل، منگنز، آهن، مس، و روی', سامانه مدیریت نشریات علمی, 27(5), pp. 157-162. doi: 10.22092/isfj.2018.118071
میرمحمدولی, سمیرا, سلگی, عیسی. پیشنهاد حدود مجاز مصرف ماهیان زمین کن (Platycephalus indicus)، گیش پهن ((Carangoides talamparoides)) و بیاح (Liza abu) با توجه به میزان نیکل، منگنز، آهن، مس، و روی. سامانه مدیریت نشریات علمی, 1397; 27(5): 157-162. doi: 10.22092/isfj.2018.118071
پیشنهاد حدود مجاز مصرف ماهیان زمین کن (Platycephalus indicus)، گیش پهن ((Carangoides talamparoides)) و بیاح (Liza abu) با توجه به میزان نیکل، منگنز، آهن، مس، و روی
ورود مواد آلوده کننده به آبها و تجمع آنها در آبزیان به واسطه خطراتی که برای انسان ایجاد میکنند، بخش مهمی از آلودگی محیط زیست را شامل میگردند (Rahman et al., 2014). از جمله این آلایندهها میتوان به فلزات سنگین اشاره کرد. فلزات سنگین وارد شده به محیط زیست میتواند باعث آسیب به تنوع زیستی دریا و اکوسیستمها شوند و همچنین مصرف ماهیان آلوده سبب خطرات بهداشتی برای انسان میشود (Liu et al., 2015). ماهیها میتوانند غلظتهای بالایی از فلزات جذب شده از آب و مواد غذایی را در بافتهای خود تجمع دهند (Janadeleh & Jahangiri, 2016). افزون بر این مصرف بلند مدت ماهی آلوده به فلزات سنگین منجر به تجمع فلزات سمی در اندامهای مختلف میشود که منجر به خطرات جدی برای سلامت انسان میشود ) Ullah et al., 2017). به علت اهمیت آبزیان به ویژه ماهیها در رژیم غذایی انسان، پایش آلایندهها در محیطهای آبی توسط این دسته از موجودات انجام میشود (2011 Imanpour,). مطالعات زیادی در داخل و خارج از کشور در زمینه مخاطرات فلزات سنگین در بافتهای خوراکی آبزیان صورت گرفته است که به برخی از آنها اشاره میشود. Janadeleh & Jahangiri, 2016)) در مطالعهای به ارزیابی خطر و آلودگی فلزات سنگین در ماهی (Otolithesruber) و رسوبات خلیج فارس پرداختند. با توجه به نتایج، غلظت فلزات در بخش خوراکی از مقادیر استانداردهای جهانی تجاوز نمیکرد، بنابراین بجز فلزات کادمیوم و سرب سایر فلزات خطری برای انسان ندارند. در پژوهش Narottam Saha و همکاران (2016)، میزان آلودگی فصلی و ارزیابی خطر زیستی بالقوه بررسی نمودند و غلظت فلزات سنگین در 10 گونه ماهی دریایی مختلف در خلیج بنگال در طول چهار فصل اندازهگیری کردند. نتایج نشان داد که بیشترین و کمترین غلظت به ترتیب مربوط به Zn و Cd میباشد. از سوی دیگر، می توان به مطالعات سایر محققین اشاره نمود (Liu et al., 2015؛ Mardoukhi et al., 2013 ؛ پناهنده و همکاران ، 1392). بنابراین، مصرف ماهیانی که دارای مقادیر بالایی فلزات در بافتهای خود هستند، ممکن است برای سلامتی مصرف کننده مضر باشد (بهروز و نوروزی، 1397). با توجه به اینکه بسیاری از ماهیان جزیره شیف مورد مصرف مردم قرار میگیرند و ورود مقدار زیاد آلایندهها از طریق زنجیره غذایی به انسان، میتواند از نظر بهداشتی خطر آفرین باشد، در این تحقیق به محاسبه حد مجاز مصرف و ارزیابی خطر فلزات سنگین (آهن، روی، مس، منگنز و نیکل) در 3 گونه ماهی (زمین کن، گیش پهن و بیاح) پرداخته شد.
Recommendation for permissible consumption limits of Platycephalus indicus, talamparoides Carangoides, and Liza abu according to the levels of Ni, Mn, Fe, Cu, and Zn
نویسندگان [English]
S. Mirmohammadvali؛ E. Solgi
چکیده [English]
The aims of this study were to determine the permissible consumption limitsand risk assessment of three fishesspecies Platycephalus indicus, talamparoides Carangoides,and Liza abu in Shif Island, Bushehr province. In this study, 30 fishes of 3 species (Platycephalus indicus, talamparoides Carangoides, Liza abu) were collected from Shif Island coastal waters using a fishing boat. According to the results, the permissible consumption limits(CRlim)ofPlatycephalus indicus for Ni, Mn, Zn, Cu and Fe were 0.21, 5, 0.57, 0.23 and 2 kg/day respectively, for talamparoides Carangoides were 0.29, 3, 0.66, 0.37 and 1 kg/day respectively and forLiza abu were 0.20, 2, 0.56, 0.76 and 1 kg/day respectively. The maximum daily and weekly intakes were obtained for Fe in Liza abu, and the minimum was found for Manganese in Platycephalus indicus. In this research, the metal values were lower than the world standard, except for Mn in Liza abuand Ni in three fishes species that the high concentrations of Ni in fish species may cause problems for the inhabitants of the island in long time. The food risk assessment of fishes species indicated that the consumption of these fishes with current levels (20 gr/day) in stand of Fe, Cu, Zn, Mn and Ni do not possess a risk to consumers. But due to the permissible limit values, excessive consumption of these species may cause problems for the consumer.
کلیدواژهها [English]
Risk Assessment, Fish species, Heavy metals, Shif Island